Aslanın, kendine gelmesi beş dakikasını aldı.
" Neydi bu," diye düşündü. Rüyanın odasının kapısını tıkladı. Rüya hızla banyoya kaçtı. Aslanın onun ağladığını görmesini istemiyordu.
Hafiften Aslanın, " Rüya," diyen sesini duydu. Duşu açtı ve aceleyle altına girdi. Aslan kapıyı çok az aralık bırakarak çıktı.
Rüya hızlı bir duş aldı, ama göz yaşları hala akıyordu. Aslanın dudaklarından ayrılmak istememişti. Eğer Aslan cevap verecek zamanı bulsaydı bu gece dudakları kesinlikle bir daha ayrılmazdı.
"Sabır," dedi kendi kendine.
Saçlarını ıslatmamıştı, pijamasını giyip sessizce yatağına yattı. Kafasını yorganın altına sokup sığındı.
Kendinden, yaşadıklarından, yaşayamadıklarından, aşktan, sevgiden kısacası bu hayatta ondan esirgenen ve elinden zorla alınan her şeyden kaçıp, yorganın sıcaklığına ve karanlığına sığındı.
Ne zaman uyuduğunu hatırlamadı. Ter içinde uyandı, kafası hala yorganın altındaydı ve kapısı hala aralıktı. İçeriden ses gelmiyordu.
Sessizce kalktı, salona baktı, dışarıdan gelen az ışıkta kanepenin boş olduğunu gördü. Gözleri karanlığa alışınca yatağın hiç bozulmadığını gördü.
Mutfak tarafına baktı kimse yoktu. "Aslan", diye seslendi cevap gelmeyince ışığı açtı, Aslan gitmişti. Pencereden dışarı baktı arabası yoktu ve kar yağışı durmuştu.
Saat gece yarısını biraz geçmişti. Tekrar yattı uyuyamadı. WhatsApp tan Ornella yı aradı arkadaşı ikinci çalışta açtı. Yüzü gülüyordu. Her zamanki gibi.
"Canım bu saatte uyumadın mı?"
"Hayır ve sana çok ihtiyacım var. "
"Ne oldu, aşık mı oldun yoksa?"
"Dalga geçme. Gel artık lütfeeeen."
"Az kaldı, üç hafta sonra oradayım."
Rüya, ona olanların bir kısmını anlattı. Aslanla yaşadıklarını anlatmadı.
"Gelince daha detaylı konuşacağız. Sana çok ihtiyacım var."
Bir süre daha konuştuktan sonra kapattı ve yattı. Sabah telefonun sesiyle uyandı.
Kimin aradığına dahi bakmadan tek gözünü zorla açarak, " Aloo," dedi
Sadece nefes sesi duyuluyordu. Rüya, birden yerinden sıçrayıp yatakta oturdu.
"Hey, kimsin ve neden konuşmuyorsun. Bak bu yaptığın şaka ise çok saçma kapatıyorum."
Birden kafasına dank etti. Onun numarasını bilenler sadece ailesi ile çalışanlarıydı. İş için başka bir telefon kullanıyordu o da çantasındaydı.
"O adam, gece sana elini sürdüyse ölecek."
Telefon kapandı. Rüya, kalbinin yerinden çıkacağını sandı. Bu kimdi(!) ve Aslanın onda kaldığını nasıl biliyordu?
Numaraya baktı, daha önce bildiği bir numara değildi. Zaten olmasını da beklemiyordu. Sesi düşündü, onu da daha önce duyduğunu hatırlamıyordu.
Aslanı aradı, sesi son derece soğuktu, "Efendim?"
"Aslan bey, az önce bir telefon aldım.. diyerek olanları anlattı.
"Evden ayrılma, bir saate kadar oradayım. Bugün işe gitmiyorsun ona göre kızları yönlendir. Bana numarayı gönderin."
Bu kadar telefonu kapattı. Rüya o zaman Aslanın kalbini kırdığını daha iyi anladı. Kendisine en az onun kadar üzgündü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ROMEO & JULİET ( İçimdeki çığlık) TAMAMLANDI
RomanceGiysi dolabını açtı. İçinde küçük bir valiz vardı yere oturup açtı. Mini minnacık bir çift patik. İki pembe tulum,hırka,minik bir şapka. Beyaz bir el örgüsü bebek battaniyesi. Bebek kokuyordu. Ama bu koku ona ait değildi.
