Bölüm 2

122 8 4
                                    


"Ev sahipliğiniz için teşekkürler. Artık evime gitmek istiyorum. Evi temizletmiştin değil mi Abi?"

"Evet, birazda erzak aldık ve senin için biraz yemek yaptım. Bizde geliyoruz. Bir çayını içeriz artık."

"Aman abiii, orası sizin de eviniz. Tabi ki her zaman geleceksiniz. Gerçi seninle o evde fazla zaman geçiremedik ama olsun, bundan sonra hep birlikte geçiririz."

Rüya ile Kaan arasındaki yaş farkı on olduğu için Rüya, bilinçlendiğinde abisi yatılı okulda okuyor. 

Sadece hafta sonları geliyordu. Sonra Rüya, Amerika'ya,  Kaan İngiltere'ye gitmişti. Her fırsatta kardeşini görmeye gitmesi de Rüyaya yeterli gelmiyordu.

 Halası, belki de onu annesinden daha çok seviyordu! Rüya, bunu hissediyordu ve o da annesi gibi onu bırakıp gitmesin diye uysal bir kız olmaya çalışıyordu. 

Tek arkadaşı yan çiftlik deki İtalyan ailenin kızları Ornellaydı. Hemen hemen aynı yaştaydılar ve birlikte  yaptıkları şeylerden zevk alıyor eğleniyorlardı. 

"Daldın nerelerdesin!"

"Arkadaşımı düşünüyorum Ornellayı. Zaman farkına alışayım her gün arayacağım. Öyle söz verdim. O da, ilk fırsatta geleceğine söz verdi."

Eve yanaştıklarında gözlerinden istemsizce akan yaşları, Tanem silmeye başladı.

"Hala, üsülme! "

"Hayır üzüldüğüm için değil evime kavuştuğum için sevinçten ağlıyorum bir tanem ."

Çocuk bir şey anlamadım der gibi yüzüne baktı. Abisi kumandayla bahçe kapısını açtı.  Ön bahçe hatırladığından daha küçüktü, ama bakımlıydı.

" Çocukken her şey insana ne kadar büyük geliyor," diye düşündü. Duvar kenarına dizilmiş ortancalar onu karşılar gibi kocaman kocaman açmışlardı. Girişe döşenmiş çakıl görünümlü karolar, çok sevimliydi.

"Bu bahçeyi kim bu kadar güzelleştirdi," dedi arabadan inerken. 

Evin kapısı açıldı, "Ben," diye seslendi saçlarına kırlar düşmüş, ama güzelliğini yitirmemiş özlediğim kadın.

"Müşü canım, canım Müşüm."

 Birbirlerine kavuşma anını telefona kaydeden abisi gülümsüyordu. Bu an bitmeden içeriden tanımadığı insanlar çıkmaya başladı.

Ellerinde renkli balonlarla kapının önünde toplanıp, hep bir ağız dan,

"Evine hoş geldin Rüya prenses," diye bağırıp balonları bıraktılar. 

İçeriden müzik yayılmaya başladı. Müşü, elinden tutup arka bahçede hazırlanmış olan masaya ve şezlonglara doğru çekiştirdi. Rüyanın dili tutulmuştu. 

Abisine baktı. O, Tubayı işaret etti. Gidip Tubaya sarıldı,

"Çok teşekkür ederim, çok teşekkür ederim. Tuba, beni sevdiğini öğrendiğim için öyle rahatladım ki.. Sana bunu anlatamam. Abimin meleği."

"Hoş geldin partisi olmadan olmaz diye düşündüm ve arkadaşlarımızla bunları hazırladık. Ha en çok Müşü yoruldu haberin olsun."

"Evet, şimdi tanışma faslı, birlikte çalıştığım okul arkadaşım, Levent, güzel eşi Aysun. Aysun'un bir  anaokulu var. Tanem de oraya gidiyor.

 Narin, yatların içini düzenleyip güzelleştiren kadın. Aynı zamanda karımın kankası.

"Utandırma beni Kaan. Tek başıma yapmıyorum ekibim var unuttun mu?"

ROMEO & JULİET ( İçimdeki çığlık) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin