"What do you think you're doing?" Tanong nya kay Aimee.
"This bitch deserves a slap from me!" Sigaw ni Aimee.
"Sure. But you'll have to get through me first." Matapang nyang sabi atsaka marahas na binitawan ang kamay ni Aimee.
Kitang kita na sasabog na sya sa galit, isang pitik na lang.
"You may win this time, bitch. But you ain't winning next time." Sabi ni Aimee atsaka umirap at umalis. Siguro ay dahil natakot sa kalaban.
Nang makaalis na sya, pinagbalingan ko ng atensyon ang nagligtas sa akin. Nakaharap ako sa kanya pero hindi ako nakatingin sa kanya.
"Anong ginagawa mo dito?" Walang emosyon kong sabi.
"I'm sorry. I was just so messed up." Pagpapaliwanag nya.
"So? You don't have to be sorry. I pushed you to your limits." Sabi ko naman. Tama lang naman dahil ako naman talaga ang may kasalanan.
"No. I'm sorry. I crossed the line. Hindi ko na dapat sinabi yon. I'm so sorry." Alam kong may mali parin ako pero hindi ko sya makakausap ngayon.
Masyado akong pagod, physically and emotionally.
"I'm sorry I can't talk right now. Umuwi ka na, okay lang ako, Jacob." Sabi ko atsaka tumalikod.
I was on the verge of my eyes watering nang biglang may humatak sa braso ko.
"Wait. Magusap naman tayo oh." Sabi nya. I never wanted us to be in this situation. Yung parang hindi kami magkaibigan.
"Fine." Ayoko man, kailangan namin 'to.
______________________________
"I was just giving an advice. Pero tama ka, mali nga ako." Magsasalita pa lang sya nang pigilan ko sya ng kamay.
"I have to get this all out okay?" Atsaka sya tumango.
"Yung mga sinabi mo, hindi ko nga pinagkait sa sarili ko ang ama ko, ipinagkait naman sya sa akin. Sa sitwasyon natin, parehas lang na masakit. My dad wasn't given a choice. Not even a decision, and we had to accept it because it's fate."
"I'm sorry. Sana mapatawad mo ako. Nadala lang siguro ako sa galit ko. Alam mong hindi ako galit sayo nung araw na yon, diba?" He looked hopeful.
Tumango ako bago muling nagsalita.
"Pero nung segundong yon, hindi ikaw yon eh. Hindi ka nakakatakot magalit."
"I'm really sorry. Sana maintindihan mo. Alam kong mali na nasigawan kita. G*go lang talaga ako nung mga oras na yon eh." Alam ko namang deep down, mas nagsisisi pa sya kaysa sa iniisip ko.
I understand him, though. Pero may pumipigil sa akin na pagbigyan na lang sya agad. And that gives me the idea...
"Sige papatawarin na kita." Sabi ko in a serious tone. I'm just playing with him though, pinatawad ko naman na sya.
"Paano? Sabihin mo. I'll do anything." Anything. Napatawa ako sa isip ko.
"Sabi mo yan ah. Sumama ka sa akin."
______________________________
"Seryoso nakakangawit na." He said for the nth time.
BINABASA MO ANG
The Three of Us (on-going)
Teen FictionBata palang magkakakilala na kami. Naging magkakaibigan hanggang sa naging magbe-bestfriends. Pero paano nga ba ang friendship kapag gumitna na saamin ang love? Mananatili parin ba yung dating pagkakaibigan namin?
