Forbidden (COMPLETED)

Kabanata 5

Kabanata 5

Kabanata 5

Bakit

It was another blow to me. Simula nung nalaman kong buntis ako ay ngayon lang ulit ako umiyak ng ganito. Totoo pala talaga ang sinasabi nila. Physical pain hurts but words are stronger, it hurts more.

"Gab tama na. Pulang pula kana oh. Baka mahalata na ng mga bata na umiyak ka." Hinahagod ni Bethany ang likod ko. Kanina pa kaming dito sa loob ng kwarto.

Mabuti nalang at nandun si Tripp sa labas at nalibang niya ang mga bata. Hindi na naman ako umiiyak pero damang dama ko ang lagkit sa pisngi ko. Tumayo ako at pumasok sa bathroom. Hinayaan lang ako ni Bethany. Napatingin ako sa salamin. Pulang pula ang ilong at mga mata ko. Maputla rin ang bibig ko–shit! Para akong tanga. Naghilamos ako at nagpasalamat na umayos naman ang itsura ko. Namamaga lang ng konti ang mata pero all in all parang walang nangyari.

"Ninang? You're beautiful! I wanted to be like you when I grow up." Dinig ko ang lambing sa boses ni Shara noong palabas na ako sa kwarto.

"Ah! Maganda talaga ako, nagmana kasi ako sa daddy ko." Sagot naman ni Bethany. Nasa kitchen counter silang dalawa at magkaharap sa isa't isa. Kumakain ng chocolate si Shara at busy naman si Bethany sa pagp-picture sa mukha ng anak ko.

"Really?" Inosenteng tanong ni Shara

"Yes."

"Baby not too much sweets!" Sabad ko sa usapan nila at lumapit na sa kanila.

Bumaling si Shara sa akin at ngumiti ng napakalawak. Natawa ako nung may makitang tirang chocolate sa ngipin niya. How adorable!

"Last one mommy please." She gave her cutest smile. I sighed in defeat.

"Okay last one na okay?"

"Yes mommy." Nakangiting sabi niya at nagmadaling buksan ang chocolate pouch na hawak niya. Nilingon ko si Bethany at pinandilatan ng mata.

"What?" Tanong niya.

"I told you to not buy too much sweets! Look at her! Alam mo namang weakness ko yung smile nila diba?!" Mariin kong tugon. Nagpeace sign lang siya sakin habang pigil ang ngiti.

"Well alam mo namang galante ako pagdating sa mga anak mo."

"Pero sakin hindi!" I spat at her.

"Mas mapera ka sakin eh." Tumawa pa talaga siya. Ah ganun?

"Asan sila Scott?" Tanong ko nagnapagtantong kaming tatlo lang ang nandito.

"Lumabas may bibilhin daw para sayo kasi nahalata ata ni Scott na malungkot ka kaya ayun nagpatulong sa 'tito' niyang magpabili ng gusto mo." Bethany answered giving so much emphasis to the word tito.

I narrowed my eyes on her. "Kanina pa sila umalis?" Tumango lamang siya at pinagpatuloy ang pagp-picture sa cute na cute kong anak.

Ilang minuto ang lumipas ay dumating na silang dalawa na may dalang bouquet ng bulaklak. I smiled when they entered like they were on a runaway.

"Hello mommy please don't be sad again. I'll be a good boy please?!" He flushed his ever cute pout and I don't know why I became sudden emotional. My boy is so sweet.

"Thank you baby." I uttered and kiss him on the lips.

"And for my beautiful twin sister." Scott went to Shara and he gave her three white roses. Ngumiti nf malapad si Shara at tinanggap yung mga roses.

"Thank you kuya!" She said and kissed her twin on the chicks.

"How about your beautiful ninang baby? Do I have one?" Bethany said out of nowhere, pouting her lips.

"Here." Tripp handed her two red roses. Kitang kita ko ang pagpula ng pisngi ni Bethany ng tanggapin niya ang rosas na bigay ni Tripp. I smiled.

"Sweet." Tudyo ko sa kanilang dalawa. Ngumiwi si Tripp pero kitang kita ang pamumula ng mga tenga niya. Sabi na nga ba eh! May something talaga sa kanilang dalawa.

"Thank you." Tugon ni Bethany at nagmadaling tumalikod sa amin. Anong nangyari dun?

We played with the kids for the next hours until it was threw in the afternoon when Tripp decided to go. Nagkailangan pa silang dalawa ni Bethany dahil nag request ang kambal na mag-hug silang dalawa.

"Please ninang. You said you're already okay with tito Tripp. I hug kuya Scott when we're okay after we fight." Shara pleaded and again she used her cute face. Nahabag naman si Bethany kaya wala itong nagawa kundi ang yakapin si Tripp.

The twins giggled and I chuckled at that. They're good in match making huh.

"What the hell! Bakit dalawang rosas lang ito? Bakit hindi tatlo argghh ang sama talaga ng ugali ng gonggong nayun!" Bethany began to rant when Tripp went out.

"Sus! Makareklamo kala mo naman di kinilig." I teased her.

"Okay na inaamin kong kinilig ako dun....slight lang." She giggled making me roll my eyes 360 degrees.

Tulog na ang mga bata mga bandang alas otso ng gabi kaya nagpasya kami ni Beth na mag movie marathon nalang.

"Ano ba naman yan! Iiwan iwan tapos magsisi rin naman pala! Ang sarap batukan ng tangang yan!" Untag niya habang nanood ng pelikula.

"Oo nga." I answered out of nowhere.

Nasa kalagitnaan kami ng pelikula ng mag ring ang cellphone. Inasahan kong si Tripp yun pero nagtaka ako ng unknown caller iyon. Tinapunan ko ng tingin si Bethany na seryoso paring nanood habang nilalantakan ang pop corn na hawak niya. Tumayo ako para sagutin ang tawag.

"Hello?" I answered. Pumunta ako sa veranda ng condo ko kung saan matatanaw mo ang mga ilaw mula sa iba ibang kalapit na gusali.

"Gab.." I froze upon hearing a familiar voice. Hindi ako pwedeng magkamali. Kilalang kilala ko ang boses niya. Ilang taon man ang lumipas kilalang kilala ko parin siya.

"M-marcus..?" Nanginginig kong tugon. Dinig na dinig ko ang malalim niyang paghinga mula sa kabilang linya. Siya nga.

"Pwede ba tayong magkita?"

"Para san pa?" Yun lang ang kayang sabihin ng bibig ko. Pinaghalong pagkagulat at pagtataka ang nararamdaman ko. Gusto kong umiyak pero pati yata mga luha ko natigilan din sa sobrang kaba ko.

"T-tungkol sa mga b-bata." Nanginginig nadin ang boses niya. Suminghap ako, di napigilan ang pag-awang ng aking mga labi. Is he going to take my children away from me? Patapos niya silang itanggi?! How dare he!

"Bakit? Anong kailangan mo sa mga anak ko?"

"Gusto ko silang makilala. Gusto kong makasama ang mga a-anak ko.." Dun na tumulo ang mga luha ko. Ginagago niya ba ako? Now his claiming my children as his.

"H-hindi mo sila anak. Wag na wag mong masabi sabing anak mo sila dahil kahit kailan hinding hindi ka nila kikilaning ama." Pinatay ko ang tawag. Namimilipit sa sakit ang dibdib ko. I inhaled and exhaled deeply, calming my self. Ano bang nangyayari? Bakit ba ako iyak ng iyak? First, Kassandra and now Marcus?!

Tinabunan ko ng dalawang kamay ang mukha ko at mahinang humahagulhol. Akala ko magiging okay lang ako pero bakit ganito? Bakit?"T-tungkol sa mga b-bata." Nanginginig nadin ang boses niya. Suminghap ako, di napigilan ang pag-awang ng aking mga labi. Is he going to take my children away from me? Patapos niya silang itanggi?! How dare he!

"Bakit? Anong kailangan mo sa mga anak ko?"

"Gusto ko silang makilala. Gusto kong makasama ang mga a-anak ko.." Dun na tumulo ang mga luha ko. Ginagago niya ba ako? Now his claiming my children as his.

"H-hindi mo sila anak. Wag na wag mong masabi sabing anak mo sila dahil kahit kailan hinding hindi ka nila kikilaning ama." Pinatay ko ang tawag. Namimilipit sa sakit ang dibdib ko. I inhaled and exhaled deeply, calming my self. Ano bang nangyayari? Bakit ba ako iyak ng iyak? First, Kassandra and now Marcus?!

Tinabunan ko ng dalawang kamay ang mukha ko at mahinang humahagulhol. Akala ko magiging okay lang ako pero bakit ganito? Bakit?