Forbidden (COMPLETED)

Kabanata 14

Kabanata 14

Mascot

"Hindi dumating si kuya Marcus sa party niya." That caught my attention. Napatitig ako sa kay Bethany. Anong pakialam ko kung hindi sinipot ni Marcus yung party niya?

"It's none of my business." Sabi ko at nagsalin ng wine sa baso ko. Meron kasing wine ngayon since pumunta rin pati mga parents ng classmates ng mga anak ko. Bethany thought of seperating the parents from the children since they prefer playing.

"None of your...business?" Hindi makapaniwalang tugon ni Bethany. Binalik ko ang tingin sa kanya at tumango. Sobrang sawa nako sa lahat ng sakit na binigay ni Marcus at kahit inaamin kong mahal ko pa siya ay ayoko ko na munang i-involve ang sarili ko sa kanya.

"Playtime!" Biglang bulalas ng emcee kaya hindi na namin naipagpatuloy pa ang topic dahil dinaluhan na namin ang mga bata na masayang naglalaro kasama ang mascot na—what the hell was that mascot dancing?!

"Where did you get that mascot, Tripp?!" Mariing tugon ni Bethany habang tanaw ang mascot na sumasayaw na parang baliw.

"Ahh..." Tripp stuttered.

"Wahhhh You're so good!" Palakpak ng mga bata. Kami namang matatanda ay nasasagwaan sa kung anumang ginagawa nung mascot. Kumikending-kending pa kasi siya na para bang bulateng binudburan ng asin. Pero dahil nagustuhan naman ng mga bata ay wala na kaming nagawa.

Alas dos kaninang hapon nagsimula ang party at mag-alas sais na ay parang wala paring kapaguran ang mga bata.

"Mommy!" Bumaling ako kau Shara ng lumapit ito sa akin. "Come with me, mommy!" Dumating si Shara at bigla akong hinila. I chuckled.

"What." I said with a giggle. Their energy is like a virus, nakakahawa.

"Hug him, mommy." She said and pointed to the mascot.

I smiled. "Okay..." Lumapit ako dun sa mascot. Natigilan ito at nabaling any attention sa akin.

"Hi!" I greeted excitedly—mukhang natatamaan na ako sa wine na ininom.

The mascot waived at me. I let out another chuckle before hugging him. He stiffened to which I just smiled. Matangkad ang kung sino mang nasa loob ng kanyang costume. Kinantyawan naman ako ng mga bata kaya natawa kaming lahata. Pati ibang mga nanay ay natawa rin at dinumog ang mascot. Pinalitan nila ako sa pagkakayakap.

Tawa ng tawa sina Tripp at Bethany habang nakatanaw sa nangyayari.

"He's cute!" I exclaimed. Lumapit ako sa kaninang inuupuan ko bago ako hinila ni Shara.

"Yeah.." Bethany giggled.

"What happened?!" I heard one o the parents shouted.

Nabaling ang atensyon naming tatlo sa kanila. My eyes widen upon realizing something. The mascot was on the floor, lying like he couldn't breathe anymore.

Mabilis kaming dumalo sa kanya. I saw the panic in the kids eyes. "Anong nangyari?!" Sigaw ki ng makalapit. Binigyan naman nila ako ng lugar para masuri ang mascot.

"Baka hindi nakahing ng maayos." Si Tripp na may bahid ng pag-aalala ang boses.

Napagtanto ko na posible iyon. Marahil dahil sa pagkakadumog sa kanya kaya maaaring nahirapan siyang huminga. And by the looks of it, masyadong mainit ang costume niyang ito.

"Remove his head." Si Bethany.

"What?!" Si Tripp. "Edi patay yan kapag tinanggalan ng ulo."

Nabatukan nga ni Bethany si Tripp. "Tanga! Ang ibig kong sabihin, yung ulo ng costume niya. Baka mapano pa iyan dali!"