My Husband is a Mafia boss

chapter 24

Iniilagan ko ang bawat ihampas, ihambalos ang pagmamahal ko sakanya. Kasi i know na hindi niya ibabalik sakin yun. I know na hindi niya ko mahal. Charot!

I can't believe na may puwang sa isip ko ang ganyang kadramahan sa buhay habang nakikipaglaban sa mga walang kwentang tao.

I am here at the headquarters of Gtrade. I am here to kill every body. Uubusin ko sila. They kill my mother? I will kill them one by one. Piece bg piece and gonna do that brutally.

I am not called demon for nothing.

Binaril ko sa ulo ang paparating. Bulls eye. Binaril ko lahat ng humaharang sa aking daraan. Walang sinuman ang pwdeng humarang saakin.

Nang mawalan na ng bala ang baril na hawak ko ay agad kong kinuha ang aking katana mula sa pagkakastrap nito sa aking likod. Iwinawaksi ko iyon sa kalaban sa tuwing lalapit sila saakin.

Nang makitang kaunti nalang ang natira ay ipinaubaya ko na iyon sa mga tauhan ko. At umakyat na sa top floor sa tuwing magbubukas ang elevator sa bawat floor ay napapangiti nalang ako. Bawat floor ay may mga nakahandusay. Mga walang buhay na katawan ng kalaban. I trained them well.

Nang makarating sa top floor ay agad akong tumakbo papunta sa nag iisang office. At sinipa pabukas ang pinto. Naabutan ko naman ang lalaking may ngisi sa mga labi.

'Hi. Come in. Nice meeting you black.'

'Nice meeting you too sir. Any last words?'

'You will regret this. This will be the reason of your first heartache and i can't wait to see your fac---'i cut his head using my katana. Tsk daming sinasabi. Hinding hindi ko pagsisisihan ang pagpatay ko sa mga galamay nila. It is my pleasure.

Nagsitalsikan ang dugo nito sa damit ko. And even my face natalsikan din. Napangisi naman ako ng tumilapon sa tabi ang ulo nito. Nilapitan ko ang katawan nitoong nakagandusay sa sahig at kinaladkad patungo sa table nito.

Pinaupo ko ang katawan nitong walang buhay sa upuan roon at ipinagkrus ko ang mga binti nito at isinandal sa upuan ang katawan nito.

Inayos ko ang table nito. At binalikan ko ang katawan niya. Winasak ko ang damit nito. At kumuha ng dagger at ibinaon iyon sa puso nito.

May pumasok na kalokohan sa aking isip. Hihi! Imbis na nakatarak lang sa puso nito ang dagger ay kinuha ko sa pagkatarak ang dagger at ipinasok roon ang kamay ko.

Kinuha ko ang puso niya.

At inilapag sa sentro ng table nito. Lumayo ako ng kaunti para pakatitigan ang lalaki. Napangisi ako. Haha! Be ready bitches!

Napalingon ako sa ulo nito. Kinuha ko iyon at luamabas na ng building. I rode my big bike to my house. Tinungo ko ang office ko. At isinabit roon ang pang 31 na ulo ng kalaban. I love seeing them in the wall. It's artistic! Haha!

Pinagmasdan ko iyon na para bang iyon na ang buhay ko. Na kapag humiwalay ang paningin ko roon ay mamamatay ako. Be ready! I'm gonna crack you open.

Xavier POV

What was that? Paano siya naging kalaban nila. She looks innocent! Siya ba ang gumawa nun sa tauhan nila?

Andaming katanungan sa isip ko na hindi ko masagot. She looks familiar but hindi ko talaga alam kung saan at kailan ko siya nakita. I want to see her again.

Narinig ko kanina na black ang pangalan niya kaya naman pinuntahan ko sa

'Who is black?'

Natipa-tipa naman ito sa kanyang computer.

'Not found' Naguguluhang sabi nito.

'It can't be! Bakit kilala nila siya? Bakit Not found?' naiirita kong sabi. Bakit? Pano? Umalis ako sa silid na iyon at umuwi.

Fuck! Who are you? Bakit pakiramdam ko may kinalaman ka sa nakaraan ko? Bakit ganito ang puso ko nuong una kitang masilayan sa bar? Who are you? Isa kaba sa mga tao na alam ang katutuhanan? I will find you no matter what.

..........

:)