Czarina POV
I am here at the beach. Staring at the waves. Feeling the wind pressing through my body. It feels cool. It relaxes me. I don't know but i love this feeling. The calmliness of the surrounding. When i open my eyes it's already evening. So i stand up and signalled the people around the area. And the staffs and bid goodbye.
I drove my car fast enough not to Chase by the cups. (magtagalog nako ah? Hindi kinakaya ng braincells ko ang english!)
Maya maya ay may napansin akong sumusunod saakin so i turn left para makasigurado. Nang mapansing sumusunod pa rin sila ay agad kong pinabilis ang pagpapatakbo ng aking sasakyan. Hanggang sa may nakita akong riles? Paano nagkaroon ng riles sa province? (sorry hindi pa po ako nakakapunta ng province so magtataka talaga ako kung may riles ba o wala. Di bale itatanong ko sa lola ko)
Narinig kong tumutunog ang riles meaning malapit nang dumaan. Mas lalo kong binilisan ang pagpapaandar patungo sa kabilang linya. Sakto namang walang nakaharang. (yung parang stick na nakaharang kapag dadaan na yung riles?)
Saktong nakatawid na ako sa kabila ng dumaan ang train.
Hoh! Muntik nako dun ah! Alam ko may daan dito patungo sa dinadaananko kanina pauwi.
So i turn left and yes. May daan nga patungo sa dinaraanan ko kanina. So balik sa normal na ang pagpapatakbo ko sa sasakyan. Then relax myself while driving. Turn on music. Turn on lights. Feel the music.
When I'm feeling the music. Suddenly out of nowhere may dalawang motorcycle ang biglang lumitaw sa magkabilang side ko then started shooting my car. My precious car. Buti nalang ay bulletproof to. Well i am ready!
Inabot ko ang pistol ko mula sa compartment ng sasakyan at hinanda iyon. Hinayaan ko silang paputukan ng paputukan ang sasakyan ko. Habang ako. Nagretelax lang sa loob. Im safe here so nothing to worry.
Nang maramdaman kong marami ng bumabaril sa sasakyan ko ay pinatay kona ang music at binilisan na ulit ang pagpapatakbo nito. Ngunit napansin ko na narooon pa rin sa magkabila kong gilid ang dalawang motorsiklo. Kung kanian ay nagpapaputok lang ito ngayon naman ay ginigitgit na ako ng mga ito.
At dahil nga province ito ay may nakita ako sa di kalayuan. May bangin. Fuck! I'm so sure na kaya nila ako ginigitgit ay gusto nila akong tumilapon doon sa bangin kasama ang aking sasakyan.
Hinayaan ko silang dalhin ako hanggang sa dulo. Nang malapit na sa dulo ay kinuha ko ang bag ko at inalis ang seatbelt. Nang umalis na ang dalawang motorsiklo sa dalawang gilid ko ay inumang ko ang pinto at nakita kong lumipat ang dalawang motorsiklo sa likod ng sasakyan ko at muling itinulak ito.
Hinayaan kong bumagsak ang sasakyan ko sa bangin habang ako ay nakakapit lang sa gilid ng bangin. And i know hindi nila ako nakikita ngayon dahil nagcecelebrate na kaagad sila.
Psh not so fast.
Niready ko ang sarili ko at ang baril ko. Nang maayos na ang lahat ay dahan dahan akong umapak sa pwedeng apakan. Dahan dahan lang hanggang sa makarating ako sa gilid ng bangin na ito. And base on my calculation. Kapag tumalon ako patungo sa taas nito ay babagsak ako sa likod ng humahabol saakin.
Niready ko ang sarili ko para sa backdlip. At tumalon patingo sa puno. Kumapit ako ng mahigpit roon at tinignan ang paligid. Nakangisi silang laaht habang nakatingin sa bangin.
Fuck y'all
Tumalon nako patungo sa likod nila at isa isa silang binaril. In less than 3 minutes ay napatumba kona ang nilalaman ng dalawang van. Kaya pala naramdaman ko kanina na maraming bumabaril saakin. Kasi litearal na marami! Psh!
Nakipagputukan ng baril ang natitirang apat. Itong apat na ito ang sakay ng dalawang motorsiklo kanina.
Nakipagsabayan ako sakanila. Sa bawat pagkakataon na makakabaril ako ay tinatamaan ko ang mga vital parts ng body nila. Pero nainis ako ng madaplisan ako sa hita. Fuck! Kinuha ko ang bomba mula sa bag at tinanggal ang pin nito at binato sakanila.
Nang maramdaman kong medyo yumanig ang lupa ay tumayo ako ng nakangiti. At para sure ay pinaputukan ko sila isa isa sa noo.
Napaisip ako. Paano nako uuwi nito? Ang alam ko nasa sasakyan ang phoneko. Wallet ko.
Nagbabasakali kong binuksan ang bag na dala ko. And I'm so thankful na nandito lahat ng kailangan ko. So i dialed my right hand's number to pick me up already because it's been a long day. I'm so tired
...........
Vote if you love my bookComment if you want this book to be completed
Yung tumatae ka habang nag uupdate. Sorry sa mga kumakain! Hehe
Sorry kung sobrang tagal ko mag update. Nawili ako kakare-read ng book ni yana!
Thank you so much guys! Happy 15k reads! 500+ votes! 80+ followers! And i kanina lang nakita ko na number 1 na ang book na itooo. Congrats sating lahat! Thank you so much guys!
BINABASA MO ANG
My Husband is a Mafia boss
Action'Whether you like it or not you are mine! Mine! Mine! And mine alone! No one can change that' -xavier