𝐇𝐀𝐘𝐀𝐓

7.Bölüm:El Ele

Medya;Kina-Get You The Moon🎶

Merhabalar biz geldik.Yazar yazmaz yayımladım.İnşallah beğenirsiniz🙏Medyadaki şarkıyı bölümü yazarken çok fazla dinledim.Siz de dinleyin lütfen❤Aklımda başka kurgular var onlara da zaman ayırıyorum ara ara ama onları şimdi yayımlamayı düşünmüyorum🙏O sırada Hayat'ı da ihmal etmemeye çalışacağım.Bölüme bol bol oy ve yorum bekliyorum🙏Emeklerim boşa gitmesin♥Teşekkürler🌼❤
İyi okumalar🌼♥

•7.BÖLÜM;EL ELE•

İnsandır en güzel sözleri söyleyende kinini,nefretini kusanda...

Bu hayatta kime güvendiğinde önemlidir kimi sevdiğinde.Ama güven olmazsa sevgi denilen yüce duygu da olmazdı öyle değil mi?Ben bu zamana kadar güvenmeyi seçince de sevmeyi seçsem de pişman oldum.Güvenmemeye alıştım mesela...

Alışılanlar canını yakar.

Ben çoktan yanmıştım,küllerim okyanusun derinlerindeydi.Küllerimden doğabilir miydim tıpkı anka kuşu gibi? Efsanelerdeki gibi olur muydu?

Masallara,efsanelere inanmayı bırakalı çok olmuştu.İçimdeki kız çocuğuna inat başarmıştım.İlk defa bir şeyi başarmıştım.O da hayatımın en kötü şeyiydi.Polyanacılık oynayamayacak kadar çıkmazdayım.

Güven ne ile olur?Sevgi nasıl hissedilir? Sözlerledir belki.Ama asıl önemli olan gözler... Gözler asla yalan söylemez. Bütün sırları açığa vurandır gözler...

Ben galiba bir çift göze tutuldum

Dakikalardır ne Ece'nin arkadaşı Hakan'ın dans teklifine yanıt vermiştim ne de bir çift koyu kahveye bakmayı bırakmıştım. Evet Hakan dans edelim mi diye sormuştu. Ve o an Kadir'le birbirimize bakmıştık. Gözlerimiz yolunu bulmuşçasına birleşmişti. Peki ona bakarken kalbimin yerinden çıkacak gibi atması normal miydi? Bilinmezliğin içinde sürükleniyordum ama rahatsız etmiyordu.

Hala bakıyordu...Hala gözlerini gözlerimden ayırmamıştı... Filmlerdeki o an bu andı sanırım. Biriyle göz göze geldiğinde zaman duruyor, etraftakiler birer birer uçuyor ve iki kişi kalıyor. Kimseyi görmüyor ve duymuyorlar.

Acaba biz diye bir şey var mıydı?Biz filmlerdeki o iki kişi olabilir miydik? Öyle miydik?

"Hazal?"İrkilerek sesin sahibine çevirdim kafamı.Hakan'dı.Benden cevap ister gibi bakıyordu."Dans edelim mi diye sormuştum ama."O an fark ettim herkesin bakışları üzerimizdeydi. Cevap vermek için ağzımı açacakken Kadir elinde tuttuğu bardağı sert şekilde masaya koydu. Sinirliydi, gözlerinden ve seğiren çenesinden bunu anlamamak mümkün değildi.

"Teşekkürler Hakan. İstemiyorum."Hakan düşen yüz ifadesiyle bir bana bir Kadir'e baktı. Önündeki içkiyi tek seferde içip bitirdi.Bakışlarımı usulca masada dolaştırdım.Herkes başka şeylerle ilgilenmeye başlamıştı. Bunun rahatlığıyla Kadir'e baktım. Ama o bakmadı. Aniden kalktı ve gitti. Benim tek yaptığımsa arkasından bakmak oldu.