Cinayet Ayrıntılarda Saklı (Tamamlandı)

2.

Bilincim yavaş-yavaş yerine geliyordu. Etraftaki hararetli konuşmaları ve polis arabasının sesleri beynimde yankılanıyordu. Gözlerimi açmak istiyordum ama zorlanıyordum.

"Bize yardım etmenizi çok isteriz bay Salvador Black. " dedi tanımadığım bir ses. Bir süre sessizlik olduktan sonra birisi konuşmaya başladı.

"Ben zaten bu işle ilgileniyorum."

"Bizi kırmadığınız için teşekkür ederiz." diyen bir önce konuşan adamadı.

"İlgimi çektiği için bu işle ilgileniyorum. Sizinle bir alakası yok!" Bu sabah bana fotoğraf gösteren adamın sesiydi. Sonunda gözlerimi açmayı başardığımda birisi "kendine geldi" diye bağırmıştı. Bunun üzerine az önce konuşan iki adam ve diğerleri bana dönmüştü. O adamı tekrar görmemle 1153 numaralı odada gördüklerim yeniden aklıma geldi ve yüzümü buruşturmama neden oldu. Sanırım bu güne kadar gördüğüm en korkunç şey oydu.

"İyi misiniz? " diye sordu üzerinde polis üniforması olan bir adam.

"Evet. Teşekkürler."diyerek uzandığım koltuktan ayağa kalkmaya çalıştım. Otelin koridorundaydık. Giriş çıkış kapıları bağlanmıştı ve etrafta polisler dolaşıyordu.

"Bayan Aria da uyandığında göre herkesin dikkatla beni dinlemesini istiyorum." diyen odaya girmemesi için ardınca koştuğum adamdı.

"Ben Salvador Black. Dedektifim. Bu otelde bir cinayet işlendi ve ben bu cinayeti çözeceğim. Bunun için sizden istediğim tek şey cinayeti çözene kadar hiç kimsenin çalışanlarda dahil bu otelden çıkıp gitmesine izin vermemek. Soruşturma yapıldıktan sonra zaten gitmesi gerekenler gidecek. "

"Bu gün sabah gelenler de mi çıkamaz? Cinayet dün işlendi ve bu gün gelenlerin herhalde bir suçu olduğunu düşünümüyorsunuzdur. " dedi otel hizmetçisi olan Tony. Salvadorun gözleri ona döndü ve sakince konuşmaya başladı.

"Cinayetin dün olduğunu nereden biliyorsun? Ben "bu otelde bir cinayet işlendi" dedim, "bu gün" demedim. " Tony bir an şaşırdı ve ne diyeceğini bilemedi. Sonra birden konuşmaya başladı.

"Ben ceset bu gün bulundu diye öyle dedim. " dedi alel-acele. Herkes dikkatle onu izliyor ve sanki önemli bir şeyi ağzından kaçırmışcasına ona bakıyordular. Salvador ise diğerlerinin aksine rahattı ve normal bir şey söylemiş gibi Tony'e bakıyordu.

" Bu arada bana yardım edecek birisi lazım. Bu otelin giriş çıkış işlemleri ile uğraşan biri olsa daha iyi olur."diyerek bana döndü. "Mesela Aria Clark. Bana yardım edeceksiniz." dediğinde sinirlenmedim değil. Emir verir gibi konuşması sinirimi bozmuştu. Neden tüm dedektifler egolu olmak zorunda?

"Kabul edip-etmediğimi sormadınız. " dedim tam arkasını dönüp gidecekken. Yavaş haraketlerle tekrar bana döndü. Sert yüz ifadesinden ödün vermeyerek konuşmaya başladı.

"Kabul edeceğinizi biliyorum çünkü. "Dediği şeyi düşündüğümde aslında doğru olduğunu gördüm. Eğer bana soru olarak bunu sorsaydı kabul ederdim. Cinayetin çözülmesini gerçekten istiyordum ve bir müddette işe gelmemek. Eminim o odanın yanından her geçtiğimde o korkunç görüntüler gözümün önüne gelecekti.

"Nereden biliyorsunuz?" dedim yine de beynimde onun dediğini kabul etmiş olsamda.

"Bilinciniz yerine geldiğinde gözlerinizi açmamayı seçip etrafı dinlediniz. Kalktıktan sonra etrafı dikkatle incelemeye başladınız ve olan biteni anlamak istediniz. Ben ve Tony konuştuğumuzda ise gözünü sadece 2 kez kırparak pür dikkat bizi dinlediniz. Sanırım bu kadar ilgi cinayeti araştırmak istemeniz için yeterli. "dedikleri ile ağzım bir karış açılmıştı. Söylediği her şey doğruydu! Benim uyandıktan sonra onları dinlemem, etrafa bakmam, Tony ile onun konuşmasını beynimde analiz etmem! Şu an herkesin içinde bunları söylemesi beni birazcık utandırmıştı ve bir şey demeyerek çıkıp gitmesini beklemiştim. Sonunda gözden ittiğinde derin bir nefes alıp yeniden koltuğa oturdum.