20.

377 56 43
                                    

Bay Tom odadan çıktıktan sonra Salvador da dinlenmek için kendi odasına gitmişti. Ben ise yeniden düşüncelere boğulmuştum.

Kendi gözlerimle görmeme rağmen Jason'dan şüphe etmiyordum. Çünkü yaşadığım onca olay suçu onun üzerine atmak istediklerini gösteriyordu. Salvador'a ise bunu söylemiyordum. Çünkü fikirlerimiz birbirine çok zıttı.

Bir anlık katilin birini bulduk diye sevinmiştim. Ama beynim bana 'o olamaz' diye bağırıncaya kadar sürdü bu.

Belkide gerçekten o'ydu. Ben yanılıyordum.

Yeniden düşünmeye başladım. Olaya en uzak olanlar kimlerdi?

1. Alison Berry. Kadın sadece 2 kez soruşturmaya alındı. Hiç bir şüpheli durumda adı geçmedi. Hiç bir olaydan şüpheli bilinmedi.

2. Güvenlik görevlisi Chris.

O da yine hiç bir olayın içinde olmadı. Sadece yaptığı görev bende ona karşı şüphe hissi yaratıyordu.

3. Jack.

O da şüpheli konumuna düşmedi.

4. Aşçı Bechkam.

Bir zehir kutusu bulup bize getirdi. Belkide onu gerçekten çöp kutusunda bulmamıştı. Belki de Jason'un odasında çöpe kutuyu o atmıştı. Ve belki de zehiri meyve suyunun içine o koymuştu. Ne de olsa o bir aşçıydı. Mutfakta olmasından kimse şüphe etmezdi.

Beynime bir şeyler oturmaya başladı. Yeni ihtimaller gelmeye başladı.

Yemekleri o pişiriyor. Benim yemeğime ilacı o katıyor belki de.

Aslında en çok ondan şüphe etmemiz gerekirken biz onu hiç görmemiştik.

Ani bir kararla ayağa kalktım. O bodrum katına inecektim ve orayı bir az daha dikkatle inceleyecektim.

Hızlı bir şekilde odadan çıkıp kimseye görünmeyerek bodrum katına doğru ilerledim.

Korkuyordum evet, ama yapmak zorunda olduğumu hissediyordum.

Yavaşca odaya girip etraf gezmeye başladım. Dün gece gördüğümüz önlük hala yerdeydi. Ve bıçakta yerindeydi. İlerleyerek koltuğun yanina geldim ve poşetlere baktım. Onlarda yerindeydi.

Hızlı olmaya çalışıyordum. Salvador her an kalkabilirdi ve beni bulmazsa deliye dönerdi.

Poşetleri yeniden yerine bırakarak etrafa bakmaya başladım. Dikkatle inceliyordum her tarafı.

Az sonra köşede duran bir saat dikkatimi çekti. Yanına gittiğimde çalışmadığını gördüm. Zaten çalışan bir saati neden buraya koysunlar ki.

Duvara asılı olan saati incelemek için elime aldığımda duvarın içinde bir boşluk gördüm. Bir poşet vardı burada. Elimi korkarak uzatıp poşeti aldım. Hızla açmaya başladığımda heyecandan ellerim titriyordu.

Gördüklerim yine beni şaşırtmayı başarmıştı. Burada CD'ler vardı. Elime alıp hepsinin üzerini incelemeye başladım.

Birinin üzerindeki yazıya ilişti gözüm.

12.12.2018.

Bu tarih...cinayetin tarihi!

Elimdeki CD'lerle donup kalmıştım. Her şey bunların içindeydi. Kamera kayıtları vardı bunların içinde.

12.12.2018 tarihinin kaybolmuş kamera kayıtları ellerimdeydi. Ne yapacaktım? Beynim durmuştu. Ne yapmam gerektiğini düşünemiyordum.

Bu sefer her şey bitebilirdi. Ama korkuyordum, ya yine olmazsa?

Cinayet Ayrıntılarda Saklı (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin