Cinayet Ayrıntılarda Saklı (Tamamlandı)

12.

Gözlerimi onun göğsünde huzurlu şekilde uyurken açmıştım. Bu durumdan gayet memnundum. Hatta hiç bitmemesini isterdim ama malesef artık sabah olmuştu ve benim yavaştan kalkmam lazımdı.

Kafamı yavaşça göğsünden kaldırıp yüzüne baktığımda gözlerinin açık olduğunu gördüm. Hangi ara uyanmıştı? Ya da ne zamandan beri uyanıktı?

"Salvador, ne zaman uyandın?" dedim uykulu çıkan sesimle. Şu an çok utanıyordum!

"Uyumadım. "

"Neden?" dediğimde uzun süre baktı gözlerimin içine.

"Boşver. " Üstelemeyip yanından utanarakta olsa kalktım. Ateşine baktım ama yoktu.

"İyi misin?"

"Evet."

"Pekala. Ben kahvaltıya gidiyorum. Gelecek misin?"

"Hayır, iştahım yok. Oradakılara söyle öğlen yine hepsiyle konuşacağım. " Kafamı sallayıp dışarı çıkmak için kapıya yöneldiğimde yine konuştu. " Jane hanıma söyle birinci o gelsin. "

"Tamam." diyerek odadan çıkmış, lavaboda işlerimi halletmiş ve üstümü değiştirmiştim.

Odadan çıkıp restorana doğru yürümeye başladım. Artık neredeyse tek başına koridorda gezmeye korkuyordum. Ama şu an içerisi polis doluydu.

"Pardon, bir şey mi oldu?"

"Hayır efendim. Salvador beyin emri. Artık otelin içinde olabilecek her hangi bir olaya karşı tetikte olacağız. " Demek bizi korumaya çalışıyordu.

Gülümseyerek restorana girdim ve Salvadorun bana söylediklerini karşımda oturmuş ve içlerinden ikisinin katil olduğu insanlara söyledim.

***

"Pardon, bayan Aria?"

"Buyurun." diyerek bana seslenen polise döndüm. Elinde tuttuğu dosyayı yavaşça bana uzattı.

"Bunu bay Salvador istemişti. Kendisini göremedim hiç bir yerde. Bu yüzden size veriyorum. Kendisine iletirseniz sevinirim. " Elimdeki dosyaya biraz göz gezdirdikten sonra yaşlı adama döndüm.

"Bu ne ki?"

"Bay Salvador ölmüş kadın hakkında araştırma yapmamı istemişti. Kimmiş, nereliymiş ve başka şeyler. "

"Peki. İletirim ben ona." dedim adama gülümseyerek.

"Teşekkürler bayan Aria. İyi günler. "

"İyi günler. " diyerek arkamı döndüm. Dosyayı açıp açmamak arasında kalmıştım. Salvador şu an uyuyordu ve ondan habersiz bakmama bir şey demezdi herhalde.

Tam dosyayı açmak isterken Jason'un sesini duydum.

"Aria 2 dakika bana yardım edebilir misin?"dedi elindeki poşetleri gösterirken.

"Tabii." diyerek dosyayı masanın üzerine bırakıp Jason'un elindeki poşetleri alıp mutfağa götürdüm.

"Teşekkür ederim. Zahmet ettin. " dedi Jason diğer poşetleri taşırken.

"Rica ederim. "

Masanın üzerinde duran dosyayı elime alıp tereddütle açtım ve okumaya başladım. Bayan Elizabeth'in nerede doğduğu, nerede yaşadığı, hangi işle meşgul olduğu ve başka şeyler yazıyordu.

46 yaşında bir kadındı. Gerçi hiç göstermiyordu. Londonda yaşıyormuş ve aşçıymış. Kimin ne derdi olurdu ki aşçıyla. Maddi durumu da normalmiş. Ayrıca hiç kimsesi yokmuş. Akrabaları hakkında hiç bir şey bilinmiyor. Yetimhane de büyümüş.