Kahverengi saçlı çocuk elindeki günlüğü kapattı ve Esrarengiz kasabaya baktı tekrardan.
Sadece bir yıldır gelmemiş olmasına rağmen özlüyordu buraları. Çocukluğunun ve mutlu anılarının geçtiği tek yerdi. En çok sevdiği şeyse ormana gidip yeni şeyler araştırmaktı. Şimdiyse çatıda oturmuş güneşi seyrediyordu.
Buraya ilk geldiği yazı düşündü. 13 yaşındaydı ve Bill ile savaşmaları en unutamadığı anısıydı. Her yaz Mabel ile buraya gelerek Soos ile birlikte Gizemli Kulübe'yi yönetiyorlardı.
Dipper uzamış saçlarına elini daldırdı ve zamanın çabucak geçtiğini düşündü. Eli gazozuna gitti. Bir yudum alarak sehpaya geri bırakacağı sırada gazoz kitabın kapağına döküldü.
Dipper hızla kitabı eline aldı ve "Eyvah Eyvah Eyvah!" diyerek tişörtüne sildi. Üzerinde 6 parmak olan elin tam altında bir yazı belirmişti.
Dipper yüksek sesle yazıyı okudu.
"2 adım ileri 3 adım geri 3 adım ileri 2 adım geri."
Kafasını karıştıran bu yazıyla kalktığı yere oturdu tekrardan ve herhangi bir sayfa ıslanmış mı diye baktı. Hiçbir şey yoktu ama o garip yazı birden belirivermişti.
Dipper bu adımları uygulamanın mantıksız olduğunu düşündü. Sonuçta karşısına herşey çıkabilirdi. Hatta 10 sene önceki Bill bile...
Elleri kitaba gitti ve yazılanları tekrardan okudu. Bir şey olmaz diye düşündü. Onu 10 sene önce nasıl yendiysem yine yenerim. Ve hayatının en aptalca hatasını yaparak denileni uyguladı. Ayağa kalkarak söylenileni yaptı.
2 adım ileri 3 adım geri 3 adım ileri ve 2 adım geri gitti. Hiçbir şey olmadı, 10 saniye kadar...
Sonraysa Dipper kulağının hemen yanında hızlı nefes alışveriş sesleri duydu. Sanki kendi kafasının içinden geliyor gibiydi. Etrafında döndü ama kimseyi göremedi.
Birden kafasının içinde atılan çığlıkla sıkıca gözlerini yumdu ve kulaklarını kapattı. Kitabı kucağından düşmüştü. Rastgele bir sayfa açılırken Dipper kulağındaki çığlığın kesilmesiyle etrafına baktı ve onu gördü....
Saçının önü sarıydı. Diğer kısımları ise kahverengi.Gözleri sapsarıydı ve çatının kiremitlerinde baygınca yatıyordu.
Dipper onun yanına koştu ve "İyi misin?" diyerek ona baktı. Çocuk öksürdü. Ardından "Bana sakın dokunma çam ağacı." diyerek sarı gözleriyle çocuğa nefret içinde baktı.
Dipper hızla elini çekti ve gözleri şokla açıldı. Baş düşmanlarını uyandırmıştı. Ve bu sefer o bir insandi. Bill Cipher. O uyanmıştı.
[*Gay panic]
Dipper kafasını iki yana salladı.
"Yo.Yo.Yo. Ne yaptım ben!"
Hızla saçlarını çekiştirdi. Bill yattığı yerden nefretle konuşmaya başladı ama hala kalkmamıştı. Bir kahkaha attı sarışın çocuk.
"7 yıl boyunca güç topladım ve insan bedeni oluşturdum. 3 yılda günlüğüne şifreyi yerleştirmek için harcadım. 11 yıl sonra da insan bedenim bütün güçleri toplayarak yeniden uyanacaktı ama sen lanet çam ağacı, şifreyi erken çözdün ve beni güçsüzken canlandırdın!"
Son cümleyi bağırarak söylediğinde derin bir nefes aldı Bill. Bu bedende ellerini dahi kıpırdatamıyordu.
"Söyle şimdi çam ağacı. Gözlerim neden bu kadar çok yanıyor? Bir insan vücuduna girmeyeli 10 yıldan fazla oldu. Neredeyse her türlü bilgiyi unuttum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
• 𝙱𝙸𝙻𝙻𝙳𝙸𝙿 •
Fanfiction"Bill yapma! Böyle olmak zorunda değil! Y-yapma. Bizi bitirme.." Boğazı acıyordu bağırmaktan ama umursamadı. Ağlıyordu yine ve yine. Yanakları sırılsıklamdı artık. Kahverengi saçları dağılmıştı iki yana. Bill çocuğa baktı. Ona doğru gitti. Yere çöme...
