Bir sonraki bölüm final
lütfen dövmeyin nsjsjsÜstünde oturduğu koltukta kıpırdaşmadan duramıyordu Dipper.Bu hem bir taraflarının acısından kaynaklı hemde geçirdiği 2 harika muhteşem günden kalan anıların yansımasıydı.Tamamen mutlu ve baş döndüren muhteşem 2 günün ardından Esrarengiz Kasaba otobüsüne binmiş,ikili en arka koltukta oturuyorlardı.Gerçi zaten otobüs tamamiyle boş otobüs şöförü de her an uyumaya hazır görünüyordu.Neden ışınlanmadıklarına gelicek olursakta Dipper'a göre bir yolculuk böyle sonlanmalıydı.
Bu yüzdendir belkide, şu an yanında kafasını otobüs camına yaslamış uyuyan sarışının nasıl olupta hayatının merkezine yerleştiğini her fırsatta ama her fırsatta sorguluyordu.Hayatında hiç eğlenmediği kadar eğlenmiş hiç gülmediği kadar gülmüş hiç sevmediği kadar sevmişti bazı şeyleri.Aynı şeyler Bill içinde geçerliydi.Hissettiği hisler ve yaşadığı olaylar uzaktı kendinden ama şuan yaşadığı durum o kadar absürt geliyordu ki ona..Yanında duran çocuğun onu öldürmek üzere olduğuna inanmak zordu, ama imkansız değildi...
Sarışının gözlerinin kıpraşıp açıldığını gördü.Gülerek "Günaydın." dedi sevgilisine doğru.İnsan olduğundan beri uykuyu giderek daha çok seven Bill'de ufakça gülümsemeye çalıştı ama başaramadı.Çünkü uykusu vardı.(Y/N:Bence gayet mantıklı abi)
"Gelsene buraya." diyerek homurdandı ve göğsüne çekti Dipper'ı.Sonraysa tabiki uyumaya devam etti.Dipper birkaç saniye gözlerini devirdi.Bill'in aynı anda hem bu kadar aptal,sinir bozucu hemde bu kadar tatlı ve aşık olabilmesine hayret etti.
Bill'in "Uyu artık düşüncelerin ağırlık yapıyor." uyarısıyla kıkırdadı ve göz kapaklarının kapanmasına izin verdi.Malum, geceyi uykusuz geçirmişlerdi.
●░░░░░░░░░░░░░░░●
"Bana güveniyor musun?"
Dipper kafasını salladı.Evet,ona güveniyordu.Ellerinin buz kestiğini hissediyordu ama umrunda değildi,Bill'in elleri iki elini de tutmuş avuç içlerini okşuyordu.
"Bunu başarabilir misin?"
Tekrar kafasını salladı.Evet,bunu başarabilirdi.
"Seni seviyorum." diyerek Dipper'ın burnunu öptü sarışın.Garip bir sevgi gösterisiydi belki ama işe yaradı.Dipper'ın güveni arttı ve bakışlarındaki korku yerini rahatlamaya bıraktı.
"Yapabilirim." dedi kendi kendine.
"Yapabilirsin." diyerek destekledi onu Bill.
Dipper kırmızı tişörtünün içine elini soktu ve omzundaki üçgen şeklindeki yara izine değdi parmakları.İşaret parmağı ve orta parmağını sıkıca ize bastırdığında hissettiği acıyla inlememek için dişlerini sıkarak,dudaklarını ısırdı ama dayandı.Omzu dayanılmaz bir acıyla yanmaya başladığında üçgen şeklindeki siyah çizgiler altın rengi oldu ve Dipper'ın gözleri titreşerek kapandı.Bulunduğu yere yığıldı.
"Kolye Dipper.Kolyeyi al." diye fısıldadı Bill yerde yatan çocuğun kulağına.
Gözlerini açtığında evet biryerde uzanıyordu,hiçlikte.Her yer bembeyazdı ama önündeki iki çift ayakkabının sahibini ayırt edebilecek kadar iyi tanıyordu beyazı.Will Cipher.Nam-ı değer masum olan.Öyle miydi?Masum dediğimiz herkesin küçük sırları olmaz mıydı?Masum olmak ile rol yapmak,onlar farklı şeylerdi.
"Şeytanlarla iletişime geçmemelisin küçük Pines."
Dipper avuçlarından destek alarak ayağ kalktı.Beyaz,beyaz,beyazdı.
"Pineslara bulaşmamalısın küçük Will." diyerek keskince çocuğa baktı.Güzel.Sesi titrememişti.
Karşısındaki mavi gözler buz mavisi renkten turuncu renge geçmişti.'Harika,onu şimdiden kızdırdım.' diye düşündü Dipper.Korkuyor muydu?Evet.Belli etmeye niyeti var mıydı?Hayır.
"Ah unutuyorsun ama bende bir Pines'ım artık." diyerek etrafında döndü Will.Ve birden Mabel'a dönüştü.Gözleri maviydi ve simsiyah uzun bir elbise giyiyordu Mabel.Ama aniden elbisesinin üzerinde mavi şeritler belirdi ve boynuna buz mavisi renginde yıldız kolyesi yerleşti.
Dipper aniden bedenini daran öfkeye hakim olamadı.
"ÇIK KARDEŞİMİN BEDENİNDEN SENİ OROSPU ÇOCUĞU!" diyerek karşısındaki şeytanın üzerine atladı.Will aniden yok oldu.Çocuğun arkasında belirdi.Ve Dipper boşluğa yumruk attı.Şimdi tekrar Will'di karşısındaki.
"Tıck tıck Dipper.Bir şeytana karşı dikkatli olmalısın."
Dipper yüzünde biriken öfkeyle karşısındaki mavi gözlere baktı.Will'se onun şuanki halinden epey zevk alıyordu.
"Kimim ben?Abim mi!Masum olan Wil,sevecan olan Will,yumuşak olan Will,aptal olan Will,gülümseyen Will,şeytan olamayan Will!KİMİM BEN!KİM?SENİN APTAL KARDEŞİNE AŞIK TAKLİDİ YAPAN,APTAL BEN.SENİN ŞU GÖRÜNTÜNDEN BİLE ZEVK ALAN BEN.KİMİM BEN?SENİN BİLDİĞİN ŞEYTANLARA HİÇ BENZEMİYORUM DEĞİL Mİ?Pamuk şeker olduğumu sanarsın,BENSE ÇOKTAN KANINA KARIŞMIŞIMDIR!"
Will kahkaha atarak deli bir sırıtış ile çocuğa baktığında Dipper ne yapacağını şaşırdı.Kararsızlık ve şaşkınlıkla çocuğa baktığında anladı.Evet fiziksel olarak yenemezdi ama psikolojik olarak bir şeytanı yenmeyi öğrenmişti.
"Evet..." dedi ve karşısındaki çocuğun buz mavisi gözlerine odaklandı.Şimdi şaşkınca bakıyordu Will ona.
"Sen hep masumdun.Hep böyle çağırıldın,hep böyle denildi.Çünkü böylesin.Eğer şeytan olmak istemiyorsan başkası gibi davranmak zorunda değilsin.O kadar kötü olmak zorunda değilsin.Kimseyi üzmek zorunda değilsin sen.Şimdi bile bunları senin yapmadığını bilecek kadar iyi tanıyorum şeytanları.Söylesene Will,sen kimin kuklasısın?" diyerek çocuğa yaklaştı bir adım.Aralarındaki mesafe kapandı ve Will afallayan gözlerle Dipper'a baktı.Dipper göz kontağını kesmeden adım adım yaklaştı avına,avı farkında bile değildi.
"Hiç yönetilmeden yaptın mı bazı şeyleri?Hiç çevrendeki baskılardan uzak yaşadın mı?Belkide bir şeytan olmamalısın.Belkide.." diyerek biraz daha yaklaştı Dipper çocuğa.Bir elini çocuğun yanağına değmek için kaldırdı ve cümlesini bitirdi.
"Belkide duygularını törpülemek yerine onları yüzeye çıkarmalısın." diyerek havada duran elini hızla çocuğun boynundaki kolyeye uzattı.Aşağı doğru çekerek zincirini kopardı ve yere attı.Will daha tepki bile veremeden mavi kolyeyi ayağının altına alarak ezdi ve "BELKİDE BAŞKALARININ HAYATINI SİKMEYE ÇALIŞMAMALISIN!" diyerek gözlerinin kapanmasına izin verdi...
✧༺♥༻✧
Pekala özür dilerim gerçekten olmuyor ama sizi kırmamaya çalışıyorum 💜
Bu finalin birinci kısmıydı ve bende bir okuyucu olarak finallerin hep heyecan verici ve mükemmel olmasını istemişimdir ayrıca umarım beklediğinize değmiştir kısa olduğu içinde üzgünüm sizleri seviyorum 💚
LENA KAÇAR 🥂 AH BU LAFI ÖZLEYECEĞİM VE ÖZLEDİM BİLE :(
ŞİMDİ OKUDUĞUN
• 𝙱𝙸𝙻𝙻𝙳𝙸𝙿 •
Fanfiction"Bill yapma! Böyle olmak zorunda değil! Y-yapma. Bizi bitirme.." Boğazı acıyordu bağırmaktan ama umursamadı. Ağlıyordu yine ve yine. Yanakları sırılsıklamdı artık. Kahverengi saçları dağılmıştı iki yana. Bill çocuğa baktı. Ona doğru gitti. Yere çöme...