"Huh! İşte oldu." diyerek yatağı koydu Mabel.
Bill kıza baktı ve yapmacık sırıtışlarından birini gönderdi.
"Bu gece birlikte uyuyacağız ha!"
Mabel elini yumruk yaptı ve olayları başından biri somurtarak izleyen Dipper'ın omzuna vurdu.
"Aynen öyle!"
"Hadi Will sana yapacağın işleri bulalım."diyerek Bill ile birlikte odadan çıktı Mabel.
°•°•°•°•°°•°•°°•°•°•°•°°•°•°••°
Bill yorgun adımlarla merdiveni çıktı ve kapıyı araladı. Bütün gün gökkuşağının verdiği saçma görevleri yapmıştı ve bu lanet insan bedeni içinde yorgun hissediyordu.
Bill çocuğu garip bir kutudan bir şeyler izlerken gördüğünde ne yaptığına anlam veremedi ve yavaşça çocuğun yanına oturarak dizlerini kendine çekti.
Dipper onu fark etmişti ama sesini çıkarmadı.
"Bu garip kutudaki kişilerde kim?"
Dipper gözlerini devirdi.
"Bu bir bilgisayar ve içinde oynayan insanlarda belli bir kurguya göre hareket eden oyuncular. Bunun adıda film."
Bill kafasını salladı ve ilginç görünen filmi izlemeye başladı sessizce. Ama çok yorgundu ve bu insan bedeni bu kadar görevi kaldıramamıştı. Çok geçmeden kafası yanındaki çocuğun omzuna düştü ve uyuya kaldı.
Dipper omzundaki ağırlıkla Bill'e döndüğünde çocuğun kapanmış gözkapakları ve upuzun kirpikleriyle karşılaştı. Önleri sarı olan saçlara baktı ve bu kadar kıvırcık olmalarına hayret etti.O kadar yumuşak duruyorlardı ki o saçları okşamak istiyordu. Elini kaldıracaktı ki vazgeçti.
Baş düşmanınına şefkat göstermek saçmalıktı. Çocuğu dürttü birkaç kere. Uyanmadığında kafasını öbür yana attırmayı denedi ama çocuk bir türlü uyanmıyordu.
Dipper en sonunda derin bir nefes aldı ve bilgisayarı kapatarak yanına koydu. Çocuğun bacaklarından ve sırtından tutarak kucağına aldı ve hemen dibindeki yatağa yatırdı. Üstüne de yorganı örttü.
Tam kendi yatağına dönecekti ki Bill onu kolundan tuttu ve hızla yatağa çekti. Dipper beklemediği tepkiyle Bill'in yanındaki boşluğa düştü.
Bill çocuğa biraz daha yanaştı ve "Tek kelime etme çam ağacı." diye mırıldandı.
Dipper ona sırnaşan çocuğa baktı.Ne yaptığını bilmiyordu ama sessizce duruyordu. Bill yan duran Dipper'a sırnaştı ve başını çocuğun boynuna gömdü. Ellerini kendine çekti ve oda yan durarak çocuğun dibine girdi.
Dipper bunlara anlam veremezken ayaklarını kıvırdı birazcık ve rahat bir pozisyon aldı. Çok geçmeden çocuğun nefes alışverişleri tekrardan düzene girdiğinde Dipper yataktan kalkmaya çalıştı. Ama Bill çocuğun beline elini attı ve onu durdurdu.
Bill neden böyle bir şey yaptığına hala anlam veremiyordu. Baş düşmanıydı ve en kısa sürede intikam almalıydı. Ama gariptir ki şuan intikam istemiyordu. Sadece biraz daha bu pozisyonda kalmak ve bu adını bilmediği garip mutluluk sakinlik karışımı duygunun sürmesini istiyordu.
Çocuğa iyice yanaştı. Eli hala Dipper'ın belindeydi. Kafasıysa çocuğun boynunda. Dipper görüş açısındaki sarı saçlara baktı. Kafasını yavaşça saçlara yasladı. Çocuğun saçlarından gelen böğürtlen kokusunu içine çekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
• 𝙱𝙸𝙻𝙻𝙳𝙸𝙿 •
Fanfiction"Bill yapma! Böyle olmak zorunda değil! Y-yapma. Bizi bitirme.." Boğazı acıyordu bağırmaktan ama umursamadı. Ağlıyordu yine ve yine. Yanakları sırılsıklamdı artık. Kahverengi saçları dağılmıştı iki yana. Bill çocuğa baktı. Ona doğru gitti. Yere çöme...
