25 oy a ybbb 🌟
Oylar düştükçe yazma isteğim azalıyor
"Konuşmamız gerekenler var."
Dipper yutkundu ve karşısındaki parıldayan sarı gözlere baktı.
"Ö-önce uyuyalım."
Sarışın çocuk dudaklarını yaladı.Üsteleyecek gibi olup gözlerini kıstı ama hemen sonra vazgeçti.Bu geceye ihtiyaçları vardı.Biraz dinlenmeye,birşeyleri düzeltmeye,huzura ihtiyaçları vardı.Ve yine herşeyden uzaklaşmak için şeytanına sığındı kahverengi saçlı çocuk.
Ona yaklaştı ve kafasını göğsüne koydu.Sarışın hissettiği ağırlıkla ellerini çocuğun beline doladı.Pikeyi üzerlerine biraz daha çekti ve gözlerini kapattı.Herşeyi bekletebilirdi ne de olsa.
◇
Dipper yatağında yana döndü ve uyuşuk hisle gözlerini araladı.Elini yanındaki sıcak boşlukta gezdirdiğinde çocuğun birkaç dakika önce kalktığını anladı.Hızla kafasını kaldırdı ve henüz tam aydınlığa alışmamış şiş gözlerini boş odada gezdirdi.Boğazına yerleşen yumruya aldırmak istemesede şüphesi giderek artıyordu.Kalbi göğsünden çıkacakmış gibi atmaya başladı.Dağınık saçlarını eliyle karıştırdı ve çevik bir hamleyle ayağa kalktı.Öyle hızlı kalkmıştı ki birkaç saniye başına bir ağrı saplandı ve gözleri karardı.
Buna rağmen ayaklarını hareket ettirerek odanın her yerine bakındı.Boş odanın sessizliği içinde sadece hızlı atan kalbinin sesi duyuluyordu.İçindeki şüphe giderek artarken korkuyla yutkundu Dipper.Gitmemiş olsun diyordu.Mantığı o kadar devre dışı bırakmıştı ki..
Gözyaşlarının akmak istediğini farkettiğinde sertçe elinin tersiyle sildi.Son günlerde fazla ağlak birşey olmuştu.Mantıklı düşünmeli ve çatıya çıkmalı birde oraya bakmalıydı.Evet kesinlikle.
Titreyen elleriyle merdivenleri çıktı ve çatıya ulaştı.Gözleri çatıda öylece oturan şeytanı bulduğunda derin bir nefes verdi.Rahatlamıştı.O an telaşının ne kadar yersiz ve saçma olduğunu anladı.Ama korku bazen herşeyi unutturabilir,güvensizlik en büyük sorunları yaratabilirdi.Bir yalan, bütün gerçekleri şüpheye düşürebilirdi.
Yavaşça çocuğun yanına adımladı ve onun yanına oturdu.Sarışın şeytan ayaklarını öne uzatarak kırmış kollarınıysa ayaklarının çevresine dolamıştı.Dipper onun yanına oturdu ve "Gittin sandım." dedi kısık sesle.
Bill onu farkettiğinde çocuğun yüzüne baktı.Ellerinden biriyle çocuğun çenesini kavradı ve dudaklarını kendi dudaklarına yaklaştırdı.
"Seni özledim.Bu çok saçma."
Dipper yarım ağız sırıttı.Karşısındaki çocuğun dudaklarına kısa bir öpücük bıraktı.Bill esen rüzgarı hissettiğinde bulunduğu yerde Dipper'a yaklaştı ve geriye gitti.Artık çocuğun birkaç santim arkasında duruyordu.Bacaklarını açtı ve çocuğun sırtına göğsünü yasladı.Beline de ellerini koyarak hem ısınmalarını, hemde etkileşim halinde olmalarını sağlamıştı.
Sakince güneşin aydınlattığı ormana baktı onlara gölge yapan şemsiyenin altında.Beline doladığı kollarını sıkılaştırdı ve beyaz boyna küçük öpücükler bırakmaya başladı.Bu çocuk onu sakinleştiriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
• 𝙱𝙸𝙻𝙻𝙳𝙸𝙿 •
Fanfiction"Bill yapma! Böyle olmak zorunda değil! Y-yapma. Bizi bitirme.." Boğazı acıyordu bağırmaktan ama umursamadı. Ağlıyordu yine ve yine. Yanakları sırılsıklamdı artık. Kahverengi saçları dağılmıştı iki yana. Bill çocuğa baktı. Ona doğru gitti. Yere çöme...