SU VEGANZA (Ongoing)

CAPITULO OCHO

Dedicated to EmelizahLaborteParan

"What? You talk to Alejandro?" may galit na tanong sa akin ni Steffen habang nakatingin sa akin ng seryoso. At ako naman ay tumango lang dahil sa may kasalanan din ako. Wala na akong magawa kundi ang aminin ang aking ginawa kanina keysa naman antayin ko pa ang sekretarya nito ang nagsasabi kay Steffen. Mas mabuti ng mula sa akin nagmula ang mga iyon. Marahan akong tumango kay Steffen at iniyuko ang ulo.

"Yan. Yan ang ginagawa mo kapag napapagalitan ka ang tumungo na parang bata kaya ako naiinis sayo e kasi hindi kita matiis pasalamat ka mahal kita." wika nito sa akin sabay talikod ngunit hinabol ko ang lalaki ng yakap kaya ako ngayon nakayakap kay Steffen habang nakatalikod ito sa akin.

"Mahal din kita." sagot ko naman sa kanya habang nakapout.

"But you talk to him without notification." wika sa akin ni Steffen habang nakatayo lang at hindi gumagalaw.

"We just talked about business and nothing else. He didn't even know me. And, I never told him my name. So you don't need to worry, Steffy."

"At least, even once you think me before you do it, that maybe I don't want you to talk to him. As you said, talked, and it's done."

"Steffy, we can't hide this anymore." ani ko kay Steffen at itinuro ko siya pati ang aking sarili. "We can't hide us anymore and I know he will find this out even we don't tell him because he is a man with power at matalino siya. Baka nga bago pa man tayo nakabalik dito sa Pinas he knows us." ani ko pa sa kanya na naging dahilan para humarap sa akin si Steffen.

"No. He never find us.." ani nito sa akin at tila hindi rin sigurado. "And I don't know now. Maybe he research us but I am sure he gets nothing because I don't have pictures of you and me and I never update my social media account at ang huling upload ko lang ng picture natin ay nong sa araw ng ating kasal pero nakatalikod ka doon at ako lang ang nakaharap at saka kamay lang natin na suot ang ating singsing ang nandon." mahabang litanya ni Steffen sa akin na agad ko namang sinang-ayonan dahil totoo naman ang kanyang sinabi. Noong ikinasal kaming dalawa ay tangging likod ko lang ang kita nakasuot ako noon ng Victorian wedding dress na katulad ng sa kay Cinderella, yong human version ng Cinderella. Pero siyempre damit lang dahil hindi ako nakasuot ng glass hills ni Cinderella nakakatakot kaya yon at isa mahal yon hindi ako mayaman. At ang tanging suot ko lang noon sa paa ay isang white sneaker na binili ni papa sa akin at hindi naman ito halata dahil natatakpan ng aking wedding dress. Hindi naman bongga ang kasal namin ni Steffen dahil tanging mga close na kaibigan at pamilya lang ni Steffen ang at sa sinasabing close tanging 20 katao lang ang naroon at sa 20 katao na yon ay kasali na kami doon ni Steffen. Idinaos ang kaming kasal sa bagyo at gabi iyon para wala masyadong taong makapansin sa amin. Hindi ko nga alam kong bakit akokami nakapagpakasal ni Steffen noon sapagkat dalawang taon akong kasal noon kay Alejandro pero ng tumagal alam ko na kong bakit nakakuha ng marriage certificate si Steffen sa City Hall ito ay dahil sa peke ang aming kasal ni Alejandro. Alam niyo ba kong bakit, dahil hindi rin ipinasa ni Alejandro ang aming marriage certificate sa City Hall pagkatapos ng aming kasal. Pinaghigantihan niya lang talaga ako at kahit kailan di niya ako pinahalagahan. Nasaktan ako ng labis sa panahong iyon ng malaman ko iyon at ganon nalang din ang galit ni Steffen kay Alejandro at pati na rin si Papa gusto nga sana nitong sugurin si Alejandro sa bahay nito ngunit hindi nito nagawa dahil wala si Alejandro sa bahay nito ng mga oras na iyon na may inaasikaso daw itong negosyo sa ibang bansa. Siguro kong nandito lang ang lalaki sa mga oras na yon sigurado walang makakapigil kay papa para sugurin ito sa pamamahay nito. Kumuha pa naman si papa ng kanyang Uzi noon na may lamang 18 piraso na bala plus pa ang nasa chamber nito.

Hindi ko inaasahan ang ganoong reaksiyon ni papa at naantig talaga ang puso ko noon kaya napayakap nalang ako sa matanda habang umiiyak ng walang pigil at ganon din ang aking mga luha. Araw araw akong umiiyak noon at hindi na ako kumakain hanggang sa isang araw nangyari ang pangyayaring iyon na hindi ko inaasahan.

Kung natuloy lang siguro ang pagbabanta ni papa noon kay Alejandro baka ngayon nasa kulungan pa rin si papa at si Alejandro naman ay hindi ko na sana nakausap o maka-usap pa sa phone katulad sa nangyari kanina at sana hindi kami nagkakasagutan ni Steffen ngayon.

'Ito lang ang pinagtataka ko kong kamag-anak kami at pinsan ni mama si papa Santi bakit pa niya ako ipinakasal kay Steffen? Bakit pa kami magpakasal ni Steffen? Bakit pumayag magpakasal no Steffen sa akin? Dapat inampon nalang nila ako, diba? Bakit kaya?"

"Steffy, papa called." balita ko sa kanya. Umupo kami ulit sa sofa at ngayon ay nakasandal na ako sa balikt ni Steffen.

"What papa tell you?" tanong niya sa akin sabay alis ng aking ulo sa balikat nito na nakapatong sa balikat nito.

"Lian, asking about us if when we back home. Umiiyak na daw ang bata." ani ko sa kanya na may halong lungkot ang boses dahil sa totoo lang sobrang miss ko na ang anak ko. One week na akong nandito kaya namiss ko na si Lian ng sobra. First time kong mahiwalay sa kanya kaya hindi madali sa akin at sa bata.

"I don't know when." matamlay na sagot sa akin ni Steffen. "Nagpapatayo tayo ng condo kaya siguradong matagalan pa ito." dugtong niya pa.

"Huwag mo nalang kaya gawing 50 story Steffy, 30 nalang please para makasama natin sina papa at Lian kaagad."

"And, who told you to stay here in the Philippines?" wika sa akin ni Steffen plus pinanlakihan pa ako ng mata. "I am not giving you my permission to stay here that long. I'm sorry Anna but I will send you back soon."

"But I want to help you." sagot ko naman sa kanya.

"I can manage Anna. Lian needs us kaya nga ako lang Ang pumunta dito para kahit papano may magulang pang maiiwan kay Lian at ikaw yon Anna. Wala na ako sa tabi niya dapat ikaw ay manatili. Kawawa ang anak natin." nagagalit na wika sa akin Steffen.

"I hate you." ani ko sa kanya sabay kuha ng ulo kong nakasandal sa balikat nito at umalis sa tabi nito.

"Esacaping every conversation we had, Ana. You're so good at it." pahabol sa sabi no Steffen sa akin ng makalayo na ako sa kanya.

"Nonsense." sagot ko naman sa kanya sabay hubad ng aking tsenilas ko at ibinato ko ito sa kanya isa isa habang nagsasalita.

"I. hate. you."

______

Please try my first ever fantasy story with the title "The Witch." Thank you.

_missingvalentina