SU VEGANZA (Ongoing)

CAPITULO UNO

               

"Hola!"

"Hola."

"Donde esta el abuelo, mama?"
(Where's grandpa, mom?)

"Bebe arriba."
("Upstairs, baby.")

"Okay."

"Where's my kiss, Steffan?" I ask him and slightly close my eyes looking at him without any words he jump at me and we stumbled up on the floor.

"Ouch." I groaned while holding him.

"I'm sorry mom." Steffan said at hinalikan ang aking magkabilang pisngi ko at hinagod ng marahan ang tagiliran kong masakit kaya napangiti nalang ako ng malapad sa paulit-ulit niyang paghahalik sa pisngi ko.

"It's okay baby." ani ko sa kanya at inawat siya sa kanyang ginawa ng ayaw pa niyang magpaawat niyakap ko siya at pilit na itinayo kahit mabigat.

Steffan is my son at dito na siya lumaki sa espanya hindi ko lubos maisip na darating siya sa buhay ko na magpapasaya at maging dahilan ng maliwanag kong buhay ngayon. Siya ang nagpapasaya sa akin sa amin ni Steffen at ng abuelo niya, biyaya siya sa amin na ibinigay ng Poong Maykapal. Kapag nakikita ko ang mukha niyang mabilog, kapag makikita ko ang mga mata niyang kulay brown katulad ng sa papa niya kapag nakita ko ang buhok niyang medyo kulot naaalala ko si kuya. Ang galing ng Panginoon at binigyan ako ng anak na may pagakakahawig sa mga mahal ko sa buhay.

Dahil sa hindi ko na kaya ang bigat ng anak ko itinayo ko na siya sa sahig at hinalikan ko siya sa kanyang toktok at nginitian ng puno ng pagmamahal.

"Te amo." Ani ko sa anak ko saka hinalikan siya sa kanyang pisngi bago lumisan sa harap ng anak ko para ipaghanda siya ng kanyang meryenda pero bago pa man ako nakalayo narinig ko ang malambing nitong boses.

"Yo tambien te amo, mama"
(I love you too, mama.) 

"Steffan Lian Andrew  Saunders, call your abuelo please. " utos ko sa anak ko para makapagmeryenda din ang biyenan kong lalaki. Wala na siyang asawa kaya apat nalang kami ang namumuhay at namamalagi sa malaking bahay na ito ni Steffan Steffen Saunders.

Yes. Tama ang nabasa at narinig mo I am with Steffan Steffen Saunders at naninirahan kami dito ngayon sa Spain at tama din ang nabasa at narinig niyo may anak kaming dalawa at si Steffan Lian Andrew iyon ang batang lalaking matalino at bibo. At nasa Pre-school na nangunguna sa klase kaya next magiging grade one (1) na siya kahit five (5) years old pa lang it's because of his smart brain na namana niya sa akin. Akala ko nong una mahihirapan ako sa pagpapalaki sa kanya but not because I have my Steffen na very supportive at halos siya na lahat ang gumagawa para sa amin ng anak namin. Siya halos gumigising sa umaga kapag umiiyak o kapag nagugutom na. Siya ang nagtitimpla ng gatas ni Steffan Lian Andrew at may mga times na pati ako nakakaramdam ng  gutom at ginigising ko pa siya dahil sa may time talaga na tinatamad akong bumangon kaya ginigising ko siya. Alam kong hindi ako perpekto at pasaway ako ng sobra sa kanya pero iniintindi niya pa rin ako ng walang reklamo.

"Ay oo nga pala dapat tawagan ko muna si Stefan Steffen Saunders at baka hindi nakakain ang lalaking yon." wika ko at dali-dali kong kinuha ang telepono at dinialed Ang number ng office ni Steffen sa Pilipinas. Yes, nasa Pilipinas siya ngayon para makipagmeeting sa isang kilalang kumpanya sa Pilipinas para sa kanyang ipapatayong 50 story na condominium doon at yon ang inaasikaso niya bihira na nga siya makakatawag sa amin dahil sa busy at tutok na tutok siya sa pagplano kong paano pagandahin at maging kaenga-enganyo ang kanyang proposal at  mapakipagmeeting na din sa may-ari ng lugar at sa target niyang kumpanya na siyang pagkakatiwalaan niyang magtayo ng building (condo) niyang itatayo doon. Mahirap kasing magtayo ng negosyo na hindi mo alam ang iyong gagawin at kong dapat bang pagkatiwalaan ang lahat ng mga taong gusto mong mangangasiwa dito. Mahirap din sa business ang hindi ito matutukan dahil baka mamaya wala ka ng negosyo. Sa mundo ng pagnenegosyo dapat matalino ka at dapat gising ka sa bawat pangyayari at nangyayari.   Nagriring na. Ring.

"Hola, Saunders." pambungad ko sa kanya habang nakangiti ng matamis.

"Hello."

Napakunot ang noo ko ng marinig ang boses ng babae na sumagot ng cellphone ni Steffan at dahil din sa hindi ito familiar sa akin ang boses nito. Nagpalit ba siya ng secretary niya?

"Quién es éste?" (Who's this?) nagtataka kong tanong sa babaeng kausap ko sa kabilang linya. Bakit nasa kanya Ang phone no Steffan hindi na ba ito marunong magligpit ng gamit niya.

"Hello, Mr. Saunders is in a meeting now can you please call him later after the meeting because we're at the middle of the meeting now. Thank you."

"Si. Just tell him I called. I'm Anna."

"Yeah, I knew you I'm his secretary ma'am Anna I'm Nessa."

"Okay. I need to cut this call just tell him I miss him. We misses him."

"Yes ma'am I will tell him later."

"Thank you Nessa, please take care that man."

"Yes ma'am. Bye."

"Bye."

_______

"Dad, what happened to you?" tanong ko kay daddy habang nakasimangot na bumabang mag-isa. Tinignan niya ako habang nakasimangot pa rin at dumiretsong umupo sa harap ng mesa.

"That boy took my cookies." pagsusumbong sa akin ni daddy. Hahaha. Alam kong 67 years old na si daddy at may time talaga na may pagkabata siya. He loves cookies yon na ang pinakagusto niya since na magretire siya bago ipinasa kay Steffen ang pamamahala ng kompanya nila. And now, he is spending his time sa kanyang bakeshop na itinayo tagabantay lang siya doon at tagaubos ng kanyang binibintang cookies. 

'This man is a cookies lover.' napailing nalang ako habang tinitignan ang matandang ngumunguya ng kanyang egg sandwich at nagsalin ng grapes juice sa kanyang baso.

"Don't worry dad you can have your cookies." ani ko sa kanya at umupo na sa mesa paharap dito.

"No. It's okay. May isang jar pa akong nakatago." wika ni daddy sa akin na hininaan pa ang boses.

"Aha. I knew it grandpa." bigla namang sabad ni Lian na parehong hindi namin napansin ang kanyang paglapit sa amin.

"And, I knew it too that you took my two cookies." Sagot naman ni daddy sa kanyang apo.

"Um, oh.- natigilan si Lian at tumingin muna sa akin saka tinapos ang kanyang sasabihin. --Yah. Because I saw you when you hide it." sagot ng anak ko saka tinignan ang lolo at sumampa sa kanyang upuan kong saan siya nakapuwesto on my left side.

"And I knew it that you are spying  my cookies."

"No. I am not. It's just an accident that I saw you hiding it."

"Are we arguing here about the cookies?" basag ko sa sagutan ng maglolo.

"No." magkasabay na sagot sa akin ng maglolo at nagtawanan.

"No mom. I am just telling and defending my side." Lian said.

"Okay because we hear that the sides the both of you let's take another cookies fight. " I said at kinawayan ang Puerto Rican naming kasama sa bahay.

"Maria, dame las galletas por favor." ani ko sa kasamahan namin sa bahay.

"Si señora." ani nito at inilabas na nito ang cookies na agad namang sinalubong ng dalawang lalaki at nagpaunahang kumuha nito. Napailing nalang ako sa anak ko at kay papa.

"The old man fights against child.
Incredible."

______

Hey you, Valentinas and Valentinos. I am on the first part of this story "SU VENGANZA or HIS REVENGE in English" please be with me and discover the next chapter of the Analia and Alejandro's love story. Before you read this story PLEASE READ HIS REVENGE story first that's why you can understand the whole happening. Thank you. 😊😊😀

AND, STILL KEANU REEVES IS ALEJANDRO and please help me to find a perfect version of Analia. Wala pa kasi akong naiisip kong sino si Analia Perez e. 😊😊😊

Don't forget to vote.

SLOW UPDATE.

=Not Edited=