SU VEGANZA (Ongoing)

CAPITULO DIECISÉIS

STEFFEN'S POV

"I thought we watch an opera why we are here?" tanong ko kay Anna ng makalapit na ako sa kanilang dalawa ni Lian habang nakasakay sa kulay pink na dunkey at si Lian naman ay sa kulay green na dunkey. Akala ko pambata lang ang lugar na to bakit ang asawa ko ay nakasakay din sa maliit na rubber na dunkey na yan?

"What are you two doing? Is this the opera you said?" tanong ko ulit sa kanya at pinatay ko ang mukha ko sa mukha nito habang ang kanan kong tuhod ay nakaluhod sa sahig.

"An hour ago ganyan ang gusto ko but this kid brain me wash that's why we are here. Magaling kasi itong mang-uto e." wika sa akin ng asawa ko habang nakangiti na nakatingin lang kay Lian na tuwang-tuwa sa dunkey habang inuupuan ito saka pinapatakbo daw pero siya naman ang may kagagawan. Bata talaga. This kind of stuff that I never experience before. Bihira lang kasi akong lumabas dati saka bawal din sa akin ang mga ganitong bagay I have Tachycardia kaya bawal sa akin ang mga magalawa na laro dahil pwede kong ikakamatay. Lumalampas kasi sa normal rate ang heart beat ko at umaabot ng mahigpit o lumalagpas ng 100 per minute ang tibok ng puso ko at hindi ito normal. Bawal din akong masobrahan sa saya at lalong-lalo na ang gulatin ako baka imbis na tatagal pa ako sa mundong ito ay matsugi agad ako in just a minute because of myocardial infarction.

"Let's play papa." masayang yaya sa akin ni Lian habang nakatingin sa akin na may malaking ngiti sa labi na hindi maburabura.

"I can't play with you baby, I my height can't fix that dunkey." biro ko sa anak ko saka lumapit sa anak ko at ginulo ang buhok nito.

"How can you play here? What did you do para mapapayag ang may-ari nito?" lingong-tanong ko kay Anna na sa ngayon ay nakahiga na sa lapag at ang dalawang paa nito ay nakapatong sa nakabaliktad na dunkey. Tumingin siya sa akin saka nagsalita.

"I told to the manager that I am the mistress of the owner." wika niya sa akin habang tumataw habang ako ay napawalang imik at hindi na nakapagsalita pa. Hindi ko gusto ang sinabi nito at ayaw kong marinig ang ganong mga salita. Tahimik akong lumapit kay Lian habang si Anna naman ay tumigil na sa kanyang pagtawa at ilang segundo lang ay nararamdaman ko na siya sa tabi ko.

"Just joking." seryosong wika nito sa akin.

"And I don't like your joke." seryosong turan ko naman sa kanya at hindi siya pinansin kahit pa yakap-yakap pa nito ang braso ko at tila batang kumakapit sa akin.

"Sorry na, Anna." tila batang wika niya sa akin. "Lian,your papa get angry with what should we do?" nakakalokong tanong ng asawa ko sa anak namin. And I know what happened next.

"Oops. You has done wrong yesterday and if you two do that technique to me..sorry I will never to talk in a week." banta ko sa mag-ina ko at sinabayan ko pa ng seryosong mukha sabay tayo na tila nga seryoso ako sa tinuran ko.

"Oh papa, mama just give her ID to that manager and she let us in without hesitation and close this area just for us." ani ng anak ko sa akin.

_________

ALEJANDRO'S POV

"Ano ba ang ginagawa ko dito at sinusundan ko itong mga walang kuwentang mga taong to." reklamo ko habang sinusundan ang kotse ng mag-asawang Saunders. Nakita ko kasi silang papalabas sa isang Filipino restat at sumakay ng kotse at hindi ko alam Kong saan pupunta ang mga ito.

"Shit, baka mapansin nila akong sumusunod sa kanila. Hahaha. Sorry, hindi ba pwedeng pareho lang ang pupuntahan namin? Hahaha.

"Akala nila siguro sinusundan ko sila bakit inamin ko ba? Tsk."

Nakita kong lumiko sila sa parking lot nang isang malaking mall dito sa Maynila kaya pumasok din ako sa parking lot ng mall at pinark ito sa kalapit ng kotse nina Analia. Nakita ko ang mabilis na paglabas ni Steffen sa sasakyan at agad lumapit kay Analia para pagbuksan ito ng pinto ng kotse at nakita ko ang malaking ngiti sa labi nito na agad namang ikinulo ng aking dugo.