SU VEGANZA (Ongoing)

CAPITULO KATORSE

"May I know the reason why I heard my name here?" nakangiting tanong ko sa tatlong taong nakaupo sa kani kanilang upuan habang nandito sa isang Spanish resto na paborito ng mag-ama ko at ni Daddy Santi. Halos sabay-sabay silang lumingon sa akin na tila nakakita ng multo  lalong-lalo na si Steffen ng magkasalubong ang mga paningin nginitian ko siya ng matamis ngunit ang reaksiyon nito ay mas lalong pumangit at namumutla ang kanyang pisngi at bigla itong sumenyas sa akin ng palihim na hindi ko maintindihan. Magtatanong pa sana ako kay Steffen ng bigla nalang sumigaw sa si Lian ng mama saka umalis ito sa kanyang puwesto at tumakbo palapit sa akin at yumakap ng mahigpit sa akin.

"Mama, you are here." nakangising wika sa akin ni Lian habang nakatingala.

"Por qué estás aqui, Steffy?" neutral ang boses na tanong sa akin ni Steffen but I know there's something wrong when he called me Steffy kaya kinabahan tuloy ako.

"Lo siento Anna, pero porque?" ani ko Kay Steffen at kumindat kay Nessa na nasa kaliwang bahagi ni Steffen habang may hawakna na papel at ang maliit na notebook nito ay nasa ibabaw ng mesa pati ang ballpen nitong kulay pink na may feather ding pink sa dulo.

"Si. Por qué estás aqui, ma? Como nos encontraste?" tanong sa akin ng anak ko sabay bitaw sa akin at muling umupo sa tabi ng papa niya.

"Siguiendote." sagot ko habang kay Lian nakatingin at lumapit dito saka binuhat ito at inilipat sa katabing upuan at umupo sa tabi ng asawa ko.

"Miss me, Steffy?" tanong ko pa sa asawa ko at kinindatan ko pa siya ng makarinig ako ng mahinang tawa. Kapwa kami napatingin sa taong tumatawa na walang iba kundi si Nessa parehong kumunot ang aming noo ni Steffen habang nakatingin kay Nessa.

"Why?" magkasabay din naming tanong sa kanya.

"Kasi ang meeting na'to napunta sa family reunion." natatawang sagot sa amin ni Nessa.

"What? Are serious? Why didn't tell me first honey? Okay. We're leaving." ani ko sabay tayo mula sa pagkakaupo ng may narinig ang boses ng lalaki na nagsalita.

"It's too late." ani nito na nagpafreeze sa aking kinatayuan. Unti-unti kong nilingon ang may-ari ng boses at ng makita ko na ito ng husto para akong ipinako sa aking kinatatayuan. Biglang nanghina ang aking tuhod na tila unti-unting hinihigop ang aking lakas ng masilayan kong muli  ang mukha nito. After five years I see him again at halos walang may nagbago sa kanya. Ang balbas nito dati na medyo makapal ngayon ay manipis nalang na tila tatlong linggo na itong hindi nagshave habang ang mahabang buhok nito ay nakasuklay papunta sa likuran na bumagay sa suot nitong kulay black na tuxedo na may maroon na necktie. Nagkatitigan kaming dalawa ngayon araw sa tagal ng panahon muli kong nasulayan ang kulay brown nitong mga mata na dati ay siyang nagpapakaba at nagpapalusaw sa akin sa bawat simpleng pagtitig nito sa akin. Pero bakit ngayon ay kinakabahan pa rin ako? Dahil ba sa nasira ko ang meeting nila? Napakurap ako bigla ng gumalaw ito at ipinatong sa ibabaw ng mesa ang dalawang kamay nito at pinagsalikop ito.

"Just sit down Mrs. Saunders and eat with us." muli nagsalita ito na tila hindi kami nagkakilala dati na hindi kami naging mag-asawa dati. Ngunit at mas pinagtataka ko pa kong bakit tila bata naman akong sumunod sa sinabi nito at heto ako ngayon muling umupo ng dahan dahan sa upuan na kong saan ako nakapwesto kanina.

"Soy su tutor, ma." napabaling ang tingin ko kay Lian ng magsalita ito. "Soy su maestro, ma." Napatingin kami pareho ni Steffen kay Lian at kay Alejandro habang ang sekretarya ni Steffen ay tila audience sa isang palabas na nakatingin lang sa aming apat.

"Ahm. Let's continue our meeting tomorrow and I hope it's just us Mr. Saunders and not a family gathering don't worry I will not cancel my offer to you." mayamaya wika ni Alejandro kay Steffen ngunit sa akin siya nakatingin.