CAPITULO DIEZ

25 2 0
                                    

ALEJANDRO'S POV

"I am very sorry Mr. Zaragoza I don't have any reason to excuse myself for this case but one thing, I am against about this but I have no choice because they will kidnap my family if I don't want to cooperate to them." Mr. Albuquerque said to me habang ako naman ay tuliro dahil sa nangyari. Hindi ko akalain na maloloko ako ng mga hinayupak na ito at mabuti nalang hindi natuloy ang pirmahan kong natuloy pa Wala na akong pera sa ngayon thanks to that kid. Kahit may ugali ang batang yon nagpapasalamat parin ako sa kanya. Kahit napahiya ako dahil sa batang yon kanina ayos lang at least hindi ko napahamak Ang kumpanya ko. Kong napirmahan ko ang kasulatang yon isa na akong malaking nganga. At Hindi parin ako makapaniwala hanggang ngayon sa nilalaman ng kontrata ni Mr. Camarillo.

=FLASHBACK=

Pagkaalis ng bata ay siya ring pagdating ng mga pulis at agad hinuli sina Mr. Alcoser at Mr. Camarillo ipoposas na rin sana si Mr. Albuquerque ng pinigilan ko ito dahil ng magsalita ang bata kanina na nanloloko akin ay si Mr Camarillo at Mr Alcoser lamang at hindi nito tinuro si Mr Albuquerque. Parang nagpasalamat pa nga ito kanina. Basta may naiintindihan ko may salita kasi ang español na gamit simt natin kaya ganon.

"Sir, gusto kong iwan niyo siya sa akin dahil may kailangan pa siyang e-explain sa akin." ani ko sa mga pulis sabay tingin Kay Mr. Albuquerque at ipinakita dito ang kontrata na gustong papirmahan sa akin ni Mr Camarillo kanina.

"Okay sir. But when this man trouble you up just call us at ikukulong namin." ana ng pulis na siyang mataas sa mga nagreaponde sa akin.

"Don't worry sir. I can't let him go without my wounds, just in case." makahulugan kong wika at nakatingin ng seryoso Kay Mr. Albuquerque.

"Okay. So, aalis na kami sir Zaragoza. Just beep us if you get some trouble." ani pa ng pulis sa akin sabay senyas ng call sa pamamagitan ng kanyang daliri na inilagay sa kanyang teynga at saka tumalikod na sa akin at naglakad na palapit sa kanilang patrol car. Bigla tuloy nagkagulo sa restaurant na ito at mistula tuloy akong artista dahil sa nangyari. Hinarap ko so Mr. Albuquerque at nagtitimpi na seninyasan itong maupo at padabog na inilapag sa harap niya Ang kapirasong papel na muntik ko ng napirmahan at magpapahamak sa akin kanina.

"Read this and be careful to your words." ani ko na puno ng pababanta Ang tinig.."One wrongs words, times two penalty. So you need to read carefully, clearly and explain to me every words. Details to details, words by words. No changing minds nor second the motion of explanation. If your explanation is wrong, one fingernail." ani ko sa kanya na ikinatakot naman nito. Kinuha nito ang papel at nagsimula ng basahin ang nilalaman dito.

"I'm Alejandro Merin Zaragoza, heartedly giving all of my business to Mr. Romano Camarillo  including Zaragoza Enterprise, Zaragoza Clothing Line, and Zaragoza Company and all of billion money in every Security Bank I have will be giving to Mr. Mariano Alcoser.  All this papers content are written with my concious and none forces happen.

Sincerely,

Alejandro Merin Zaragoza 

Halos nanlumo ako sa aking narinig habang binabasa ni Mr. Albuquerque ang nilalaman ng kapiranggot na papel na iyon at akapiranggot na papel na iyon ay siya sanang maging dahilan para pulutin ako sa kalsada. Wala talaga akong kaalam alam sa mga nangyayari akala ko mapagkatiwalaan ang mga iyon dahil nasa mismong bansa sila ng Pilipinas pero nagkamali ako dahil kahit nasa ibang bansa pa basta masama ang ugali at manloloko hindi ka talaga papalagpasin. Nakakatakot ang araw na ito. Tiningnan ko matiim si Mr. Albuquerque habang ito ay nakatingin din sa akin na may takot ang mukha.

"What the hell they do this to me? I am that  idiots? Do you think I am idiot?" nagagalit kong tanong dito at dinuduro duro ko pa ang aking sarili. "Yeah, I am idiot." ani ko at tumigil sa kakaduro sa lalaki at umupo ng maayos.

"Yeah. I am idiots." ulit kong wika habang tumago tango pa. Talaga namang bobo ako e dahil kong hindi ako bobo hindi ito humantong dito. At tama nga ang batang iyon, I am ignorant rich kid. The idiot rich kid.

"Leave in my sight." nagtitimpi kong wika kay Mr. Albuquerque. "This time I can't trust you. I can't trust anybody, even my self." ani ko sa lalaki pero ang sa huli sinabi ko ay tanging sarili ko lang ang nakarinig. Tumayo ako mula sa pagkakaupo at kinuha ang cellphone ko na nasa bulsa ko at agad tinwagan ang sekretarya ko.

"Vanessa, pumunta ka ng presinto at huwag mong hahayaan na makaalis ng kulungan sina Mr. Camarillo at Mr. Alcoser, those bastards." galit kong banggit sa mga pangalan ng mga manloloko. "Tinawagan ko na si Atty. Bautista tapos magtanong tanong ka pa para lumabas na ang iba pang naloko ng dalawang yon."

"Po? Bakit po sir ano ang nangyari?" usisa sa akin ng aking sekretarya pero pinatayan ko na siya ng phone dahil ayokong pag-usapan ang nagyari at alam kong ipagkalat agad nito. Hindi kasi busy sa trabaho kaya bunganga nalang ang ginagawang busy. At tila kailangan ko ngayon ang batang yon. Kailangan ko ang tulong niya sa kong saka sakaling magsampa ako ng kaso doon sa dalawa. Kailangan ko siya para tumistigo.

"Pwede kaya yon? Pwede kayang tumistigo  ang bata? Pero masyado pa siyang Bata baka nasa 4 years old ata yon. 4 years old na parang matanda magsalita. Napahiya ka nga sa kanya kanina e. Bata lang ang nakapagpahiya sa akin. Huh. Si Alejandro Merin Zaragoza ay napahiya dahil sa dalawang asungot na Español at isang bata ang tumulong, bata na gusto akong turuan ng Spanish Language. Ano kaya ang maging tawagan namin? Teacher? Hahaha. Parang hindi yata tama a. Saan ka nakakakita ng teacher na ganon kabata? Saan ka makakakita ng estudyanteng ganito katanda? Nagbibiro ba ang tadhana? Masyado yatang mali a." kausap ko sa sarili ko na animo isang baliw. Kita mo inaaway ko na ang sarili ko dahil lang don. Tsk.

"Minsan kasi Alejandro mag-isip ka rin. Masyado ka ng matanda to think those small problem of yours, e di kumuha ka ng tutor o kaya mag-enroll ka sa mga nagtuturo ng ganong lenggwahe. Bobo ka na din sa ngayon?" wika ko sa aking sarili habang naglalakad na palabas ng restaurant at sa likod ako dumaan para hindi ako tuluyang mapahiya sa mga tao na nandito. Maheheadline n nga ako mamaya baka mas lalo pa akong mahead line kapag lumabas ako dito. Alam niyo na ang mga tao mahilig sa tsismis kaya kahit private na inaatake parin ni hindi man lang marunong sa privacy na sinasabi." Muli kinuha ko ang cellphone ko sa aking bulsa at nagdial ng numero.

"Hello. I want you to find this kid let's meet up and I will describe to you his face." ani ko sa kausap ko.

"What? Cartographic artist na ba ako ngayon?" gulat na tanong nito sa kanya.

"Magaling ka magdrawing e." sagot ko naman sa kanya.

"Diyan tayo sa magaling e. Magkano ba?"

"Diyan ka rin magaling e, libre.

________




     SU VEGANZA (Ongoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon