Μη μ' αφήνεις

26º κεφάλαιο

Οι ώρες είχαν περάσει και το κεφάλι μου πονούσε απίστευτα! Το μέρος άρχισε να παγώνει και η γύμνια μου με έκανε να αρχίζω να τρέμω!

Η κοιλιά μου άρχιζε να παραπονιέται μα δεν έδωσα σημασία! Δεν ήταν σημαντικό για μένα το να θέλω φαγητό!

Άκουσα φωνές και προσπάθησα να σηκωθώ κάνοντας θόρυβο με τις αλυσίδες! Η πόρτα άνοιξε και ο άντρας μπήκε μέσα με ένα σεντόνι! Μου έβγαλε τις αλυσίδες απαλά όταν αντίκρισα τα σημάδια στους καρπούς των χεριών μου. Ένιωθα να είμαι μπλε από το κρύο και καθώς με τύλιξε προσεκτικά με το σεντόνι με σήκωσε σε στιλ νύφης! Δεν είχα την δύναμη να τον διώξω μακριά μου ή να παλέψω για να αντισταθώ και έτσι απλά τον άφησα να έχει το πάνω χέρι.

Στην μισή διαδρομή ήμουν λιπόθυμη και στην άλλη μισή προσπαθούσα να δω τι γίνεται! Το σκοτάδι άρχισε να χάνεται σιγά σιγά και ένας μεγάλος προβολέας έπεσε πάνω μου!

Μια ψηλή φωνή έκανε την καρδιά μου να χτυπά και να ζωντανεύει ξανά.

-Μανούλα!

Κοίταξα με τα μάτια μου αδύναμα να ανταπεξέλθουν και ίσα ίσα που διέκρινα το χαμόγελο της όταν με είδε, μα όταν είδε πως ήμουν δάκρυα άρχισαν να πέφτουν από τα ματάκια της ραγίζοντας την καρδιά μου!

-Η μανούλα είναι καλά μωρό μου μην κλαις! είπα με όση φωνή μου είχε απομείνει

-Εύα?! άκουσα από μια άλλη κατεύθυνση, ήταν ο Μάνος το ένιωθα

-ΜΆΝΟ?! βγήκε ένα ουρλιαχτό από μέσα μου

-Θα σας πάρω από δω! είπε και γέλασα άχνα

Προσπάθησα να σηκωθώ μόνη μου μα δεν μπορούσα, με κρατούσε όρθια ο άντρας από πίσω μου μα δεν μιλούσε!

Ξαφνικά μια σκιά εμφανίστηκε ανάμεσα μας, ήταν η Ελένη! Ήθελα τόσο πολύ να την σκότωνα με τα ίδια μου τα χέρια εκείνη την στιγμή!

-Γεια σου μωρό μου!

-Ελένη τι στο διάολο κάνεις!? Τρελάθηκες τελείως!?

-Είμαι τρελή για σένα Μάνο!

-Άσε την γυναίκα και την κόρη μου να φύγουν!

-Γιατί δεν είμαστε ωραία όλοι μαζί εδώ πέρα!

-ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ ΤΙ ΘΕΣ?

-Να διαλέξεις Μάνο! είπε και έδειξε εμένα και την Ελπίδα

-Διάλεξε Μάνο! Ή την Ελπίδα ή την Εύα! Η απόφαση δική σου! Μια θα μείνει!

-ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΔΙΑΛΈΞΩ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΥΟ!

-Δεν παίζεις δίκαια Μάνο μου, αλλά επειδή σε αγαπάω σου έχω και μια εναλλακτική πρόταση, μόνο για σένα!

Άκουγα προσεκτικά την συζήτηση και περίμενα να ακούσω τι θα γινόταν, ήμουν ήδη έτοιμη να αποχωρήσω τα πάντα για χάρη της κόρης μου!

-Εάν τις αγαπάς και τις δύο το ίδιο τότε παντρέψου με και μην τις ξανά δεις ποτέ!

-ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΝΟ! ΣΩΣΕ ΤΗΝ ΚΌΡΗ ΜΑΣ! ούρλιαξα όσο πιο δυνατά μπορούσα

-Άκου την γυναίκα σου Μάνο και δώσε μου την χαρά να την σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια

Ο Μάνος ήταν εξοργισμένος έτοιμος να την σκοτώσει μα ο στρατός της Ελένης από γυμνασμένους γύρο μας δεν άφησε κανέναν μας να αντιδράσει.

-Συγνώμη Εύα! είπε αδύναμα

-ΜΑΝΟ ΟΧΙΙΙ! ένιωθα την απάντηση του στο λαιμό μου

-Λοιπόν Μάνο! Τι διαλέγεις! ρώτησε ξανά η Ελένη

-ΜΑΝΟΟ ΜΗΗ! ούρλιαξα τόσο που κατάφερα να βγω από το κράτημα του άντρα, όταν ένιωσα τα πόδια μου να μην με κρατάνε πια και ένας εκκωφαντικός ήχος επαναλαμβανόταν συνεχώς στο μυαλό μου!