Μη μ' αφήνεις

5º κεφάλαιο

Μια καινούργια εβδομάδα ξεκίνησε!
Παραπονέθηκα λίγο στο κρεβάτι μου αλλά στο τέλος αναγκάστηκα και σηκώθηκα. Μπήκα για λίγο στην ντουζιέρα και άφησα το κρύο νερό να ερεθίζει όλο το κορμί μου, αφηρημένη στις σκέψεις μου. Μετά από λίγο βγήκα και ντύθηκα γρήγορα για να μην αργήσω στην δουλειά.

Η ώρα είχε πάει δέκα και εγώ ήμουν στο γραφείο μου μπροστά από τα σχέδια μου. Δεν μου ερχόταν καμία καινούργια ιδέα, το μυαλό μου είχε κολλήσει και τα μάτια μου ήταν αφηρημένα στον τοίχο.

-Εύα σου μιλάω!

-Εε τι? πετάγομαι από την καρέκλα μου

-Τι σκέφτεσαι?

-Τίποτα καλέ αφαιρέθηκα! λέω και κάνω πως επιστρέφω στην δουλειά μου

Στην πραγματικότητα δεν είχα ιδέα τι έκανα, άρχισα να σχεδιάζω παλιά σχέδια μπας και συγκεντρωθώ κάποια στιγμή αλλά τίποτα.
Το σταθερό της Ελένης χτύπησε και μια περιέργεια με είχε κατακλύσει.

-Εμμ που πας?

-Ήρθε ο κ.Μάνος μην χέσω και θέλει καφέ! λέει ενοχλημένη

-Αα οκ!

Φάνηκα λίγο περίεργα αλλά ελπίζω να μην το πρόσεξε η Ελένη. Έφυγε σφαίρα για τον καφέ του και εγώ ήμουν μόνη πια μέσα στο γραφείο. Ένα πονηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου και το χέρι μου άρχισε να σχεδιάζει εσώρουχα βγαλμένα από τις φαντασιώσεις μου.

Το κορμί μου είχε ανατριχιάσει στο δημιούργημα μου και οι τύψεις μου για τις πρόστυχες σκέψεις που είχα άρχισαν να με κυριεύουν. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και εγώ τινάχτηκα πάνω κρύβοντας το σχέδιο στο οποίο είχα επικεντρωθεί.

-Εύα είσαι σίγουρα καλά? με ρωτάει η Ελένη που με κοιτάει ύποπτα

-Ναι μια χαρά σου λέω! απαντάω γρήγορα

-Τι έκρυψες εκεί κάτω? λέει και πριν προλάβω να την σταματήσω παίρνει τα σχέδια

-Ελένη όχι, έλα φέρε το μου δεν το έχω τελειώσει!

-Εύα! Αυτό είναι υπέροχο!

-Τι?

-Ουαου είναι ότι πιο σέξυ και υπέροχα εφαρμοστό έχω δει!

-Δεν ξέρω, δεν νομίζω να το δείξω στον κ.Μάνο!

-Πας καλά είναι τέλειο! Θα το λατρέψει, έλα πήγαινε του το!

-Όχι όχι θα κάνω άλλο!

Η Ελένη πάει στο γραφείο της, είχα ηρεμήσει λίγο, δεν πίστευα πως θα έπαιρνε τηλέφωνο τον κ.Μάνο.

-κ.Μάνο η Εύα έχει σχεδιάσει ένα υπέροχα εντυπωσιακο σετ και χρειάζεται επιβεβαίωση, θα μπορούσε να έρθει?

-Ελένη τι κάνεις? φωνάζω ψιθυριστά και χτυπάω το κεφάλι μου στο γραφείο

-Ωραία θα της το πω! λέει και κλείνει

-Σε μισώ!

-Μου είπε ότι μπορείς να πας τώρα και άλλη φορά να τον παίρνεις εσύ τηλέφωνο!

Αα τέλεια αυτό ήταν θα πεθάνω πριν καν μπω στον κόπο να κοιτάξω την αντίδραση του από τα απαίσια σχέδια μου. Προσπαθούσα να κάνω όσο πιο αργά μπορούσα όμως στο τέλος έφτασα έξω από το γραφείο του και διστακτικά χτύπησα.

-Περάστε!

-Καλημέρα σας! λέω και κάθομαι στην καρέκλα

-Για να δω τα σχέδια που ετοίμασες! λέει και πάει να πάρει τον φάκελο όμως διστάζω να τον δώσω

-Ξέρετε δεν είναι τελειωμένα, νομίζω δεν έπρεπε να έρθω ακόμα!

-Άσε με τα δω, να σου πω την γνώμη μου! λέει και του δίνω αργά αργά το φάκελο

Τον βλέπω να παρατηρεί τα σχέδια εδώ και ένα τέταρτο και δεν έχει πει τίποτα, μερικές φορές μου ρίχνει ματιές και ταξιδεύει στο κορμί μου αναγκάζοντάς με από την ντροπή μου να κοιτάω το πάτωμα.

-Σας το είπα δεν είναι ολοκληρωμένα, θα σχεδιάσω αλλά κομμάτια!

-Τι είναι αυτά που λες!? Θέλω μια ολόκληρη σειρά με σέξυ εσώρουχα αποκλειστικά από εσένα!

-Ορίστε?? λέω έκπληκτη και σηκώνομαι όπως και εκείνος, κατευθύνεται προς το μέρος μου

-Μου άρεσαν πάρα πολύ τα σχέδια σου!

-Σας ευχαριστώ κ.Μάνο! λέω και εκείνος έρχεται πιο κοντά μου, σχεδόν κολλητά τα σώματα μας

-Γιατί δεν μου απάντησες χθες?

-Καλύτερα να μην μπερδεύουμε τα πράγματα!

-Μα δεν κάναμε κάτι κακό! λέει πιάνοντας με απαλά από την μέση

-Πρέπει να φύγω! λέω περπατώντας με γρήγορα βήματα ώσπου σε χρόνο ρεκόρ έφτασα στο γραφείο μου λαχανιασμένη

Μπήκα μέσα και κάθισα στην καρέκλα μου, οι αναπνοές έβγαιναν χωρίς σταματημό. Ευτυχώς που η Ελένη δεν ήταν στο γραφείο της γιατί θα περνούσα από μεγάλη ανάκριση.
Η ώρα πέρασε και χωρίς να το καταλάβω έπρεπε να φύγω, μάζεψα λοιπόν τα πράγματα μου και ως συνήθως έφυγα με το αυτοκίνητο μου. Πάλι καλά το αφεντικό σχολάει πιο αργά όποτε δεν χρειάστηκε να τον συναντήσω.
Μπήκα μέσα στο σπίτι πτώμα, ξάπλωσα στον καναπέ χωρίς να φάω βραδινό με τα ίδια ρούχα, τα πόδια μου με πέθαναν και οι δυνάμεις μου με είχαν εγκαταλείψει για ακόμα μια φορά!