Μη μ' αφήνεις

21º κεφάλαιο

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα γύρω μου. Η πόρτα του δωματίου μου ήταν μισάνοιχτη και το κρεβάτι μου άδειο! Όνειρο ήταν? Κοιτάω τα ρούχα στο πάτωμα και με ένα χαζό χαμόγελο στο πρόσωπο μου ρίχνω το σώμα μου πίσω στο κρεβάτι!

-Καλημέρα αγάπη μου! ακούω και η πόρτα ανοίγει με έναν δίσκο γεμάτο με φαγητό

-Μάνο τι έκανες? ρωτάω γλυκά καθώς σηκώνομαι με την πλάτη στην πλάτη του κρεβατιού

-Τίποτα δεν έκανα! Πως κοιμήθηκες?

-Και το ρωτάς!? λέω και του δίνω ένα πεταχτώ φιλί

-Εύα? Περιμένω εδώ και πέντε χρόνια μια απάντηση! λέει και βγάζει το κουτάκι με το δαχτυλίδι από την τσέπη του

-Ναι Μάνο, θέλω να γίνω γυναίκα σου!

-Τι? λέει σοκαρισμένος

-Είπα ναι μωρό μου!

-Σε λατρεύω Εύα! Σε λατρεύω, εσένα και το μικρό μας αγγελάκι!

-Και εγώ! λέω καθώς μου φοράει το δαχτυλίδι

-Λοιπόν σήμερα και όλας θα ψάξουμε να βρούμε ένα μεγάλο σπίτι, για να έχει χώρο για το παιδάκι μας και το σκυλάκι μας!

-Ποιό σκυλάκι?

-Τόσα χρόνια μόνος, πήρα ένα σκυλάκι από τον δρόμο και το φρόντισα, είναι πολύ γλυκό και αρέσει στην Ελπίδα πάρα πολύ!

-Ναι! Είναι το αγαπημένο της ζωάκι! Εντάξει Μάνο μετα απο από το μεσημεριανό θα ψάξουμε να βρούμε κάποιο μεγάλο σπίτι και θα αρχίσω να μαζεύω και τα πράγματα μου!

-Τέλεια! Έλα φάε τώρα! Χρειάζεσαι δυνάμεις! λέει και με ταΐζει με μια φέτα φρυγανιά με μέλι

Μικρές πατούσες ακούγονται από το παιδικό δωμάτιο και ο Μάνος μου κάνει νόημα να μην μιλήσω ενώ κρύβεται. Η μικρή μπαίνει στο δωμάτιο και ο Μάνος την τρομάζει και την σηκώνει στον αέρα!

-Αχαχα μπαμπά άσε με κάτω!

Την αφήνει απαλά στο κρεβάτι και εκείνη έρχεται να φάει κάτι από το δίσκο μου.

-Ελπίδα έχουμε κάποιες δουλειές σήμερα, θα βοηθήσεις να βρούμε ένα σπίτι με τον μπαμπά?

-Ναιιι! Μαμά, να έχει και πισίνα!

-Εννοείται και θα έχει πισίνα! με προλαβαίνει ο Μάνος

-Θα δούμε αγάπη μου! λέω καθώς η Ελπίδα πήγε στην κουζίνα να φάει το πρωινό της

Ο Μάνος καθάρισε λίγο το σπίτι όσο ντυνόμουν και η μικρή είχε πάει βόλτα με μια φίλη της. Τώρα ήμασταν στην κουζίνα, εγώ σε μια καρέκλα και ο Μάνος να είναι με την ποδιά να ανακατεύει το μίγμα για τα γεμιστά! Εντελώς αυθαίρετα δάγκωσα τα χείλη μου γλυφοντάς τα απαλά!

-Γιατί κοιτάς Εύα? με ρωτάει με ένα πονηρό ύφος

-Σου πάει πολύ η ποδιά μωρό μου! λέω και τον πλησιάζω σιγά σιγά αγκαλιάζοντας τον.

-Τόσα χρόνια που με εγκατέλειψες εξασκήθηκα στην κουζίνα βλέπεις. λέει και γελάμε και οι δύο

Η Ελπίδα έφαγε στην φίλη της και εγώ και ο Μάνος μείναμε σχεδόν όλοι την ημέρα μαζί ως το βράδυ που ήρθε η Ελπίδα! Παίζαμε μέχρι τα μεσάνυχτα και έτσι μας πήρε όλους ο ύπνος στον καναπέ αγκαλιά ο ένας δίπλα στον άλλον!