23 yaşında bir kızım çoğu kişi benim sorunlarım olduğunu düşünüyor.
Kabul ediyorum davranışlarımın bazıları çok normal değil ama beni bu hale getirenler onlar .
Kimsenin görmediği arkadaşlara sahip olmak ya da onların bana yaptıklarını tekrar tek...
Satır arası yorumlarınızla mutlu olmak istiyorummm.😊
Herkese iyi okumalar😘
***Bir yanda korkun bir yanda umudun varsa iki kanatlı olursun. Tek kanatlı uçulmaz zaten***
Su'yun ağzından
Eve geldikten sonra Toprak'a söyleyip dus aldım. Açıkçası beni biraz da olsa rahatlatmıştı. Çünkü ne düşünürsem düşüneyim yarın yapacaklarımız için biraz stresli ve biraz heyecanlıydım. Odama geçtikten sonra bugünki planı düşünmeye başladım. Bir çok kez baştan düşündüm. Ama eksik oluşturabilecek bir şey bulamadım.
En sonunda sıkılıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Sabah kalkınca elimi yüzümü yıkadım ve hazırlandım. Rahat bir şeyler olmasına dikkat etmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odadan çıktıktan sonra mutfağa geçtim. Toprak uyanmış ve kahvaltıyı hazırlamaya başlamıştı. Ben de sessizce ona yardım ettim. İkimizde masaya oturunca yemeye başladık. Kahvaltımız bitmek üzereyken Toprak'a tekrar yer bildirimi geldi. Ve Zafer'in bizim evin yakınlarında olduğunu öğrendik.
Tam yeri ise benim Ayla'nın olan evdi. Toprak ne kadar soğukkanlı kalmaya çalışsa da onun da biraz heyecan yaptığını görebiliyordum. Haklıydı sonuçta yapacağımız şeyler çok normal değildi
Bu yüzden ikimizin de heyecanlı ve bir miktar da stresli olması mantıklıydı yani. Tabi yaşadıklarım gereği ben biraz daha iyiydim.
Her neyse daha sonra çıktık ve ben eve doğru yürümeye başladım. Eve girip çok kısa bir süre sonra çıkacak ve kafeye ilerleyecektim. Çevremde ben görmesem de Toprak'ın söylediğine göre Toprakların bıraktığı adamlar da olacaktı.
Aynen dediğimiz gibi yaptım ve içeri girdim. Kapının yanında yaklaşık 2 dk oturup çıktım. Hızlıca kafeye ilerlemeye başladım. 10 dakikalık yolun yarısını gelmiştim ki arkamda bir ses işittim. Dönüp bakmadım tabi ki ama cebimde bir şey arıyormuş gibi yaparak baktım.
Oydu.
Zafer gelmişti.
O yokmuş gibi onu farketmemişim gibi devam ettim. Kafeye girince arkamdan girdi. Bir sandalyeye oturacakmış gibi yapıp arkamı döndüm. Onun geldiğini yeni farketmiş gibi gözlerimi irileştirdim. Yalancıktan titremeye başladım. Bundan sonra zaten depo olan kısma gitmem gerekiyordu.
Hızla arkamı döndüm ve koşmaya başladım. Zafer arkamdan geliyordu. Ayak seslerini duyuyordum. Sonra beni yönlendirecek görevliyi gördüm. Beni depo olan kısma getirmişti. Zafer'in adımlarını ise duymuyordum.
