🍂BÖLÜM 17 🍁

72 27 52
                                    

*multi Toprak*

***Seni seviyorum diyen dilleri değil, senin için aglayan gözlere inan***

***Ne güneşi istiyorum karanlığıma, ne yıldızları istiyorum gece yarılarında .
Sadece seni istiyorum yalnızlığımda***

Su'yun ağzından

Mutluydum. Hayatımda hiç hissetmediğim kadar hem de . Toprak'ın beni sevdiğini bilmiyor değildim ama artık her şey ortadaydı.
Kumsal ise hayatımıza hiç beklemediğimiz bir şekilde hiç beklemediğimiz bir anda girmişti. O sadece Toprak'ın değil benim de kardeşimdi.
Bana yenge diyip kızdırmayı da alışkanlık haline getirmişti. Daha doğrusu o kızdırdığını sanıyordu. Hoşumaa gitmiyo değildi şimdi tabi.
Toprak ve kendimi bir arada düşünmek içimde hoş hisler oluşmasına sebep oluyordu.

Sadece tek bir şey vardı bu mutluluğu bozabilecek.

Zafer ve diğerleri.

Anladığımız kadarıyla Kumsal ı kaçıran adamlar Zafer ile birlikte iş yapıyorlarmış.
Bu yüzden onlara karşı tetikte olmamız da gerekiyordu.

Dün ise bir kez daha kriz geçirmiştim. Zafer sürekli ruyalarıma misafir oluyordu. Kumsal'a annesinin öldüğünü söyleyememiştim. Hele ki onu benim babam olacak adi şerefsizin yaptığını. Tek dileğim onunla bu kadar içli dışlı olmuşken bu durum yüzünden benden nefret etmemesiydi.

Bugün ise Toprak hastaneye gidecekti. Biz de bir şekilde vakit geçirirdik. Ayla ile ilgili şeyleri de anlatmaya çalışacaktım Kumsal'a

Ayağa kalkıp dolabıma doğru ilerledim. Bugün Toprak yanımda yatmamıştı. Muhtemelen dünki olay yüzündendi. Hızlıca üzerimi giyinip odadan çıktım

Mutfağa geçip kahvaltı hazırlamaya başladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Mutfağa geçip kahvaltı hazırlamaya başladım. Kahvaltı hazır olduğunda saatin epey ilerlediğini farkettim. Toprak artık uyanmazsa geç kalabilirdi.
Salona geçtim.

"Topraak toprak"

"Hı, efendim?"

"Biraz daha kalkmazsan geç kalacaksın"

"Ha tamam saol"

"Önemli değil hadi hazırlan gel kahvaltı hazır"

Tekrar mutfağa geçip dünden kalan bir kaç tabağı durulamaya başladım. Bir yandan da Kumsal'ı da uyandırsam mı diye düşünüyordum . Ama erkenden kaldırmak saçma olurdu.

İsim bitince çayları doldurdum. Ve masaya oturup çayımı yudumlarken Toprak'ı beklemeye başladım.

"Günaydın "

"Günaydın"

"Uyandırmasan geç kalacaktım teşekkür ederim"

"Önemli değil şeyy bugün ne zaman çıkacaksın"

KURTAR BENİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin