19

2K 62 1
                                    

"I have to know her. I have to heal her heart. I want to heal her heart."

I desperately told tito Elmer.

"Jho---" he was supposed to say something when my phone rang.

Nico Evangelista wants to connect with you.

I just looked at my phone then looked back at tito Elmer. Ilang rings na rin ang napapalipas ko. But Nico still keeps on calling.

Bat ngayon pa?

"Ahm, excuse me tito. I have to answer this." nanghihinayang kong sabi na tinanguan niya lang tsaka ako umakyat sa kwarto ko.

I answered Nico's call as soon as I reached my bed.

"Oh babe. Why did you cal--"

"Jho." urgency is evident in his voice.

"Nico? May problema ba?" I got alarmed because his face is obviously saying something.

"Jho, bumalik ka na dito." he authoritatively said.

Kaya napa-kunot ako ng noo sa sinabi niya.

"Teka teka. Ano bang meron? Bakit mo ba ako pinapauwi?"

Napa-buntong hininga siya at napahilamos ng kamay sa mukha. "Basta, umuwi ka na dito." pag-uulit niya.

"Nico, I don't understand why are you asking me to go back home?" nagtataka kong sabi rito.

"Jhoana, umuwi ka na." he said with an irritable tone.

"Nico hindi ko nga kasi naiintidihan kung bakit mo ako pinapauwi. May trabaho pa ako rito--"

"BASTA UMUWI KA NA LANG!!"

My eyes went wide open and I wasn't able to move for a second. This is the second time he shouted at me.

"A-ano bang pr-problema mo..." I shakingly said.

"Jhoana, hindi mo ba naiintidihan?! Sabi ko, umuwi ka na!" he said tsaka ginulo gulo yung buhok niya because of frustration.

"Ano bang nangyayari sayo, Nico?! Ano bang problema mo?!" naiinis ko na ring tanong sa kanya because I don't get his point.

"Ang tagal-tagal mo na diyan, Jhoana! Hindi na gagaling yang pasyente mo kaya umuwi ka na lang!"

Biglang nagpantig ang mga tenga ko sa sinabi niya.

There is something inside of me that got offended on what he said.

"Anong... Anong sinabi mo?" dahan-dahan kong tanong rito as I am trying to keep my temper low because I disliked what he has said.

"Jho bulag ka ba?! Akala mo ba hindi ko nababalitaan na hindi ka trinatrato ng maayos niyang pasyente mo?! Akala mo ba hindi ko alam na sinisigawan ka niya at pinapahirapan?!"

Natigilan naman ako sa mga sinabi niya. Hindi ko pinaalam sa kanya lahat ng yon dahil alam kong magkakaroon ng gantong usapan between the two of us. And it's happening right now.

"Alam kong lahat yon, Jhoana. Kaya pwede ba?! Umuwi ka na lang! Kung ayaw ng pasyente mong gumaling, edi wag! Nagsasayang lang ng pera ang pamilya niya at nasasayang lang ang oras mo sa kanya! Baldado na siya diba? And she'll stay like that forever!"

BORROWED TIMETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon