IMPERSONATING THE BILLIONAIRES WIFE /COMPLETED

Chapter 13

Thank you so much for the love and support you, my beautiful Angel's had given me. For supporting my story for all the waiting, time and effort thank you so much. I couldn't made it this far without you guys and for that thank you so much 😘😘😘

To continue READING the story please visit the link on DREAME 🤗😊

https://www.dreame.com/novel/fXpIz2DZrQJlbAFiebrjXw%3D%3D.html

........................................

Alexander POV

"Sir!! Tawag po para sa inyo si ma'am Nathalia po." Sabi ng isang katulong hawak hawak ang telepono kayat nag taka ako kung bakit. We were eating breakfast when Nathalia called for me so even it's hard for me to leave my wife and daughter eating I had to go.

"Bakit raw?" Tanung ko sa katulong.

"Hindi po sinabi sir eh," sabi nito at binigay sakin ang telepono bago umalis.

"Oh, Nathalia what's up? ..... Ano ang problema?"

"Bakit dimo nasabi rito sa telepono ?.... oh, sige sige pupunta na ako diyan mga 30 minutes. Yeah, yeah I'll be there. " sa di maisip dahilan ay kinaylangan kung iwan ang mag ina ko because Nathalia seems to be freaking out and sounded crying that makes me got myself there. I told Cassandra that I'll be leaving for a minute and she seems ok with it without a fight, which new for me since she'll have a fit before letting me leave the house.

"Ahmp!! Akyat lang ako sa kwarto H-Hon!" I even heard her say that before she left running upstairs which again unusual since she like poise and grace.

Cathrina POV

Matapos kung mag paalam kay Alexander na aakyat muna ako ay dali dali kung inayos ang mga gamit na dadalhin ko sapag takas. I need to get out of this place bago pasiya maka balik.

Kulog at kidlat ang sumalubong sakin pagka labas ko ng kwarto. Napaka lakas ng ulan dahil sa bagyong "Dugong" ngunit kahit ilang bagyo pa ang dumating ay di ko hahayaang isang bagyo ang titigil sakin sa pag alis.

Dahan dahan kung binuhat ang maleta ko pababa ng ikalawang palapag ng bahay pulido at kulkulado ang bawat galaw na ginagawa ko ayaw kung may makaka kita sakin baka ma bulilyaso pa ang pag alis ko.

Pababa na sana ako sa huling palapag ng narinig ko si Autumn na umiiyak sa kwarto niya tila takot na takot ito sa kilog at kidlat sa labas.

"WUAAAAAAAAAAHHH!!!! YAYA!! YAYA!!"

"YAYA!! YAYA!!! WUAAAAAHHHHHHH!! HOOO!! HOOOOO!!!"

"WUAAAAAAAHHHH!!!! HOOOO!!! HOOOO!!! YAYA!!! YAYA!!!"

Kahit nag aalinlangan ag dahan dahan kung nilapitan ang kwarto ni Autumn at sinilip ito. Kahit diko kadugo ang bata ay parang maykirot parin akung nararamdaman ng makita ko ang bata na takot na takot at nanginginig pa.

"Autumn princess!" Tawag ko rito at dahan dahan akung pumasok sa kwarto niya, pero iniwan ko muna sa labas ang maleta ko. Syempre tinago ko ito para walang maka kita.

"Ayaw ko sayo!! Bad ka!! Bad ka!!" Pag Sigaw nito sakin at pilit lumalayo

"Ayaw ko sayo, gusto ko kay yaya!!"

"Ayaw ko sayo gusto ko kay yaya!! yaya!! Yaya!! Yaya!!" Paulit ulit nitong Sigaw at layo sakin kayat diko alam kung iiwan ko ba siya rito o lalapitan pa. But I chose the later part, even though she's not my child I felt obligated and connected to her somehow. Kaya kahit ayaw nito ay nilapitan koparin. Kahit patuloy pa ako nitong tinataboy at pag iyak.

"Wagkana matakot Princess, nandito naman ako eh." Sabi ko rito habang nakaupo sa harap niya upang magkasing taas kami.

"Ayaw ko sayo!! Gusto ko kay YAYA!! YAYA!!" Sigaw ulit nito at pilit lumalayo sakin.

"Princess, don't cry na dinaman kita pababayaan, di kita iiwan diba ako...... ako ang m-mommy m-mo?... ANAk?" Utal Kong sabi rito at hinawi ang buhok nitong mapunta sa mukha niya. At pinunasan ang mga luhang nananalaytay sa mukha niya. Habang umiiyak. Matapos kung sabihin yun ay bitawan nito ang hawak hawak na laruan at niyakap ako ng mahigpit.

"Mommy!!" Sabi nito habang nakayakap sakin at umiyak lalo. Kayat pinatahan ko ito at hinimas himas ang likuran upang mahimas masan at binuhat.

"Shhhhhh!!! Tahan na anak, tahan na!" Malumanay kung sabi rito habang buhat buhat siya papunta sa princess bed niya at pinahiga.

"M-ommy d-ont leave me huh?!" Sabi nito habang unti unti ng tumatahan

"Oo anak, mommy wont leave you." Sabi ko rito at hinalikan siya sa nuo at tinabihan sapag higa.

"Mommy I can't sleep pa, can you tell me a story?" Sabi nito.

"Ahmp!! Ok baby... what kind of story?"

"I dont know mommy, anything nalang po!"

"Ok, I'll tell you about the story of a prince and the ugly duckling. " sabi ko rito at ngumiti

"What story is that mommy? I haven't heard that yet!! Tell me!! Tell me mommy!" Excited nitong sabi. Kayat natawa nalang rin ako.

"Ok so!! Once upon a time there's this ugly duckling lady that has been bullied and mocked her entire life. But one day a handsome prince charming help the ugly duckling and transform her into a beautiful swan......."

"They lived happily ever after mommy?" Excited na sabi nito kayat natawa ako at pinag patuloy ang kwento.

"No, baby.... the handsome prince abandoned the beautiful swan princess and left with another princess that just look like the swan princess." Sabi ko rito na ikina gulat naman ni Autumn at namilog pa ang mata sa ka Excited na susunod kung sasabihin habang humihikab kaya natawa ako at pinag patuloy ang kwento...

"As the handsome prince left with the other princess, the swan princess left crying and so she fled away but another prince caught her and bring her to the castle and so the swan princess tried to escape the castle with all her might thinking of ways to be free and so the princess........" diko na natapos ang sasabihin ko ng pag tingin ko kay Autumn ay tulog na ito. Kayat hinalikan ko nalang ang nuo niya at dahan dahan tumayo paalis. Pagtingin ko sa oras ay napa mura nalang ako ng napag tanto ko na pabalik na pala si Alexander kayat Dali Dali akung lumabas sa kwarto ni princess.

Palabas na sana ako ng main door ng bahay ng marinig ko ang sasakyan ni Alexander na kakarating lang. Diko alam ang gagawin ko kung tatakbo ako palabas ko mag tatago muna. I with that I chose the later part again. At tumakbo pabalik sa taas at pumasok sa kwarto ni Autumn. Ayoko maka tabi si Alexander no! Baka ano nanaman ang gagawin niya.

Alexander POV

After my meeting with Nathalia which we talked about nonsense things ay umuwi narin ako. I thought it was that important that I leave my family for it but I guess I'm wrong she's just being her usual brat again. After I parked my car on our driveway ay nakita ko si manang Venice na nag hihintay sakin at inabotan ako ng payong dahil sa lakas ng ulan.

"Manang si Cassandra ho?" Tanung ko rito

"NASA taas sir, tulog na."

"Tulog na? Ang aga naman usually gising payon and watching her Favorite series." Takang Tanung ko rito na tinawagan lang ni manang Venice " eh si princess po?"

"Nasa kwarto niya sir tulog narin po." Sagot nito kayat napa tangutango nalang ako at pinuntahan ang mag ina ko. But what I saw makes my heart warm and smile.

It's my wife and daughter sleeping together peacefully, while Cassandra holding Autumn close to her and princess warmly cuddled in her arms.