The liar

Νεράιδα

"Αααααα!'' Ακούω την Άλισον να τσιριζει το πρωί και τρομαγμένος σηκώνομαι και την βλέπω να έχει σηκωθεί και να με κοιτάζει τρομαγμένη.

"Άλισον είσαι καλά?'' Την ρωτάω ανήσυχος.

"Ποιός είσαι εσύ? Τι έγινε εχθές το βράδυ γιατί είμαι εδώ?" Με ρωτάει κλαίγοντας.

"Ηρέμησε... Όλα καλά... Απλά εχθές ήπιες λίγο παραπάνω έγινες χάλια και επειδή δεν ήθελα να σε αφήσω μόνη σου στο κλάμπ οπότε σε έφερα εδώ." Της λέω την μισή αλήθεια και κρατάει το κεφάλι της κουρασμένη.

"Ποοο... Ναι... Κάτι θυμήθηκα." Μου λέει κουρασμένη.

"Πονάει το κεφάλι μου..." Μου λέει.

"Ωραία κάτσε εσύ εδώ και σου φέρνω ένα παυσίπονο. Και να φας κάτι." Της λέω και μου χαμογελάει.

"Ευχαριστώ." Μου λέει και της χαμογελάω και εγώ.

Πηγαίνω στην κουζίνα και αρχίζω να φτιάχνω πρωινό στην μικρούλα μου. Της βάζω να φάει κρουασάνακια με σοκολάτα που ξέρω πως είναι τα αγαπημένα της τοστ και κουλουράκια Θεσσαλονίκης. Επίσης της φτιάχνω και ένα φυσικό χυμό και αφού πάρω ένα ποτήρι νερό και ένα παυσίπονο πάω πάνω.

Στο δωμάτιο βλέπω την Άλισον να έχει ξαπλώσει και μόλις με βλέπει μου χαμογελάει και εγώ την πλησιάζω.

"Λοιπόν μικρούλα... Σου έφερα να φας κάτι και μετά να πάρεις το παυσίπονο. Δεν κάνει να πιείς αλλιώς." Της λέω δίνοντας της τον δίσκο και με κοιτάζει με τα πανέμορφα γαλαζοπράσινα ματάκια της.

"Θες?" Με ρωτάει δίνοντας μου ένα κρουασάνακι.

"Όχι αυτά τα έφερα σε εσένα για να φας. Άσε που εγώ δεν τρώω πρωινό." Της λέω και με κοιτάζει έκπληκτη.

"Γιατί? Δεν κάνει να μην τρως πρωινό! Είναι το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας! Φίλε Λούι πρέπει να αρχίσεις να τρως πρωινό!" Μου λέει και γελάω.

Είναι αξιαγάπητη...

"Δεν προλαβαίνω έτσι και αλλιώς. Κάθε πρωί τρέχω στην εταιρεία από πολύ νωρίς για να πρόλαβω τις δουλειές." Της λέω και με κοιτάζει σοβαρά.

"Εγώ είμαι και μαθήτρια άριστη μάλιστα και μοντέλο. Ξέρεις τι δουλειές έχω? Αλλά το πρωινό πρέπει πάντα να το τρώμε." Μου λέει και γελάω.

"Εντάξει... Θα αρχίσω να τρώω." Της λέω και χαμογελάει ευχαριστημένη.

"Φάε τότε!" Μου φωνάμου και μου δίνει το κρουασανακι και γελώντας το παίρνω και αρχίζω να τρώω όπως και εκείνη.