The liar

Welcome little boy

Δύο μήνες αργότερα...
Alison POV

Κάθομαι στο κρεβάτι μου και χαϊδεύω την μεγάλη μου πλέον κοιλιά..

Είμαι στον έβδομο προς όγδοο μήνα και ο μικρός μου Λουίς μεγαλώνει μέσα στην κοιλιά μου και έχει φουσκώσει αρκετά... Σαν μπαλόνι είμαι.

Αλλά ένα ωραίο μπαλόνι.

Το κακό είναι ότι τώρα δεν μπορώ μα κρύψω εύκολα την κοιλιά μου και φοβάμαι ότι θα προσπαθήσουν να βλάψουν τον γιό μου.

Το καλό όμως είναι ότι με την βοήθεια της κυρία Σμιθ τα υπόλοιπα κορίτσια δεν μου φέρονται τόσο άσχημα... Δηλαδή δεν με χτυπάνε.

Αλλά τα πικροχολα σχόλια και το βρισιμο από τις καθηγήτριες και από τις υπόλοιπες μαθήτριες.

Έχω μιλήσει με τους γονείς μου αρκετές φορές με τη μαμά μου δηλαδή και για κάποιο λόγο ακουγόταν περίεργα...

Ξαφνικά ακούω την πόρτα να χτυπάει και με δυσκολία σηκώνομαι από το κρεβάτι μου και αφού ξεκλειδωσω την πόρτα ανοίγω.

Τότε μπαίνει μέσα στο δωμάτιο η διευθύντρια με τρεις ακόμα καθηγήτριες και φρικαρω.

"Τι έγινε? Γιατί μπαινετε μέσα στο δωμάτιο μου έτσι?" Ρωτάω φοβισμένη και τότε η διευθύντρια με σπρώχνει στο κρεβάτι μου και κλειδωνουν την πόρτα.

"Βγάλε τα ρούχα σου..." Μου λέει η διευθύντρια και τρομάζω.

"Τι? Όχι! Γιατί?" Ρωτάω φοβισμένη.

"Κάνε αυτό που σου είπα παλιό τσουλι!" Μου φωνάζει και με χαστούκιζει.

"Άσε με!" Φωνάζω ενώ προσπαθώ να φύγω όμως τότε με σπρώχνουν στο κρεβάτι και οι δύο καθηγήτριες κρατάνε βίαια τα χέρια μου.

"Τι κάνετε? Αφήστε με! Βοήθεια! Βοήθεια!" Φωνάζω κλαίγοντας και τότε η καθηγήτρια βγάζει την φούστα μου και ανοίγει το πουκάμισο μου.

Υπέροχα...

"Το ήξερα... Είσαι έγκυος μικρό πουτανακι!" Μου φωνάζει και με χαστούκιζει 

"Μη! Σας παρακαλώ! Μη! Αφήστε με να φύγω! Σας παρακαλώ!" Λέω κλαίγοντας.

"Δεστε την!" Φωνάζει η διευθύντρια και τότε τους πετάει κάτι σκοινιά και φοβάμαι ακόμα περισσότερο.

"Μη! Βοήθεια! Βοήθεια κάποιος! Σας παρακαλώ!" Φωνάζω κλαίγοντας και τότε πάλι κάποιος χτυπάει την πόρτα.

"Τι γίνεται εκεί μέσα? Άλισον είσαι καλά?" Ρωτάει μια κοπέλα που με μένει στο διπλανό δωμάτιο.