The liar

Φιλί

Alison POV

Και...

Σε πέντε...

Τέσερα...

Τρεία...

Δύο...

Εναααα....

Ναι!

Επιτέλους!

Χτύπησε το κουδούνι για να σχολασουμε!

Σήμερα είχαμε μάθημα ευτυχώς μόνο πέντε ώρες οπότε αυτό σημαίνει ότι θα δω ακόμα πιο νωρίς τον Λούις μου.

Αμέσως σηκώνομαι και αφού πάρω τα πράγματα μου τρέχοντας βγαίνω έξω από την τάξη μαζί με τους όλους μου συμμαθητές και πάμε να φύγουμε.

"Άλισον! Άλισον!" Ακούω έναν από τους συμμαθητές μου τον Ντρέικ να μου φωνάζει και γυρνάω και τον κοιτάζω.

"Γεια..." Του λέω και μου χαμογελάει.

"Εμ... Γεια..." Μου απαντάει κάπως αμήχανα.

"Κοίτα... Σκέφτηκα επειδή σήμερα σχολασαμε νωρίτερα να... Αν θα ήθελες να βγούμε έξω να πάμε να φάμε καμία πίτσα ή κάτι τέτοιο." Μου λέει ντροπαλά.

"Οοο συγνώμη αλλά έχω κανονίσει είδη... Αν θες κανονιζουμε για μια άλλη φορά." Του λέω με ένα ευγενικό χαμόγελο.

"Εντάξει..." Μου λέει κοιτάζοντας το πάτωμα. Τότε εγώ βγάζω από την τσάντα μου ένα στυλό και ένα μικρό χαρτάκι.

"Λοιπόν... Εδώ είναι το τηλέφωνο μου το ινσταγραμ μου και το Μέσεντζερ μου. Στείλε μου μύνημα ή πάρε με τηλέφωνο." Του λέω και γνέφει θετικά.

"Άντε τα λέμε τώρα..." Του λέω και μου χαμογελάει.

"Τα λέμε..." Απαντάει και εκείνος και βγαίνω τρέχοντας έξω από το σχολείο.

Εκεί βλέπω τον Λούις να με περιμένει έξω από το αμάξι του και τον πλησιάζω χαμογελαστή.

"Γεια." Του λέω με ένα ευγενικό χαμόγελο.

"Γεια σου μικρούλα..." Μου λέει ενώ φαίνεται λυπημένος.

"Όλα καλά?" Τον ρωτάω ανήσυχα και αφήνει μια ανάσα.

"Θα τα πούμε αυτά μετά... Έλα μπες μέσα..." Μου λέει και μου ανοίγει την πόρτα του συνοδηγού.

Μπαίνω μέσα και το ίδιο κάνει και εκείνος.

Τον παρατηρώ και φαίνεται υπερβολικά σκεπτικός...

Σε σημείο ανησυχίας...

"Τι συμβαίνει?" Τον ρωτάω αγχομενη.