The liar

Κοριτσάκι

Μια εβδομάδα μετά...

Κάθομαι στο κρεβάτι μου και κοιτάζω έξω από το παράθυρο.

Νιώθω... Χάλια...

Ότι κινδυνεύω ακόμα...

Φοβάμαι... Ότι κάποιος θα έρθει ξαφνικά για να μου κάνει κακό...

Δεν θέλω πάλι...

Δεν θέλω ξανά...

"Εεε! Άλισον! Άλισον που ταξιδεύεις?"   Μου φωνάζει ο Στέφεν και τον κοιτάζω κάπως τρομαγμένη.

"Είσαι καλά?" Με ρωτάει ανήσυχος.

"Ναι... Ναι... Είμαι καλά... Είμαι καλά." Λέω και χαμογελάει.

"Ωραία... Αφού είσαι καλά... Θες να πω στην Μάιρα στον Κρις και στον αδελφό μου να πάμε για ποτό?" Με ρωτάει χαρούμενος.

"Είμαι έγκυος. Δεν κάνει να πιω." Του απαντάω μιας και θέλω να το αποφυγω.

"Εεε... Μην πιείς." Μου λέει και γελάω λιγάκι.

"Γίνεται εγώ να μην πιω?'' Ρωτάω ειρωνικά.

"Καλά... Θες να πάμε να δούμε καμία ταινία στο σινεμά?" Με ρωτάει ξανά.

"Εεεε... Άσε... Καλύτερα." Του λέω αμήχανα.

"Τι λες τότε για να φάμε παγωτό? Η πίτσα?" Με ρωτάει τελικά.

"Όχι. Δεν θέλω. Αν είναι να παραγγείλουμε πίτσες και να δούμε καμία ταινία στη τηλεόραση." Του λέω και αφήνει μια ανάσα.

"Άλισον... Μια εβδομάδα τώρα δνε έχεις βγει από το σπίτι. Δεν είσαι καλά." Μου λέει αγχομενος.

"Είμαι μια χαρά... Απλά θέλω να κάτσω σπίτι. Άσε που είμαι έγκυος. Ο γιατρός είπε να προσέχουμε." Του απαντάω.

"Να προσέχεις είπε. Όχι να μείνεις κλειδωμένη μέσα σε ένα σπίτι και να κλαις όλη μέρα... Αυτό δεν σου κάνει καλό. Όχι να πας μια βόλτα να ξεσκασεις." Μου απαντάει και κοιτάζω το πάτωμα.

"Απλά... Δεν θέλω να βγω έξω. Δεν είναι τόσο κακό." Του λέω και πάει να με αγκαλιάσει όμως δεν τον αφήνω.

"Σου είπα... Δεν θέλω αγκαλιες... Δεν θέλω να με περιορίζει τίποτα." Του λέω ενώ νιώθω τους παλμούς της καρδιάς μου να αυξάνονται.

"Τότε γιατί θες να είσαι κλεισμένη μέσα σε ένα δωμάτιο?'' Με ρωτάει κάπως ειρωνικά.

"Γιατί... Άσε... Δεν θα με καταλάβεις. Δεν μπορείς... Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει..." Λέω βουρκωμενη.

"Μην κλάψεις... Έλα δεν κάνει κακό στο παιδί." Μου λέει κάπως λυπημένος.

"Θέλω να βρω απλά... Απλά έναν τρόπο να ηρεμήσω... Δεν ήθελα να τα θυμηθω όλα αυτά... Δεν ήθελα να θυμηθω τίποτα. Είδα έναν άντρα να πεθαίνει... Να πέφτει νεκρός μπροστά μου για να με σώσει... Ήθελαν να σκοτώσουν εμένα και την μαμά μου. Και... Και πριν τρεις εβδομάδες... Έγινε και αυτό... Και... Και..." Λέω και τότε πάθαινω για ακόμα μια φορά κρίση πανικού.