PART-28: မွန္းရခက္တဲ့ကံၾကမၼာ

4.5K 428 59
                                    

စိမ္းလန္းေနခဲ့တဲ့တခ်ိန္ကေတာအုပ္ေလးဟာ ခုေတာ့အနီေရာင္လႊမ္းေနၿပီ....

ေက်းငွက္သံသာသာအစား ျကားေနရတာေတြက နားနဲ႔ေတာင္မဆန္႔ႏိုင္တဲ့ ေအာ္ဟစ္မႈေတြနဲ႔လက္နက္သံေတြ.....

ဟုတ္တယ္ စစ္ပြဲစေနၿပီေလ....

စစ္ေျမျပင္ဆိုတာဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းလဲမင္းတို႔သိရဲ႕လား??

သတိေလးတခ်က္လြတ္တာဟာ မင္းကိုဒုကိၡတျဖစ္သြားေစႏိုင္တယ္....
တမလြန္ေရာက္သြားေစႏိုင္တယ္....

အခ်ိဳ႕စစ္ပြဲအေတြ႕အၾကံဳေရာ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ေရာသိပ္မရွိေသးတဲ့ လူငယ္ေလးေတြဟာ ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ေျချပတ္လက္ျပတ္ေတြ အေခြလိုက္ထြက္က်ေနတဲ့အူေတြနဲ႔ ေခါင္းျပတ္ေတြကိုၾကည့္ရင္း သတိေမ့သူကေမ့ အန္တဲ့သူကအန္ အသိစိတ္လြတ္သူကလြတ္ျဖစ္ကုန္တယ္။

ျပတ္ထြက္သြားတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕ကိုယ္ခႏၵာအစိတ္အပိုင္းကို ကိုယ္ကိုင္ၿပီး ေသြး႐ူးေသြးတန္းေျပးေနတဲ့ သူေတြလည္းရွိတယ္။

ေဘးနားကေခါင္းျပတ္ႀကီးကေတာ့ ခုထိမ်က္ေတာင္ခတ္ရင္း အသက္ျပင္းေနေသးတုန္း..

ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးလဲ ၫွီစို႔စို႔ ေသြးနံ့လွိုင္လွိုင္သင္းေနၿပီ.....

ႏွစ္ဖက္စလံုးအေသအေပ်ာက္ကေၾကာက္စရာပဲ....

ဒီေန႔နဲ႔ဆိုမရပ္မနားတိုက္ေနၾကတာ ၃ ရက္ရွိၿပီ....

ဝမ္က်ီးတစ္ေယာက္လည္း တိုက္ရင္းခိုက္ရင္းနဲ႔ ေဝ့ရင္း ကိုစစ္ေျမျပင္မွာလိုက္ေနရွာခဲ့တာ ၃ရက္လံုးလံုးေပါ့....

ဒါေပမယ့္ ေဝ့ရင္းကိုလံုးဝရွာခဲ့မေတြ႕ဘူး....

"ဘယ္မွာလဲ ေဝ့ရင္း....ကိုယ္နဲ႔ျပန္လိုက္ခဲ့ေတာ့ေလ"
မ်က္လံုးအစံုကေဝ့ရင္းကိုလိုက္ရွာရင္း ရင္ဘတ္ကိုတိုးဝင္လာတဲ့ဓါးကိုေရွာင္လိုက္တယ္....
ဓါးကိုင္ထားတဲ့လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္ၿပီး တစ္ခ်က္ပဲသူ႔လက္ဗလာနဲ႔ တစ္ဖက္လူႏွလံုးကိုဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္တယ္....

ၿပီးေတာ့ပါးစပ္ကတစ္ခြန္းပဲေျပာလိုက္တယ္
"လာမေႏွာက္ယွက္နဲ႔"

My Missing JigsawsPuzzle Piece(ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ေသာကိုယ့္ဘဝရဲ႕အစိတ္အပိုင္း-Complete)Where stories live. Discover now