5-Eşsiz Eşim

21.7K 824 45
                                    


Akşam yatakta oturmuş Gurur'un gelmesini bekliyordum ama saatler geçmesine rağmen yoktu. Aşağıdan gelen kapı sesini duyunca merdivenleri koşarak indim.

"Yavaş Denef, düşeceksin." Diye fısıldadı. Bense aldırmadan boynuna yapıştım. O da ellerini belime doladı.

"Uyumadın mı?" ondan uzaklaşıp yüzüne baktım.

"Sen gelmeden uyuyamadım ki. Aç mısın?" gülümsedi zarifçe.

"Değilim ama çok uykum var." Ben de kafamı sallayıp onu onayladım ve hızlıca odamıza çıktık. Gurur üstünü değiştirdi ve yatağa geldi. Hızlıca ona dönüp sıkıca sarıldım. O da beni iyice kendine çekti.

"Bir daha kendini uykusuz bırakma olur mu?" kafamı iki yana salladım.

"Uyuyamıyorum ki sen gelmeden." Saçlarımın arasını öptü ve saçlarımla oynamaya başladı, ben de mayıştım.

Sabah kendiliğimden uyandım. Saate baktım saat 11'e geliyordu. Gurur'un da Ege'nin de gittiğini fark ettim.

Telefonumu elime alıp Gurur'u aradım.

"Gurur neredesiniz?" kıkırdadı.

"Günaydın karıcığım, Ege okulda ben de işteyim." Ofladım.

"Beni niye uyandırmadınız? Yemek yediniz mi?"

"Yoldan bir iki poğaça alıp yedik Denef, sakin ol. Çok uykusuzdun. Uyuman gerekliydi." Onayladım.

"Bugün iş görüşmesine gideceğim. Biraz annemlere de uğrarım."

"İş görüşmen hangi dershanedeydi Denef?"

"Özsoy dershaneleri, biliyor musun?" derin bir nefes verdi.

"Bilmez olur muyum? Eskiden iş yaptığım biriydi sahibi. Aramız kötüdür onunla. Direk sahibiyle mi görüştün?"

"Hayır, arkadaşımın önerisiyle başvurdum ve seçildim." Güldü.

"Seçildin mi acaba yoksa soyadından dolayı mı aldı?" kaşlarımı çattım.

"Ne yani başarımın olmadığını, senin soyadın sayesinde mi alındığımı düşünüyorsun Gurur?" hemen itiraz etti.

"Tabi ki öyle değil ama seni benim düşmanım olduğum için istemiş olabileceğini düşündüm." Derin bir nefes verdim.

"Bu işi çok istiyorum Gurur çalışma saatleri de çok iyi, nolur köstek olma olur mu?" onayladı ve vedalaşıp telefonu kapattık.

Hızlıca hazırlanıp çıktım. Saat üçte orada olmam gerekiyordu ve tam saatinde oradaydım. Patronun ofisine girdiğimde Gurur'un yaşlarında esmer bir adam masasında oturuyordu. Ben içeri girince ayağa kalktı ve elimi sıktı.

"Hoş geldiniz Denef Hanım." Elini sıkıp koltuğa oturdum. İş şartlarımı, saatleri ve maaşımı konuştuk. Anlaşmaya varıp imzalar atıldı.

Çayımızı içerken sordu.

"Gurur Demircioğlu ile evlenmişsiniz hayırlı olsun." Kafamı sallayıp teşekkür ettim.

"Gurur'la eskiden iyi dosttuk ama şu an görüşmüyoruz."

"Üzüldüm adınıza ama ben burada eşimi temsil etmiyorum, farkındasınızdır." Gülümsedi.

"Tam Gurur'un eşisiniz. Tabi ki farkındayım Denef Hanım, sizi zaten başarılarınızdan ötürü aldık. Gurur'la aramızdaki kötü ilişkinin bile bu kadar başarılı bir öğretmeni kaybetmemize yol açmasına izin vermem." Gülümsedi ve biraz daha oturduktan sonra kalktım pazartesi günü işe başlamak üzere.

İpek DokunuşuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin