23-Veda Busesi

11.5K 446 154
                                    




Birkaç gündür Gurur eve çok geç geliyordu. Ege yanımızdayken saçlarımı karıştırıyor veya bana sarılıyordu. Bense hiç zorluk çekmeden rolümü yapabiliyordum çünkü onu deli gibi özlemiştim. Ah öyle gurursuzdum ki. Ege de biz böyleyken babasının yoğun olduğu için bizimle ilgilenemediğini düşünüyor, dert etmiyordu. Kardeşinin gelişimi onu her gün daha mutlu ediyor ve oyalıyordu. Eli ve kulağı sürekli karnımdaydı. Müge'nin hareketlerini takip ediyordu.

"Baba, çabuk yetiş Müge elime vurdu." Uzun süredir yorgun olan Gurur'un ela gözleri birden aydınlamış ve yanımıza gelmişti izin isteyerek elini karnıma uzattı. Gözlerimle ben de ona izin verdiğimde elini karnıma koydu. Uzun zamandan sonra gelen bu temas beni deli gibi heyecanlandırmıştı.

Sabahları o deli Burçin'le ne yaptığını düşünüyor akşam geç kaldığı her an onunla mı kalacağı düşüncesi aklıma doluyordu. Karnıma eğilip konuştu.

"Canım kızım, babanı özledin mi?" soru sanki bana sorulmuş gibi gözlerimi kapatıp onayladım. Gurur bunu görmüş ve sıcacık elalarını bana çevirmişti.

"Ben de seni özledim, hem de çok." Dedi gözlerini ayırmadan ve dudağıma doğru yaklaştı. Gözlerimi kırpmadan ona bakıyordum. Öpmek için uzandığında kafamı çevirdim. Dudakları yanağımla buluştu. Hiçbir şey olmamış gibi yanağımı öptü ve burnunu yanağıma sürtüp kokumu içine çekti.

"Anneni de çok özledim." Kafamı geri çektim ve ellerimi karnıma koydum. Kızım 5. Ayını bitirmek üzereydi ve yaklaşık bir aydır Gurur'la bu şekildeydik. Kendime hâkim olmam giderek zorlaşıyordu. Gece olup Ege'yi yatağına yatırdıktan sonra odamıza girdik. Gurur üstünü değiştirmek için banyoya ilerledi. Bense makyaj masasına gidip çatlak kremini aldım ve karnıma sürmeye başladım. Aslında çok umurumda değildi ama annem de dâhil herkes kullanmam konusunda direttiği için sürüyordum. Gurur makyaj masasına yaklaşıp konuştu.

"Bence gereksiz yere bu kremleri kullanıyorsun. Benim için vücudunun şekli hiçbir şey ifade etmiyor." Beni rahatlatmak için söylemişti ama sinirlerime hâkim olamamıştım.

"Sana güzel gözükmek için kullandığımı kim söyledi? Bir çocuğu olan ve boşanmış bir kadın kimsenin ilgisini çekmez. İlerdeki yaşantım için bakım yapıyorum." Sanki boşansak bir daha evlenecekmişim gibi.

"Denef delirtme istersen beni gece gece? Ne boşanması?" gözlerimi sinirle gözlerime diktim.

"Kusura bakma Gurur'cuğum. Ben kumasıyla anlaşabilecek bir kadın değilim." Ellerini saçlarının arasına sokup sabır getirdi.

"Yine başladın Denef ama seni ikna etmeye çalışmayacağım istediğine inanmakta özgür olduğunu söylemiştim ama boşanma muhabbetine girme. Kalbi kırılan sen olursun." Üstümü düzeltip oturduğum yerden kalktım.

"Kırılacak bir kalbim kalmadı artık maalesef. Bundan önce kırdıklarına sayarsın." Ciddi bir şekilde yüzüme baktı.

"Denef, eğer kalbini kırıyorsam git dersen giderim bu evden." Yutkunup tam önünde durdum. Bir yanım nefret duyarken bir yanım onu delicesine özlemişti. Kısa bir süreliğine algılarımı kapattım ve dudaklarına uzandım. Gurur ilk başta şaşkınlıktan hiçbir şey yapamamıştı. Dudaklarını daha sert öpmeye başladığımda inleyip bana karşılık verdi. Öne düşen saçlarımı arkaya itip elleriyle saçlarımı okşadı. Daha sonra kapalı göz kapaklarımı, yanaklarımı, çenemi... Dudaklarımızı ayırmadan karnımın elverdiği ölçüde beni kucağına alıp yatağa oturdu. Susuz kalmış bir bedevi gibi dudaklarını kana kana içiyordum sanki. Gurur'un da benden pek bir farkı yoktu. Daha sonra elmacık kemiklerimi öpmeye başladı. Nefesi suratıma çarpıyordu.

İpek DokunuşuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin