İpek Dokunuşu

33-Çifte Bela

Şarkı: Tuğkan-Sümbül

Medya:Gurur

Denef DEMİRCİOĞLU

Gurur tekrar odaya döndüğünde Müge susmuş bir şekilde kucağında yatıyordu. Müge'yi yatağına bıraktıktan sonra bana hiç bakmadan yatağa girdi ve bana sırtını döndü.

"Konuşmayacak mıyız?" dedim sakince. Şok olduğu için böyle davrandığını düşünüyordum.

"Konuşacak bir şey yok Denef. Eğer çocuğu aldırmak istemiyorsan tabi." Nefesimi verip yatakta doğruldum.

"Hayır, aldırmayı düşünmüyorum." Gurur hiçbir cevap vermedi ben de sesimi çıkarmadan geri yattım ve uyumaya çalıştım. İstemeyeceğini biliyordum ama içimden bir ses istemesi için adeta yalvarıyordu. Şimdi ise kırgın olan sadece ben değildim. Ellerimi karnımda birleştirdim. Baban öyle demek istemedi meleğim. Demek istemedi.

Sabah uyandığımda Gurur yoktu. Yatakta elimi gezdirdim. Gurur'un sıcaklığı çoktan gitmişti. Nefesimi verip telefona uzandım ve randevu almak için doktorumu aradım. İki saat sonraya aldığım randevu için hemen kalktım ve duşa girdim. Ağlamamak için kendimi zor tutarak Gurur'u aradım.

"Efendim?" sopsoğuk sesiyle içim bir kere daha yandı.

"Gurur, ne yapıyorsun?" nefesini derince içine çekti.

"Çalışıyordum. Bir sorun mu var?" kafamı iki yana salladım.

"Hayır, sadece bir saate kontrole gideceğim, randevu aldım. Sen de gelmek ister misin?" bir süre durdu.

"Hayır, istemem." Gözümden akmak üzere olan yaşı elimle yakaladım.

"Peki, sen bilirsin. Görüşürüz." Görüşürüz deyip telefonu kapattı. Nasıl bu kadar inatçı olabiliyordu? Üstümü değiştirip, Müge'yi de giydirip kucağıma aldım. Kübra bugün izinliydi, bu yüzden Müge'yi annemlere bırakacaktım. Annemler ne işim olduğunu sorsa da cevap vermedim. Yoldan geçerken kafamın içi bomboş gibiydi. Ruhum da çekilmişti. Sanki bir daha asla mutlu olamayacak gibi hissediyordum. Arabadan inip kliniğe girdiğimde Gurur'u orada otururken gördüm. İçim sıcacık oldu.

"Gelmişsin." Dedim hevesle.

"Geldim. Doktorun ne dediğini kendim duymak istedim." Kafamı salladım. Olsun bu da bir şeydi. Doktorumuz sıcak bir şekilde bizi içeri çağırdığında gülümseyerek odaya adımladım ve sedyeye yattım. Bu kadar kısa sürede tekrar bu sedyeye yatacağımı düşünmemiştim.

"Erken bir karşılaşma oldu Denef Hanım." Dedi doktorumuz gülümsemeye çalışırken ama gergin atmosfer onu da etkisi altına almıştı. Gülümsemekle yetindim.

"Evet, ah ne birtane daha mı var? İkiz." Dedi doktor hanım sevinçle Gurur'un ise yüzü daha da düşmüştü.

"Çift yumurta ikizleri. Cinsiyetleri aynı da olabilir farklı da." Dedi gülümseyerek. Sonra biraz daha inceledi.

"İki aylık olmak üzereler ve gayet sağlıklı gözüküyorlar." Daha sonra karnımdaki jeli silmem için peçete verdi ben de karnımı sildikten sonra Gurur'un yüzüme bakmadan kalkmama için ettiği yardımla yerimden kalktım ve masanın yanındaki sandalyeye oturdum.

"Sizi korkutmak istemem ama söylemem gereken bazı şeyler var. Denef hanım yeni doğum yaptığınız için bu doğumda bir takım zorluklar yaşayabilirsiniz. Özellikle ikiz olması sizi çok daha fazla zorlayabilir." Kafamı salladım ve devam etmesini bekledim.

"Aldırmak sizce de daha mantıklı değil mi?" Gurur'un sorduğu soruyla doktor hanım gergince yerinde dikleşti.

"Aldırmak da tabi ki bir tercih. 10. Hafta bebek aldırmak için en geç kalınabilen zamandır. Eğer böyle bir şey düşünüyorsanız da kararınızı bir an önce vermenizde fayda var." Kafamı kaldırıp Gurur'un yüzüne baktım. Bunu yapmak istemiyordum anlamıyor muydu? Kafasını çevirip yine doktora döndü.