Sonbahar Rüzgarları

51. Bölüm Final Sonbahar'ın Senfonisi

15 bölümlük hikayemizin 51. ve son bölümüne hoş geldiniz.😁

Kendimi rencide etmeyi bıraktığım için de ayrı bir mutluyum.

Aklıma birden esen kısacık konusu olan bir hikayeydi Sonbahar Rüzgarları. Kısacık konu uzadı buralara kadar geldi. İstemedim ama oldu bir kere.

Kod 52 bitti, bu hikayemiz de final verdi. Artık "Sensiz Asla" isimli hikayemize sert bir geçiş yapacağız. Hepinizi o hikayeme bekliyorum. Tanıtımını atmıştım bilmeyeniniz varsa profilimde yer almaktadır. Sensiz Asla da görüşmek üzere🌷

Son kez Sonbahar Rüzgarları kahvelerimizi yapalım. Multimedyada Rafet El Roman "Bana sen lazımsın" var. Dinleyerek okumanızı son kez rica ediyorum. Hepinize keyifli okumalar diliyorum.🌷

Heyecan, doruklara çıkarken doktor gülümseyip ikisine döndü. Onların gözlerini kırpmadan bakışları kendini yıllar öncesine götürdü. Aynı heyecanı yaşadığı o günler... Biliyordu ki saniye bile önemliydi şu an.

"Bebeğiniz, erkek. Artık isim düşünmeye başlayabilirsiniz."

Kerem'in açık ağzından sesli bir nefes firar etti. Bunu hiç beklemiyordu. Gözlerini kırpamadı bir  süre. Yavaşça Zeynep'e döndüğünde onun da kendisi gibi olduğunu gördü. Yüz ifadesinden bir şey de anlamıyordu. Sevinmiş miydi, yoksa... Sonra bakışları buluştu. İkisi de konuşmuyor sadece bakıyorlardı. Kerem'in avuçları terlemeye başladı. Zeynep'in elini o kadar sıkı tuttuğunun farkında bile değildi.

"Oğlumuz olacak" dedi kısık sesiyle. Zeynep, konuşmayıp başını salladı. Doktorun karnını silmesini bile hissetmiyordu. Şu an hissettiği duyguları anlatamazdı. O kadar yoğun o kadar değişik hiç tanımadığı tatmadığı...

"Ben ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Hayatımda hiçbir şey istediğim gibi gitmedi. İstediğim olduysa da çok mücadele ettim ama bu kez farklı oldu."

Zeynep'in elini sıkarken sevinçle, gözleri kıpkırmızı olmuştu.

"Beni sevdiğin andan itibaren her şey değişti. Kız erkek farketmez ama bu-"

Gülmekle ağlamak arası bir ses döküldü dudaklarından. Başını eğdi, sonra sevdiği kadına baktı. Onun sevgi dolu bakışları her şeyi değiştirirken sarıldı yumuşacık. Öptü saçlarını koklayarak. Onun sarılması içindeki sevginin taşmasına neden olurken çekilip baktı. Saçlarını okşayıp kalkmasına yardım etti.

"Önce sen iyi ol. Sen iyi olursan her şey yolunda gider. Kız ya da erkek olması hiç önemli değil ama hep istediğim bir şeyin olması-"

Daha fazla konuşmadı. Burnunu çekip karısının elinden tuttu.

"Hadi çıkalım. Güzel haberler için gelsek de buranın havasını solumanı istemiyorum."

Zeynep, şaşkınlığını atlatamasa da "tamam" dedi sessizce. Kerem'i hiç böyle görmemişti. Onun heyecanı o kadar farklıydı ki. Sevincinden uçuyordu ama gözleri kıpkırmızıydı. Mutluydu ama ağlamaklı bir ifadesi vardı. Emin olduğu tek şey vardı o da sevdiği adamın hislerini dışa vuramamasıydı.

***

"Denizi solumasak da manzarası her şeye değer."