Stara Legenda [YAOI]

5

Dopiero po chwili ogarnąłem, że TO WŁAŚNIE BYŁ YAMATO

-Boże drogi to Ty! - pisnąłem szybko wstając

Yamato spojrzał na mnie

-Musiałeś mnie z kimś pomylić - powiedział po czym poszedł po swoją bluzkę, która leżała kawałek od nas

-Niemożliwe - powiedziałem - Jesteś Yamato! Wielkim wojownikiem, legendą i moim idolem!

-Nie wiem skąd się tu wziąłeś, ale dalej Ci mówie, że mnie z kimś pomyliłeś, a teraz proszę, abyś opuścił ten teren - powiedział

Podszedłem do niego

-Jestem pewny, że to Ty - powiedziałem - Wszędzie bym Cię poznał

Yamato westchnął głośno

-Możesz mi dać spokój? - spytał - Nawet jeśli faktycznie mam na imie Yamato i jestem tym o którym mówisz to nic Ci to nie daje

-Ależ daje - powiedziałem - Jestem pierwszym, który Cię znalazł

Ten natychmiast podszedł bliżej mnie i złapał mnie za ubrania

-Jeśli komukolwiek powiesz, że tu jestem to słowo Ci daje, znajdę Cię i spale Twój dom - powiedział

-Nie musisz się obawiać! - powiedziałem uśmiechając się szeroko - Nikomu nie powiem, zachowam ten sekret dla siebie

Yamato mnie puścił po czym bez słowa ruszył w stronę swojego domu. Od razu za nim poszedłem

-Wielu ludzi Cię szuka - powiedziałem

-Wiem - powiedział

-Ja też

-Domyśliłem się

-Ale teraz Cię znalazłem i mam tak dużo pytań

-Na żadne nie odpowiem

-Dlaczego?

-Ponieważ nie wracam do tego co było

-Dlaczego?

-Bo tamto życie nie miało sensu

-Miało! Byłeś bohaterem

-Byłem mordercą

-Broniłeś bezbronnych

-I bezbronnych zabijałem

-Zrobiłeś bardzo dużo dobrego

-Robiąc jednocześnie rzeczy złe

W końcu znaleźliśmy się pod jego domem. Yamato spojrzał na mnie

-No dobra, znalazłeś mnie, gratulację - powiedział - Ale teraz proszę, daj mi spokój. Chce żyć normalnie, a nie jak nie wiadomo kto. Rozumiem wszystko, ale po to odszedłem, aby ludzie o mnie zapomnieli

-Nie da się o Tobie zapomnieć - powiedziałem - Wszyscy pamiętają o wojowniku z blizną pod okiem

Yamato lekko dotknął swojej blizny, ale po chwili się odwrócił, otworzył drzwi i wszedł do środka

-Macie zapomnieć - powiedział po czym zamknął drzwi

Chwilę pomyślałem

-To widzimy się jutro, tak? - spytałem

Poczekałem na odpowiedź, ale jej nie dostałem

-No to do jutra!