Right love at the wrong time(completed)

chapter thirty-four

Christmass season na kaya nagkakasayahan na ang mga tao.Ito ang isa sa mga na miss ko dito sa amin,ang ingay ng mga tao,ang mga nagkukulayang mga parol sa paligid,mga nagkakantahan na parang pasko araw araw,at higit sa lahat,ang manood ng mga palaro.!!

Ngayong hapon,inaya ako ni Ethan na manood ng basketball.Pumayag na rin ako kasi maglalaro din naman ang aking kapatid,atleast man lang maka suporta kahit hindi naman daw kailangan kasi marami na daw siyang supporters!!!Ang yabang talaga!!!Pero kahit ganyan yang kapatid ko,proud na proud ako sa kanya kasi nakikita ko talagang nag aaral ng mabuti.

Nasa labas na raw si Ethan inaantay ako kaya mabilis akong lumabas ng bahay at nagpaalam kay papa.Si mama kasi kanina pang umaga umalis,hanggang ngayon hindi pa bumabalik...

Ang dami nang tao pag dating namin sa gym.Ang pinaka advantage nang pagiging titser ay pina priorities ka minsan kaya kahit ang sikip na nang daanan,nakapasok pa rin kami,at higit sa lahat nakaupo pa kami sa harapan!!Kung siniswerte ka nga naman!!!!!
Agad ko namang nakita ang kapatid ko na naghahanda na para sa laro.
Nagsimula na ang laro kaya mas lalo nang nag iingay ang mga tao!Infearness nga naman sa kapatid ko,talaga palang magaling!!!Nakaka proud!!!Kahit nga si Ethan nagagalingan sa kanya.

"Javier have a potential in playing basketball lalo na pag natutukan pa yan,,"puri nito.Medyo maingay kaya hirap akong marinig siya.

"a-ano?"baling kong tanong sa kanya.Pansin siguro niyang hindi ko narinig ang sinabi niya kaya nilapit nito ang mukha sa akin saka nag salita ulit.

"sabi ko ang galing ng kapatid mo,mas gagaling pa iyan kapag nagabayan..."ulit nito.Ngumiti lang ako sa kanya at tumango tango.Medyo iniwas ko rin ang aking mukha nang mapansin kong ang lapit na pala naming dalawa!!!
Nabaling lang muli ang atensyon ko nang mapansin kong tumigil ang laro.Hinanap ko kung nasaan ang kapatid ko at nakita ko itong may kausap na nakatalikod.Kinabahan ako bigla.Kahit hindi ko pa nakita ang mukha ng lalaki ay imposible akong magkamali.

"Is that Jeffrey Llano?Kaya pala magaling sila,they have the best coach..Ive heard many things about that man....magaling nga raw iyan sa kapanahonan nila...!"wika ni Ethan.Mas lalo ko pang nakomperma nga si Jeff iyon dahil sa sinabi ni Ethan.

bakit siya nandito?kailan pa siya dito?alam ba niya na andito ako?of course alam niya kristina!!!!kastigo ko mismo sa sarili ko.

"hey....are you okay?nag alalang tanong ni Ethan sa akin.Nakita siguro niyang natulala ako.

Hindi ko talaga alam kung ano ang dapat na maramdaman ngayong nakita ko siya ulit.Ilang buwan na rin naman ang lumipas simula nang iwan ko ang maynila at bumalik dito,ang akala ko maayos na ako pero ngayon bakit parang masakit pa rin pala....

"ahhhhmm Ethan...pwede bang mauna na akong umuwi,biglang sumakit ang ulo eh..."pagdadahilan ko sa kanya.

"its okay,,halika hatid na kita...."wika nito sabay akay sa akin palabas ng gym.
Tumingin pa ulit ako sa kinaroronan ni Jeff bago lumabas at nakita kong malungkot din itong nakatingin sa akin.Umiwas na lang ako ng tingin at tuluyan ng lumabas ng gym.

Pagdating ko sa bahay ay nagpaalam na rin si Ethan para makapagpahinga na raw ako.Papasok pa lang ako nang marinig kong nag uusap sina Mama at Papa.

"akala ko ba sa ibang bansa na tuluyang manirahan ang pamilya niya?"rinig kong tanong ni Papa kay Mama.

"ang rinig ko hindi naman daw magtatagal dito,may gagawin lang daw.."sagot naman ni Mama.

"sana nga hindi na sila magtagal pa——"sabi ni papa na hindi na niya naituloy kasi nakita na niya ako.Nagmano lang ako sa kanilang dalawa at nagpaalam nang pumasok sa kwarto.

Nakaramdam ako ng gutom kaya nagpasya akong bumangon para kumain.Pagtingin ko sa oras alas otso na pala ng gabi!!Ganun ako katagal nagkulong sa kwarto!!!Kaya pala nakaramdam na ako ng gutom..
Papalabas na ako ng kwarto nang marinig kong nag uusap si Mama at Javier...

"Ma labas ako sa problema ni ate at kuya Jeff...hindi naman ibig sabihin na nagpapaturo ako kay kuya ay gusto ko nang saktan si ate,,ayaw ko rin naman na may nananakit sa kanya..."rinig kong sabi ng kapatid ko.Natigilan ako sa aking akmang paglabas.Mas pinili kong makinig na lang muna sa kanila.

"anak alam mong marami nang pinagdaanan ang ate mo,,ang ayaw ko lang na isipin niyang hindi niya tayo kakampi kapag nalaman niyang nakikipaglapit ka sa taong iyon..."paliwanag ni Mama.

"hindi man sabihin ng ate mo sa atin,,alam kong isa ang kuya Jeff mo sa rason kung bakit siya nandito ngayon,,masyado nang nasaktan ang ate mo kaya anak wag na lang siya,,marami namang iba diyan diba na pwede pa ring magturo sayo..."patuloy ni mama.Huminga ng malalim ang aking kapatid.

Gusto kong umiyak sa aking narinig.Hindi naman sila dapat mag alala sa akin dahil kaya ko naman ang sarili ko.Wala naman problema sa akin kung tuturuan ni Jeff ang kapatid ko,hindi ko hahadlangan kung ano ang gusto nito.Tumahimik na sila kaya nagpasya na akong magpakita.

"Javier..."tawag pansin ko sa aking kapatid.Tumingin naman ito sa akin.
"wala namang problema sa akin kung siya ang magtuturo sayo,,wag mo akong alalahanin...ayos lang ako okay...!"sabi ko sa kanya.

Tumango ito."salamat ate..."
Ngumiti lang ako at yinakap siya.Sumali na rin si Mama sa yakapan namin...

Ngayong nalaman kong si Jeff ang magtuturo kina Jeff sa laro ay maaring mag stay pa nga ito dito ng matagal.May posibilidad talaga na magkita kami kasi maliit lang naman itong lugar namin!Dapat ko na siguro talagang ihanda ang sarili sa muli naming paghaharap.
Naisip ko ring bakit ba ako ang kinakabahan?Hindi naman ako ang may ginawang kasalanan diba?

Its a sunday today at plano naming magsimba buong pamilya.Linggo linggo talaga ito simula nang bumalik ako dito,rason ni Papa matagal kaming hindi nakasimba noon nang sabay sabay kaya ngayon babawi kami..

Marami nang tao nang dumating kami ngunit hindi pa nag umpisa ang mesa.
Nagbabatian muna sa mga kakilala bago tuluyang umupo sa upuang bakante.
Medyo nagulat pa ako ng makita ko sa kabilang upuan ang Mama ni Jeff kasama ang buong pamilya nito...siyempre pati si Jeff at Cathy nandito rin!!!!
kailan pa sila bumalik lahat dito?akala ko ba sa ibang bansa na sila nakatira?naalala ko yung narinig kong nag usap sila mama at papa..sila ba yung pinag uusapan nila?

Huminga na lang ako ng malalim at piniling hindi na lang sila tingnan at bigyan ng pansin,kahit pa ramdam ko ang paninitig sa akin ni Jeff!!!

Ngayon lang naman ito,,siguro naman rerespetohin nila ang tahanan ng diyos at hindi sila gagawa ng gulo kahit pa nakita nila ako dito...

Alam kong nangako na ako sa kanila na hindi na magpapakita kahit kailan pero hindi ko rin naman ginusto na magkita kami ngayon...kahit ako man ay ayaw na silang makita pa,,kasi naalala ko lang ang mga pinagdaanan ko dahil sa kanilang pamilya.

Laking pasalamat ko nang matapos ang mesa nang matiwasay at walang gulo.Kahit saglit hindi ko na ulit tiningnan pa ang kinaroroonan nila Jeff kahit pa alam ko at ramdam kong hindi niya ako tinitigilang tingnan!!!

Lumabas naman kami agad ng simbahan at nagpasya nang umuwi agad ng bahay.