18.Bölüm dönüş

556 43 19
                                    

Uykum var hemde çokk , ne kadar dirensemde artık göz kapaklarımı taşıyamıyordum . Uyuma mücadelesine galip gelerek uykuya teslim oldum . 

Annemin yanımda olması ve iyi olması sayesınde uykumu iyice almıştım , ama göz kapaklarımdaki agırlık azalmamıştı aksine çogalmıştı , ama olsun annem iyiye başka birşey istemem . 

Kıvrılıp uyudugum koltuktan yavaşça kalkıp, agır adımlar atmaya başladım .

Alberto nerde acaba ? , dün bana çok destek oldu o olmasaydı belkı daha kotü durumdaydım . Git diye ısrar edene kadar beni bırakmadı . Çok tatlı yaa . Şimdilik herşey mükemmel annem iyileşti , alberto benimle oldugunu söyledi , daha ne isteyim ki ben , mutluyum huzurluyumm .

"Günaydın " . bu albertonun kusursuz sesi. Arkamı döndüm alberto beni izliyormuş . Kaşlarımı çatarak ona bakmaya başladım . Ama bu ciddiyetim onun gülümseyişiyle son buldu. Ya bi gülümsemesi sanki tüm sinirimi , sitresimi , korkumu , tedirginligimi ve sitemimi söndürüyordu . Seviyorumm yaa albertoyu seviyorumm . 

Gülümseyerek "Günaydın" dedim . 

Gülümsemesi dahada genişlerken  elindeki kahveye bana uzattı . Hiç bekletmeden kahveyi elinden kaptım , kahve şuan en mükemmel şey benim için . Tamda istedigim gibi sütsüz ve şekersiz .

"teşekkür ederimm" derken kahvemden büyük bir yudum çekmiştim bile . Hastane çok sessizdi , annemde uyuyordu normal aslında saat daha 06:04 . Kısa bir uyku olsada vucumu dinlenmiş hissediyorum . Alberto  bekledigimden erken geldi cidden . Uyumuşmuydu acaba ?

"Alberto sen uyudun mu?"

"hayır" .

Allahım bu çocuk nasıl dayanıyo acaba bu yorgunluga  , uykusuzluga  . Benim için 3 gündür uykusuz , ama oldukça dinç görünüyor . Ama uyuması lazım . 

"Sen bana yalan mı söyledin , hani uyuyacaktın "

"Uyuyamadım aslı "

"Neden ?"

"Seni düşünmekten ". 

Neeeeyy benimi düşünmüşş allahımm çokk romantikk aglayasım geldi bi an  . Kendimi tutamayıp gülümsedim.Oda bana gülümsedi . Ya ona kızamamıyorum bile bi şe.kilde yırtıyo . 

"Aslı" .  

Annemin yorgun sesi odaya hızlı adımlarla yürümemi sagladı . Annem yatagından dogrulmuş yatakda oturmuştu . yeni yogun bakımdan çıkan birinne göre çok dinç , çünkü o benim annem güçlü annem o..

"Efendim anne"

"Neredesin diye merak ettım sadece "

"Buradayım anne kapıya çıkmıştımda " . Kafasını olumlu anlamda salladıktan sonra gözlerini yumdu ve güzel bir uykuya daldı . 

"Aslıı" . Anem hastaneden çıkalı 2 hafta oldu . Annem eski haline döndü bile  . Şükür annem iyileşti .

"Efendim anne"

"haftaya türkiyeye dönüyoruz" .

"Türkiye mi dönüyoruzz ??????" ses tonum biraz yüksek çıktı ama böyle kötü bi habere az bile . 

"Evet aslı türkiyeye dönüyoruz "

"hani 3 ay kalacaktıkkk"

"Kalmıyoruz haftaya bügün kayserideyiz "

"Anne bunu yapamazsın daha 1 ay olmadı , gidemeyiz anne ". Gidersek napacagım ben albertoya okadar alışmışım ki onun  yoklugunu düşünmem bile kalbime acıalrı saplayabiliyordu . 

...TURİST...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin