...TURİST...

22.Bolüm

Yazililar yüzünden ilham perilerimi kaybettigim için uzun bi sure yazamadim yeni bolum için biraz beklettim kb .

1 haftadır evden çıkmıyorum , sadece yemek yiyorum . Aglamak yok albertoda yok . Hayatımı iyce ot gibi yaşamaya başladim . Asosyallik tavan yapti . Hint filmlerinin dibine duştüm . Tüm dram filmlerini izledim ve saatlerce agladim . Yaşasın depresif ruh hali .

Evet albertoyla konuşmayalı 2 hafta oldu . Hattımı degiştirdigim için artık alberto bana ulaşamiyor. Bundan mutlumuyum .

Hayir : onu unutamadim. Hergun evimin onune geldigi için ona kızgınmiyim  ? Yoksa uzaktanda olsa gorererek hasretimi giderdigi için Minettar miyim ? . BİLMİYORUM .

Telfonumun çalmasıyla gozüm telefonuma takıldı. Kim ararki bu saatte . Saat gecenin 01:01 ' i tamam ben bu saatte uyumam ama normal insanlar uyur .

Tam 17. Kez telefonum çalarken meraktan ölmek üzereydim . Neyseki dayanamayip telefonu açtım .

"Alo" . Ses gelmedigine gore kesin  sapıktır bu. Belkide mal arkadaşlarimin işidir buda

. Once kufur mu etsem çıkışsam mi? En iyisi çıkısmak . Tanidiksa şimdi rezillik var ucunda .

"Kimsin lan sen ? , gece gece ne ariyon lan , cevap versene pis sapık , igrenç yaratikk  , sana diyorumm cevap ver kimsin sen ? ".

Telefon birden kapandi , gotu yemedi galiba. Telefonum gine titredi ama bu sefer mesaj vardi . Ahh gine ayni numara . Sinirlenmeye başladim . Hızla telegonumun kilidini açıp mesaja baktim .

"Aslı ben kapinin oradayim seni bekliyorum bari bu sefer gel

Alberto " .

Nee benim numarami nasil bulduu ? Hemen perdeyi kaldirip dış kapıya dogru baktım orada yoktu  .

Yoksa yoksa evin kapisindan mı bahsediyordu , hızla kapıya dogru yoneldim ve delikten baktım . Karşımda yıkılmış bir alberto gordum . Onu bu hale getiren neydi ben mi ? .Beni okadar umursadigıni sanmiyorum , gerçi benimde halim pek iyi sayılmazdı . Kapıyı acmaliyimiyim ? . Ama acmazsam kapiyi çalabilir ozamanda ben biterim .

kapıyı yavaşça açıp hızla kendimi dışarı attım . Bana tip tip bakmaya başladı . Gozlerimin doldugunun farkındayım fakat şimdi olmaz onun karşısında onun için aglayamam .

" Ne var neden geldin " . Cevap vermeyince devam ettim " seni gormek istemiyorum artık git etrafımdan çık hayatımdan "

Bunlari nasıl soyledim kendim  bile inanamiyorum . Nasil bu kadar duygusuz konuşabildim ? .

"Asli açıklamak istiyorum izin ver " . Histerik bi kahkaha attiktan sonra tekrar konuşmaya başladım .

"Açıklamaymış , ne açıklaması lan neyin açıklaması " farkinda   olmadan sesim gittikçe yükselmişti . Alberto ise sadece bakıyordu ve tuhaf bi şekilde gozleri kıpkırmızıydı . Neden acaba benim için aglamış olamazdı herhalde   . Yoksa bu uguşturucu falan mi kullaniyo . Derken gozunden düşen bir damla yaşla yıkıldîm .

Onu daha önce hiç boyle gormemiştim . Onu hiç aglarken ,  boylesine guçsuzken gormemistim .

Arkamı dondum ve koşmaya başladım .nefessiz kalip olunceye kadar koşmak istiyordum . Hizla bi el beni tuttu ve durmamı sagladı. Alberto nasil yetiştiki?.

"Aslı yapma nolur " .

"Neyi yapmayim ya ?  Bagırarak konuştugumun farkındayım ama kendime hakim olacak gucum bile yok .

"Alberto boyle yaparak seni affedecegimimi saniyorsun ? Bitti artık anladınmmı , bitti . Beni tutmaya peşimden gelmeye çalışma çünkü her seferinde daha çok canım yanıyo ."