Üvey Aşkım kitabının devamıdır . Bu sefer karakterler farklı olacak .
Aradan yıllar geçmiş Mert ve Su aşklarından hiçbirşey kaybetmemişti . Bu devirde çocuk büyütmek zordur tabiki de ortanca kızları Artemis onları çok zorluyordu tam bir asiydi, Ase...
ARKADAŞLAR ŞİMDİ ŞU ŞEKİLDE ASLINDA ARDA-GÜNEŞ VE TOLGAYI GEÇİŞTİRMEK İSTEMİYORUM . SİZCE ONLAR İÇİN YENİ BİR HİKAYE YAZMALI MIYIM .UZUN UZUN MU ANLATMALIYIM YOKSA BU ŞEKİLDE BİR KAÇ BÖLÜMDE Mİ ANLATMALIYIM KARAR VEREMEDİM O ZAMAN YANA YANA HİKAYESİ ÇOK BÖLÜNECEK DİYE KORKUYORUM . EĞER AYRI HİKAYE DERSENİZ BU BÖLÜM DİĞER HİKAYENİN İLK BÖLÜMÜ YAPACAK VE BURDAN KALDIRACAĞIM . BİR KAÇ KİŞİDEN FİKİR BEYAN ETMESİNİ RİCA EDİYORUM NORMALDE OY YORUM VB ŞEYLER İSTEMEM AMA BU FİKİR BEYANI BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ . BİRDE TAKİP ETMEYİ UNUTMAYIN BENİ :) NE KADAR AZ TAKİPÇİM OLDUĞUNU FARK ETTİM :)
YAKLAŞIK İKİ SENE ÖNCE :
GÜNEŞ :
Abimin hayatımdaki yeri paha biçilemezdi . Bu yüzden yıllardır beni koruduğu gibi ben de onu koruyacaktım . Abimin geçmişini biliyordum eski bir çete lideriydi ve bu bağlantısını kullanıp abimi tehtit altından çıkarmak istiyordum . Abim ile babalarımız farklı fakat annelerimiz aynıydı . Bu yüzden aynı yerlerden yaralıydık .
Annemi hiç anlayamadım ve ondan hep nefret ettim . Abimin babasına deli gibi aşık olmuş ve evlenmeden hamile kalmış abimin doğumundan sonra bir kaç sene içinde annem hayatında başka bir adam almış ve ondan da ben doğmuşum . Abim de ben de babalarımızın kim olduğunu bilmedik . Annem bizden hiçbir zaman hayatını gizlemedi ve gerçeği saklamadı . Anne olduğu için kutsal olduğunu hiç düşündürmedi .
Abim anneme bu konuda hak verdi . Anne olmak ona göre kutsal bir durum değildi .Ama ben bir kadın olarak anne olmanın kutsal olduğunu düşündüm . Abimin kardeşi olmama rağmen annesi gibi davranmaya başladım . Yemeğine , giydiğine karışmaya başladım . Bir süre sonra aramızda sessiz bir anlaşma oldu ve roller değişti . Ben abimin hem kardeşi hem annesi olmuştum . Annem zaten bizi çok küçükken bırakıp kendi hayatını yaşamaya başlamıştı. Bir süre sonra da hayatımızdan tamamen çıkıp gitti . Abim eve arada bir uğrar bana para verir dolabı doldururdu . Her geldiğin de vücudunda yara izleri olurdu . Onun yaralarını sarardım . Sonra bir gün telefonum çalmıştı .Arayan abim değil bir hastahaneydi . Hastahane abimin durumunun çok kötü olduğunu iletmişti .
Abimin sadece yüzü değil huyu da değişmişti . Artık daha sert ,sevimsiz ve çekilmez bir adam olmuştu . Yüzünü tanınmaz hale getiren kişiyi öldürseler de söylemeyeceğini söyledi. İşte o zaman anladım ki abimi bu hale getiren kişi onun çok değer verdiği biriydi .
Bir gün abim her yeri kan revan içinde gelmişti ,
"Gitmemiz gerekiyor !" dedi bir yandan elini bandajla sarmaya çalışıyordu .
"Sadece çok ihtiyacın olacak şeyleri al kalın kıyafetler iç çamaşırları . " Gözlerini kaçırarak .
"Güneş göğüslerini sar abicim uzun bir yolculuk yapacağız ve bir gemide olacağız çok fazla erkek olacak seni koruyamazsam kendimi asla affetmem ."
Dediklerini harfiyen yaptım . 14 yaşında bir çocuk olarak abimle çıktığım bu yolu hiç sorgulamadım . Yaşım 14 yaşadıklarım 144 sene gibiydi .
Yıllarca Rusyada yaşadık Babamız olarak kabul ettiğimiz adam Dimitri bize gerçek bir baba gibi davranmıştı . Çocuğu olmayan bu adam eşini trafik kazasında kaybetmişti . Abim bu adamla nasıl tanışmıştı ve işler nasıl bu raddeye gelmişti bilmiyorum ama birden zengin olmuştuk . Artık yeniden doğmuştuk . Abim artık Anar 'dı ben adımı değiştirmek istememiştim .
Yıllar sonra abimin üzerine suç atıldığını öğrendim Türkiye'ye dönüp işleri yoluna koyduğumuzda ise herşey çok güzel ilerlemeye başlamıştı . Artemis adında bir kızla tanıştık ve abimi ilk defa bir kız için uğraşırken gördüm .Bazen ona doğru bakıp dalıyor öfke ile dişlerini sıkıyordu . Aslında bunun sebebini çok sonra öğrenecektim . Kaderin onlara oynadığı bir oyundu sanırım bu .
Sonra işler karışmaya başladı abim için klübe gelen paketlerde kopmuş insan uzuvları vardı . Abim genelde bu pakletlerden haberdar değildi . Onu korumam gerektiğini biliyordum . Ve işte o anda abimin geçmişini kullanmaya karar verip ani bir hareketle oraya gitmeye karar verdim .
EKİM 20XX
Babamın nufuzu ve serveti tabiki elimi kolumu uzun hale getirmişti . Depodan içeri girerken ne ile karşılaşacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu ama yarı çıplak bir adamın iki demir direği yere sabitleyerek yapmış olduğu aletle barfiks çekerken bulmayı da beklemiyordum .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ağzımı iki metre ayırıp adamı izlemeye devam ettim . Yere atlayıp ellerini çırptı ve kenardaki havluyu alıp yüzünü siliyordu ki beni fark etti . Hızlıca bana gelmeye başladı . Dövecek gibi geliyordu ve sanırım bunu yapacaktı .
"Dur ! Dur ! Dur! Dur !" dedim hızlı hızlı ve kollarımı ona doğru kaldırıp sallamaya başladım .
Durdu ve ;
"Sen kimsin burada ne arıyorsun ?"diye sordu . Cevap veremeden gözlerine baktım . Gördüğüm tek şey karanlıktı . Buraya gelmekle bir daha hiçbirşeyin eskisi gibi olmayacağını karşımda bana bakan adamın gözlerinde görmüştüm .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
