Korkuyla gözlerini aralamıştın ve yanağını ıslatan göz yaşlarını fark etmiştin.
Hala korkuyordun, bir türlü gördüğün rüyanın etkisinden çıkamamıştın. Usulca kalkıp ışığı açmaya gerek duymadan odandan çıkmıştın ve doğruca arkadaşlarının odasına ilerlemiştin.
Küçükken yaptığın bir şey vardı, belki de bir çok küçüğün korktuğunda yaptığı ile aynıydı. Kötü bir rüya gördüğünde kendini ya abinin yanına atardın ya da annenle babanın.
Şimdi ise onların olmadığı bu ülkede ayakların seni arkadaşlarının odasına getirmişti.
Hala ağlıyordun, kesik kesik nefes alıyordun ayrıca.
Eve erken geldiğin için erken yatmıştın ve açıkçası şu an umursadığın son şey bile değildi saat.
Kapıyı açtığında arkadaşların yatmaya hazırlanıyorlardı fakat senin halini görünce hemen yanına koştular ve koluna girip, yatağa oturmanı sağladılar.
-Ben, ben, ben kork... korkuyorum.
Jongdae hemen sana sarılmıştı ve saçını okşamaya başlamıştı bile. Bir yandan da "geçti geçti bi tanem" gibi şeyler söyleyerek seni sakinleştirmeye çalışıyordu.
Sen tekrar uykuya teslim olduğunda Jongdae yatağa güzelce uzanmana yardımcı olmuştu. Işıkları kapatıp odadan çıkacaklarken sesinle durmuşlardı. Yine rüya görmeye başlamış olmalıydın.
Baekhyun hemen yanına adımlayıp elini tutmuştu, Jongdae de diğer yanına geçip saçını okşamaya başlamıştı. Korktuğun zamanlarda neye ihtiyaç duyduğunu biliyorlardı işte.
Baekhyun nefes seslerin düzelene kadar ninni tarzı şarkılar mırıldanmıştı. En sonunda sen daha huzurlu gözükmeye başladığında arkadaşlarının da yorgunluktan ağırlaşan göz kapakları kapanmıştı.
...
Sabah çalan alarm sesi ile üçünüz de eş zamanlı olarak gözlerinizi açmıştınız. Bulunduğunuz pozisyonu şöyle açıklayabilirdik, altta kalanın canı çıksın.
Gözlerini arkadaşlarına çevirdin. Nasıl bu şekilde yatmış olabilirdin ki? Kafan Jongdae'nin göğsünde, bacakların Baekhyun'un üstündeydi. Kolların ise ikisinin birden.
Evet canı çıkanlar arkadaşların olmalıydı. Kendini toparlayıp yatakta doğruldun.
-Ben ne ara geldim buraya ya? Aslında bu kadar deli yatmam ama...
-Bal gibi de deli yatıyorsun deli kız. Bari bize yapma.
-Uf tamam biraz deli yatıyor olabilirim. Siz iyi misiniz? Omzunuz falan tutulmuş mu?
-Yok yok iyiyiz. Ben baya rahat uyudum sen Baek?
-Ben de iyi uyudum valla. Bi ara üşüyordum ama bizimkinin sayesinde ısınmışım. Hah hah.
-Bak ya. O değil de ben niye burada yattım ki ya?
-Bizi mi özledin acaba okula gelmeyince?
-Hadi be, yok canım?
-Tamam tamam. Kabus görmüşsün galiba bi şey anlatmadın biz de sormadık sadece korkuyorum dedin. Seni uyutalım derken biz de uyumuş kalmışız.
Ne gördüğünü düşündün fakat aklına gelmedi, bazen oluyordu böyle ilk kalktığında anlatmazsan ne gördüğünü unutabiliyordun.
Zaten bir kabus olduğu için de çok da düşünmemiştin üzerine.
Çocuklarla kahvaltı yapıp okulun yolunu tutmuştunuz.
