Eve geldikten sonra bir süre ağlamış, iyice rahatlamıştın. Arkadaşlarının dün akşamı sorması üzerine olanları anlatmıştın.
-Her şey normal geliyor düşününce tek bir şey dışında. Dün Jongin ben yanına gittikten sonra tekrar ağlamaya başladı. O esnada hani size küçükken karşılaştığım bir çocuktan bahsetmiştim ya, hatırlıyor musunuz?
-Tabi ki hatırlıyoruz.
-Hatta onun söylediklerini anlamak için korece öğrenmeye karar vermiştin.
-Evet, işte Jongini ağlarken görünce o çocuğu gördüm birden, çok garip hissetmeme sebep oldu.
-Normal aslında Maviş. O çocuk da ağlıyormuş ve nasıl yapacağını bilmesen de teselli etmek istemişsin.
-Aynen, muhtemelen Jongini de teselli etmek istedin ağladığını görünce. O çocuk da yabancıydı senin için, Jongini de çok tanıdık saymadığına göre. Doğal olarak onu hatırlamışsındır.
-Doğru söylüyorsunuz aslında. Bu arada Sena nerde, ben o da gelir diye düşünmüştüm.
-Yarın sunumu olduğu için ona haber vermedik aslına bakarsan.
-Duyarsa sinirlenecektir yalnız.
-Sen söylemezsen ben söylemezsem nasıl duyacak?
-Doğru. Bu arada ben bir duş alayım diyorum çocuklar.
~Olmaz.
-Neden ya?
-Doktor başının dönebileceğini, seni yalnız bırakmamamız gerektiğini söyledi çünkü.
-Ama ben yıkanmak istiyorum.
-Tamam birbirimizden çekinmiyoruz ama bu kadarı biraz abartı olur sanki.
-Ya ben de size benimle duşa girin demiyorum ki. Bir şey olmaz diyorum.
-Olmaz Maviş. Ya düşersen?
-Amaaa
Kapının çalması ile merakla birbirinize bakmıştınız. Baekhyun kapıyı açmak için ilerlerken konuşmaya da devam ediyordu.
-Kim geldi ki, bize gelen giden olmazdı.
-Gerçekten ya, ben de merak ettim.
-Sena?
-Baekhyun?
-Sen, neden geldin?
-Gideyim mi? İçeri alacak mısın? Çekil çekil hadi, haber de vermiyorlar ya. Maviş bunlar kesin seni kıskanıyorlar benden söylemesi. İkimizin arası çok iyi olur da onları ihmal edersin diye korkuyorlar.
-Olabilir mi? Korkmayın arkadaşlar sizin yeriniz ayrı ben de. Hoş geldin Sena.
-Hoş buldum Mavişçim.
-Sen nerden öğrendin ki Sena?
-Yarın sunumum var diye söylemediğinizi düşünüyorum sizin, haklıyım değil mi?
~Evet.
-Biliyordum zaten. Nerden öğrencem, Jongin’in kardeşi Eun Sang söyledi.
-Jongin’in kardeşi mi? Sen Jongini baya tanıyorsun galiba Sena.
-Aslında ben değil portakal kafam baya tanıyor, arkadaşlar. Ben de haliyle biraz tanıyorum. Eun Sang hastaneye gitmiş Lara’nın durumunu öğrenince, abisinin ellerini görünce sizin olayı öğrenmiş, senin taburcu olduğunu falan. Portakal kafam ona napıyorsun falan yazınca ona söylemiş, e o da bana söyledi. Ben de hemen geldim tabi Mavişin ihtiyacı olabilir diye. Sonuçta bir kızın yanında daha rahat olur.
-Ay yaşa Sena ya. Biz de tam duşa girmek konusunda tartışıyorduk. Ben kendim girebileceğimi söylüyordum, onlar da itiraz ediyordu.
-Tek başına girebilirsin ama ben de duşa kabinin hemen dışında seni beklersem. Haklılar Maviş, senin için endişeleniyoruz.
-Cansınız siz ya. O zaman hadi girelim de yatalım. Yarın okul var.
-Sen de gelecek misin okula? Dinlenmen gerekmiyor mu?
-Fazla abartmadığım sürece sorun yokmuş, ilaçlarımı da düzenli alırsam hızlıca düzelirmişim. Proje için çalışmaya devam etmem gerekiyor ilk sunuma az kaldı. Hem seni de dinlemek istiyorum.
-Tamam o zaman hadi kalkalım. Su geçmesin diye saralım yaralı kısmı gir duşa.
-Tamam.
Sena ne olur ne olmaz diye seninle banyoya girmişti. Duş aldıktan sonra güzelce kurulanıp, yatmıştın.
Sena da seninle beraber yatmıştı. İlk defa sevdiği adamla aynı çatının altında karşılıklı odalarda uyuyacak olmanın heyecanı vardı üstünde. Güne aynı evde uyanacak olmanın da sevinci.
Jongin hastanede Lara’nın odasının önünde beklerken Chanyeol de yanına oturmuştu.
-Demek kelebekle evlisiniz. O yüzden mi garip davranıyordun sen? Niye tanışmıyoruz dedi kelebek senin için peki?
-Biraz karışık abi ya. Ama evliyiz, evet.
-Ben, Lara yakının değil miyiz Jongin, kırıldım bak, niye davet etmedin bizi?
-Hayır, kelebek konuştuktan sonra Lara benimle konuşmaya başladı. O söyledi. Neden kelebeği götürmüş biliyor musun?
-Neden abi?
-Bizi ondan çaldığını düşünmüş kelebeğin. Bu yüzden onu gözümüzün önünden çekmek istemiş. Bizi kaybetmek istemediği için. Çocuk gibi, değil mi?
-Ona söylemem gerekirdi. Bana kızmakta o kadar haklı ki. Ben bunları hiç düşünmemiştim. Amcam bana engel olmadan nasıl evlenirim diye düşünürken sevdiklerimin duygularının nasıl etkileneceğini tamamen görmezden gelmişim. Senden özür dilerim abi. Laradan da dileyeceğim, beni affedene kadar dileyeceğim. O benim arkadaşım, beni ondan kimse çalamaz ki. Bunu ona hissettireceğim.
-Aferin, bu arada Eun Sang sana ulaşamayınca Larayı aradı, hastanede olduğunu duymuşlar, nasıl olduğunu falan sordu, hastaneye geliyor haberin olsun.
-Tamam abi, sağ ol.
Chanyeol tekrar odaya girmişti. Bir süre sonra Eun Sang Jonginin yanına gelmişti. Hastaneden birilerinin haber verdiğini ama olayı tam anlatmadıkları için endişelendiklerini anlattı. Jongin olanları ona anlatıp, annesine, ablasına da haber verdi.
Şu an ayrı evde yaşadıkları için haber vermeye gerek görmemişti ama sevdikleri onun için endişelenmişti.
Ve Jongin sevdiği insanları üzmekten, endişelendirmekten hiç hoşlanmazdı.
Kardeşi ile Lara’nın yanına girip, uyanmasını beklerken uyuya kaldılar.
Herkes nasıl da anlayışlı ya😅 Bu karakterler tamamen hayal ürünüdür arkadaşlar, gerçek hayatta aramayalım, üzülürüz🤭
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sen nasıl şeker bir şeysin ya 🤩🤩 Kendinize iyi bakın arkadaşlar 😉😉
