SAYKO LİSE

SL-34

Merhaba arkadaşlar:)

Bu hikayeninde final yapacağını önceden söylemiştim. Tahmini 37 ya da 38. bölümde final yapacak. Özel bölüm gelir mi, bilmiyorum. Aklımda bir şey yok.

Neyse daha fazla uzatmadan keyifli okumalar deyip köşeme çekiliyorum sjjsjsjsj

"Semih konuş artık!" Kafasını kaldırıp biraz ilerimizde Doruk'la oturan Yaren'e bir bakış attı. Yaren ona baktığımızı görünce bakışlarını kaçırdı.

"İtiraf et." Ellerini dizine vurup ayağa kalktığında, bende hızla kalkmıştım. Yarenlerin yanına doğru giderken Doruk'un bakışları bize döndü. Yaren'e bir şeyler söyledi. Yaren, Semih'e baktığında korkuyla ayağa kalkmaya çalıştı. Doruk kolundan tutunca kafasını ona çevirdi. Kesin kötü bakışlar atıyordu.

"Konuşalım mı?" Semih, Yaren'e soruyu yönelttiğinde Yaren kafasıyla onaylayıp ayağa kalktı. Yaren'in kalktığı yere otururken, Doruk kolunu omzuma attı.

Yürümeye başladıklarında dikkatle onları izliyordum.

"Oluru var bunların." Doruk'un dediğine güldüğümde omuzlarını silkmişti.

Telefonum çaldığında cebimden çıkarıp arayan kişiye baktım. Annem arıyordu. Telefonu açıp kulağıma getirdim.

"Efendim anne?"

"Kızım eve ne zaman geleceksin?"

"Fazla işim yok. Gelirim 1 saate."

"Sen onu yarım saat yap." dediğinde kaşlarım havaya kalktı.

"Neden?"

"İşimiz var."

"Peki gelirim." Annemle tartışacak gücüm olmadığı için kabul edip telefonu cebime geri koymuştum.

"Eve gitmem lazım. Annem çağırıyor." Doruk kafasıyla onayladığında ayağa kalktım.

Olayların en güzel yerinde arayıp, çağıran bir annem vardı. Ben daha Yaren'in, Semih'e vurmasını izleyecektim. Dudağımı büzüp Doruk'a bakarken kaşlarını havaya kaldırmıştı.

"Eve bırakmayacak mısın?" Kafasını olumsuz anlamda sallayınca kaşlarımı çattım.

"Kocaman kızsın, evin yolunu bulursun herhalde."

"Sen beni elde edince öküzleştin mi?" Doruk güldüğünde dudağımı büzdüm.

"İyi be bırakma!" Arkamı dönüp eve doğru yürürken normalde yapmayacağı bir şey olduğunu fark ettim.

Ya bizim delilere mukayyet olmak için gelmemişti. Ya da bir şeyler karıştırıyordu. Yakında kokusu çıkardı.

*

"Beste delirtme beni!" Omuzlarımı silktim ve yatağın üstündeki elbiseyi gösterdim.

"Giymem ben bunu! Hava çok soğuk."

"Giy şunu bacaklarını kırarım." Kolumu cimcik attığında yüzümü sarkıttım. Odadan çıkarken kötü bakışlar atıyordu. Neymiş efendim çocukluk arkadaşıyla dışarıda yemek yetecekmişiz. Düzgün giyinmem lazımmış..

Gözlerimi devirip elbiseyi giyerken, yatağın üstündeki montumu da giydim. Hafif bir makyaj yaptıktan sonra somurtarak odamdan çıktım.

"Asma yüzünü uyuz kızım." Anneme baktığımda elindeki topukluları uzattı. Onları da giyip apartmandan çıktığımızda, babamın arabanın içinde beklediğini gördüm. Koşarak arabaya doğru giderken annem arkamdan gülüyordu. Hava çok soğuktu!