One More Second (Ajax Fanfictie)

Hoofdstuk 4

p.o.v Carel

Na de wedstrijd lopen we terug naar de kleedkamers. De rest van de wedstrijd heb ik Donny niet meer gezien. Ik vind het wel vreemd dat Ronaldo gelijk nadat hij gewisseld was naar de kleedkamers ging. Ik doe de deur van de kleedkamer open. Als ik een schreeuw hoor kijk ik om me heen, maar ik zie niemand. Ik zie Donny ook nergens. Ik loop naar de wc alleen daar is Donny ook niet. Ik loop terug naar de kleedkamer. Als ik daar binnenkom zie ik dat er een stel materialen gevallen zijn. Ik loop ernaartoe en kijk door een gaatje heen. Ik zie daar Donny zitten die in elkaar geslagen wordt door Ronaldo. Snel probeer ik om de materialen weg te halen. 'Wat doe je?' vraagt Erik verbaasd. Ik draai me om. 'Donny zit daar vast!' roep ik. Gelijk komen Daley en Klaas-jan mij helpen. Na een paar minuten hebben we alles verplaatst. Ik zie Donny huilend op de grond liggen. Ronaldo slaat op hem in alsof hij een boksbal is. Snel rent Klaas- Jan naar Ronaldo toe en trekt hem weg. Ik ren naar Donny toe. Daley helpt om Ronaldo in bedwang te houden. Ik bekijk Donny eens goed. Zijn neus is gebroken, zijn hele gezicht zit onder het bloed en overal zijn tranen. Ik help om hem overeind te gaan zitten. Ik sla mijn armen om hem heen en hij legt zijn hoofd tegen mijn schouder. Ik voel hoe er langzaam een natte plek in mijn shirt ontstaat. Langzaam wrijf ik over zijn rug. Ik weet dat dit hem kalmeert. Dat had Matthijs me vertelt voordat hij vertrok. En zo te zien werkt het ook echt. Langzaam kalmeert Donny. Ik voel hoe hij in slaap valt. Daley en Klaas-jan sleuren Ronaldo ondertussen de kleedkamer uit. Hakim komt aangelopen. 'Ik breng hem wel naar zijn slaapcabine.' zegt hij. Ik knik. Hakim tilt Donny op en loopt weg. Ik sta op en loop naar mijn tas. Ik kleed me om en pak mijn tas om ook naar de bus te gaan. Ik pak ook gelijk de tas van Donny en neem hem mee. Ik loop naar de bus. Ik ga de bus binnen en loop naar Donny toe. Als ik het gordijntje opzij schuif zie ik hem rustig slapen. Ik zet zijn tas in het bagagerek en doe het gordijntje weer dicht. Als ik weg wil lopen hoor ik Donny's telefoon gaan. Ik pak hem en kijk wie er belt. Ik zie dat het Matthijs is. Ik neem op. 'Met Carel.' zeg ik. 'Hoi Carel.' zegt Matthijs. 'Hey Matthijs,' zeg ik. 'Hoe gaat het nu?' 'Wel goed,' zegt Matthijs. 'Nog wat pijnlijke plekjes maar verder niks.' 'Dat is goed om te horen.' zeg ik. 'Waar is Donny?' vraagt Matthijs. 'Die ligt te slapen,' zeg ik. 'Hij was nogal moe.' 'Ok.' zegt Matthijs. 'Ik zal zeggen dat je gebeld heb.' zeg ik. 'Is goed,' zegt Matthijs. 'Ik spreek je later.' 'Later.' zeg ik en ik hang op. Ik leg Donny's telefoon terug en loop naar mijn eigen slaapcabine. Ik leg mijn tas weg en klim in mijn cabine. Ondertussen is iedereen in de bus gekomen. Na een paar minuten beginnen we te rijden. We rijden terug naar hotel. Als we daar aankomen, willen een paar spelers al uitstappen. Alleen de deuren gaan niet open. Meerdere spelers proberen de deuren op te krijgen alleen ze gaan niet open. 'What is this?!' roept Nico. 'I Don't know.' zegt Dusan. Ik kijk uit het raam en zie Ronaldo staan lachen. Meerdere spelers kijken nu naar buiten. 'Wat gebeurt er?' vraagt Erik. 'Ronaldo staat daar ons uit te lachen,' zeg ik. 'Dit is een van zijn streken.' 'Ja,' zegt de buschauffeur. 'De kabels richting de deuren zijn doorgeknipt.' 'Hoelang duurt het voordat dat gerepareerd is?' vraagt Erik. De buschauffeur haalt zijn schouders op. 'Geen idee,' zegt hij. 'Ligt eraan hoe snel het reparatie team er is.' Een paar spelers zuchten geïrriteerd. Ik kijk naar buiten en zie Ronaldo daar nog steeds staan. Ik zucht en ga liggen. Het was een vermoeiende wedstrijd. Ik draai me om en probeer te slapen.