One More Second (Ajax Fanfictie)

Hoofdstuk 31

p.o.v Donny

Ik merk dat Matthijs in slaap gevallen is. Ik ga met mijn hand door zijn haar. Ik druk een kus op zijn kruin. Na een tijdje val ik in slaap.

Ik word wakker van de zon die in mijn gezicht schijnt. Ik voel dat Matthijs niet meer naast me ligt. Ik ga rechtop zitten en rek me uit. Matthijs komt de kamer binnen met alleen een joggingbroek aan. Hij komt naast me op bed zitten. 'Lekker geslapen?' vraagt hij. Ik knik. Hij drukt zijn lippen op de mijne. Ik sla mijn armen om hem heen. Ik wil hem nooit meer loslaten. We vallen achterover. Hij gaat naar achter. 'Heb je training vandaag?' vraagt hij. Ik kijk hem aan. 'Ja,' zeg ik. 'Maar het is een maar een korte van een uurtje.' 'Oké,' zegt hij met zijn hand door mijn haar gaat. 'Dan hebben we de rest van de dag voor ons tweetjes.' Zachtjes geef ik hem een kus. Hij slaat zijn armen om me heen en trekt me tegen zich aan. Ik pak zijn hand vast. Zo blijven we meer dan een uur liggen. 'Hoelaat is het?' vraag ik. Hij pakt zijn telefoon. 'Het is 11.00 uur.' zegt hij. Verschrikt ga ik rechtop zitten. 'Shit,' zeg ik. 'De training begint om 12.00 uur.' Snel sta ik op en ik kleed me aan. Matthijs staat ook op. Hij geeft me een knuffel. 'Wanneer ben je weer terug?' vraagt hij. Ik geef hem een kus. 'Rond twee uur,' zeg ik. 'Het hangt af van het verkeer.' Hij knikt. Samen lopen we naar beneden. Ik trek mijn jas en schoenen aan. Ik geef Matthijs nog een kus. 'Tot straks.' zeg ik. Hij gaat nog een keer met zijn handen door mijn haar. 'Tot straks.' zegt hij. Ik loop de deur uit en ga in de auto zitten. Matthijs blijft in de deuropening staan. Ik start de auto en rij de weg op. Ik zwaai naar Matthijs en rijd weg. Zodra ik de snelweg oprij, beland ik gelijk in de file. Na een uur sta ik nog steeds in de file. Ik zie de ArenA ondertussen wel verschijnen. Drie auto's voor me zie ik de auto van Erik. Ze kunnen nu in ieder geval niet boos op me worden dat ik te laat ben. Een half uur later zijn we uit de file. Ik volg Erik's auto naar de Toekomst. Tegelijk stappen we uit. 'Hey Donny,' zegt Erik. 'Dat is ook toevallig.' 'Ja,' zeg ik lachend. 'Ik zag je auto een half uur geleden al.' Ik pak mijn tas uit de auto. We lopen naar de ingang. 'Ik zal niks zeggen dat je te laat was,' zegt hij. 'Aangezien ik ook te laat was.' Lachend komen we de kleedkamer binnen. Meteen valt het gesprek stil. Ik ga in een lege hoek zitten en kleed me om. Boze blikken worden mijn kant opgegooid. 'Over tien minuten op het veld.' zegt Erik en hij loopt de kleedkamer uit. Dest staat op en komt op me af. 'Ben je lekker aan het aanpappen met de trainer?' zegt hij spottend. Ik negeer hem en doe mijn beschermer recht. 'Weet je,' zegt hij. 'Ik ben benieuwd naar de verwachte opstelling. Daar sta jij waarschijnlijk niet in.' Hij lacht. Ik doe mijn best om hem niet aan te vallen. Ik strik mijn veters. Ik sta op. Ik probeer om weg te lopen, maar Dest blokkeert de weg. 'Jij blijft hier.' zegt hij. De rest van het team loopt al naar buiten. 'Laat me erlangs.' zeg ik geïrriteerd. Hij schudt zijn hoofd. Hij kijkt over zijn schouders. De rest van de kleedkamer is leeg. Hij grijpt me vast. 'Laat me los.' zeg ik. Hij sleept me mee naar een bezemkast. Ik probeer om me los te trekken. Hij gooit me in de kast. Hij doet de deur dicht en ik hoor dat hij de deur op slot doet. Boos sla ik tegen de deur. 'Laat me hier uit!' schreeuw ik. Ik hoor Dest lachen. 'Veel plezier!' zegt hij. Ik sla tegen de deur. Ik hoor dat hij wegloopt. Langzaam sterven zijn voetstappen weg. Huilend zak ik op mijn knieën.