One More Second (Ajax Fanfictie)

Hoofdstuk 25

p.o.v Matthijs

Ik word wakker en kijk om me heen. Even weet ik niet meer waar ik ben. Dan herinner ik me alles van vanochtend weer. Langzaam kom ik overeind. Mijn lichaam brandt nog steeds een beetje. Ik rek me voorzichtig uit en kijk op de klok. Het is al 15.00 uur. Ik heb zes uur geslapen. Even schrik ik daarvan. Meestal slaap ik 's nachts zes uur. Ik kijk naast me en zie dat al mijn spullen die ik bij me had daar liggen. Dat heeft Paulo waarschijnlijk gedaan. Ik ga weer liggen. Ik sluit mijn ogen weer en doezel weg. Hoewel ik niet in slaap val, is het toch wel lekker.

Drie uur later schrik ik op door mijn telefoon. Ik ga rechtop zitten en pak mijn telefoon. Ik zie dat het Donny is. Ik neem op en ik hoor gesnik. 'Hey Donny,' zeg ik. 'Wat is er?' Hij haalt zijn neus op. Hij begint te vertellen. Na een tijdje wordt het moeilijker te volgen door zijn gesnik tussendoor. Verbaasd luister ik naar zijn verhaal. Aan het einde kan hij zijn tranen niet meer beheersen. Ik probeer hem zo goed mogelijk te troosten. Maar dat is nogal moeilijk door de telefoon. Na een half uur is hij een beetje rustiger. 'Ik zit echt in de problemen.' zegt hij. 'Hoezo?' vraag ik. 'Nou,' zegt hij. 'Ik ben het stadion uitgerend terwijl we een wedstrijd hadden. En ik heb niemand vertelt dat ik weg ben.' 'Dat is niet handig,' zeg ik. 'Maar ik snap ook wel dat je zo snel mogelijk weg wilde.' Voor de rest kletsen we nog over wat dingen. Een uur later is Donny opeens stil. 'Wat is er?' vraag ik. 'De anderen zijn terug,' zegt hij. 'En zo te horen zijn ze opzoek naar mij. Ik denk dat ik moet gaan.' 'Is goed,' zeg ik. 'Dan zie ik je maandag.' 'Oké,' zegt hij. 'Love you.' 'Love you too.' zeg ik en hij hangt op. Ik leg mijn telefoon weg.  Waarom zou je op zo'n manier met iemand omgaan? Dat is toch niet normaal. Het liefst had ik bij hem willen zijn om hem te beschermen en te troosten. Maar dat was niet zo en nu is hij bijna helemaal gebroken van binnen. Ik kan niet wachten tot morgen. Dat ik weer bij hem kan zijn. Ik wil dat de tijd wat sneller gaat. Ik ga weer liggen en kijk wat op mijn telefoon. Een half uur later komt Paulo de kamer in met wat eten. 'Hey,' zegt hij. 'Je bent wakker.' Ik knik en ga rechtop zitten. Samen eten we. 'Morgen kom je gewoon met mij mee,' zegt Paulo. 'Dan zorg ik ervoor dat Cristiano niet bij je kan komen.' Ik knik. Ik ruim de spullen op. Ik ga weer op bed zitten. Voor de rest van de tijd ben ik met mijn telefoon. Na een paar uur beginnen mijn ogen dicht te vallen. 'Ik ga slapen,' zeg ik. 'Ik ben nogal moe.' 'Is goed,' zegt Paulo. 'Slaap lekker.' 'Slaap lekker.' zeg ik en ik leg mijn telefoon weg. Ik ga liggen en trek de deken over mij heen. Ik ga op mijn zij liggen. Ik sluit mijn ogen. Ik probeer om in slaap te vallen. Het lukt niet. Ik mis Donny naast me. Ik mis hem sowieso al heel erg. Ik zet de gedachtes van me af. Na een half uur val ik toch in slaap.