น้ำนมต์พาส..................
ตอนนี้ภายในห้องฉันดูคึกคักเป็นพิเศษ คงเป็นเพราะนายคนที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาอยู่ห้องฉัน ซึ่งเอาจริงเมื่อเช้าคือโครตของโครตฮาเพราะจู่ๆ ผอ.ก็ให้นายนักเรียกแลกเปลี่ยนจับฉลากห้องซึ่งนายนั้นดันจับได้ห้องฉันพอดี สมใจยัยนิต้าแล้วก็อีกหลายๆคนในห้องฉันที่เล็งนายนักเรียนแลกเปลี่ยนนี้เลยแหละ
"ไม่ไปกรี๊ดเจซีบ้างหรอ" ฉันหันมองไอ้ ผช หน้ากวนประสาทที่นั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆฉัน
"ไม่อะ ทำไมหรือมึงจะไปกรี๊ดก็ไป ไม่ต้องเขินหรอกน๊า" ฉันแกล้งแซวไอ้ริทที่ทำหน้าเหมือนขนลุกมาให้ฉัน
"อยากให้ฟ้าผ่ากูรึไง โว๊ะ" ไอ้ริทพูดพรางลูบแขนตัวเองไปมา แต่จู่ๆทุกคนก็มองมาที่ฉันเพราะนายเจซีหรือนักเรียนแลกเปลี่ยนนั้นมองมาที่ฉัน
"หวัดดี" พูดไทยชัดกว่าฉันอีกมั้ง แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่ควรโฟกัส นายนั้นทักฉันหรอก็ต้องฉันไม่งั้นก็ไอ้ริทแล้วละแต่ตอบๆไปเหอะตามมารยาท
"อืม หวัดดี" ฉันยิ้มออกไปให้เจซีนิดๆส่วนไอ้ริทจู่ๆก็เดินออกจากห้องไปเลย
อะไรวะหรือสองคนนี้จะทะเลาะกัน
"นี้ริทกับมนต์คบกันจริงๆใช่มั้ยเนี้ย เป็นคู่ที่น่ารักมากเลยนะ" ฉันมองไปทางของขวัญที่กำลังพูดเรื่องไร้สาระออกมา ฉันกับไอ้
ริทเนี้ยนะคบกัน
"ฉันกับไอ้ริทเป็นเพื่อนกันนะ เลิกพูดไร้สาระเหอะ" ฉันพูดแล้วเอามือถือขึ้นมากดเล่น เพราะขี้เกียจจะไปสนใจยัยของขวัญนั้น
"มึงกูว่าเจซีสนใจมึง" อีนิต้าวิ่งพูดพรางทำท่าดี้ด้า
"อันนี้คืออะไรอีก นายนั้นอะนะจะชอบฉันอันนี้จี้กว่าของของขวัญอีกปะ" ฉันพูดพรางเบ้ปากไปทางยัยของขวัญบ้านั้น คือเอาเข้าจริงๆปะ คือฉันไม่ค่อยชอบนางเท่าไหร่หรอก
"จี้เหี้ยไร จริงจังสัส มึงคิดเอาตอนกูไปทักทายเจซีกูเห็นเค้าเอาแต่มองมาทางมึงจนอีของขวัญมันพูดขึ้นไงว่ามึงกับไอ้ริทคบกันหรอ แบบอีของขวัญนั้นคือขี้อิจฉาเว่อร์" ฉันเริ่มไปมองทางนายเจซีที่กำลัง
คุยกับยัยของขวัญนั้นอยู่ แต่ฉันไม่เห็นว่านายนั้นจะมีท่าทางว่าชอบฉันหนิ ยัยนิต้าคงคิดมากไปเอง
