เจซีพาส..............
ผม น้ำมนต์แล้วก็โรสเดินมาถึงที่รอรถโดยสาร ซึ่งผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะให้โรสขึ้นรถแท็คซี่กลับไปก่อน
"โรสเดี๋ยวเราโบกแท็คซี่ให้นะ เธอกลับไปก่อนได้มั้ย" ผมพูดพรางจับมือน้ำมนต์เอาไว้แน่น
"ทำไมละ เจซีจะไปไหนกับน้ำมนต์หรอ เราไปด้วยได้มั้ย" ดูเหมือนคำพูดของโรสจะมีผลต่อน้ำมนต์มากเลยเพราะตอนนี้เธอบีบมือผมแน่นขึ้นมากกว่าเดิม
"คือฉันจะไปเดทกับน้ำมนต์ ฉันไม่สะดวกให้เธอตามไปด้วยจริงๆ ไม่ต้องห่วงนะแท็คซี่จะไปส่งเธอถึงคอนโดแน่นอน" ผมพูดอธิบายโรสทันทีเพราะมันน่าจะเป็นทางเดียวแล้วละ และการที่ผมทำแบบนี้อาจช่วยสร้างความมั่นใจให้น้ำมนต์ด้วย เธออาจจะมั่นใจในตัวผมมากขึ้น
จบพาส
น้ำมนต์พาส.................
"หนังเรื่องนี้สนุกดีเนาะ ไว้ภาคสองเราค่อยมาดูด้วยกันใหม่" ฉันหันไปยิ้มให้เจซีทันที วันนี้ฉันไม่คิดว่ามันจะเกิดแต่เรื่องดีๆขนาดนี้ ฉันกลัวมากด้วยซ้ำว่าเจซีจะยอมให้ยัยโรสตามมาด้วย แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่ได้ให้ยัยนั้นตามมา
"😊 อืม ไว้มาด้วยกันนะ"
"แล้วเราจะทำอะไรกันต่อดี ไปเล่นเกมส์ปะ" เจซีพูดจบแล้วก็รีบลากฉันไปที่แหล่งเกมส์โซนทันที วันนี้คงเป็นวันที่เรากลับมาเดทกันในรอบหลายวันที่เราตึงใส่กัน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
4เดือนผ่านไป
คุณเคยรู้สึกว่าความสุขมันผ่านไปเร็วมั้ย ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังรู้สึกแบบนั้นอยู่
"อย่าหน้างอสิเป็ด ฉันสัญญาแล้วไงว่าจะบินมาหาบ่อยๆ" เจซีพูดพรางลูบหัวฉันเบาๆตอนนี้ฉันมานั่งเล่นที่คอนโดของเค้า อีกแค่ไม่กี่วันเจซีก็ต้องกลับเกาหลีแล้ว
"นายงานเยอะจะตาย 😔" เอาจริงๆฉันกลัวมากกว่าว่าเราต้องเลิกกัน เพราะอย่าลืมสิว่าความรักระยะไกลเป็นเหตุผลหลักเลยนะที่คนเลิกกัน
"เยอะแล้วไงฉันมาหาเธอได้ละกัน หรือเธออยากไปหาฉันก็แค่บอก ค่าตั๋วเครื่องบินฉันออกให้เธอได้สบาย"
"แต่มันไม่เหมือนกันนี้ ฉันงี่เง่าเนาะ แต่ฉันไม่อยากให้นายกลับเลย" ฉันเหมือนคนบ้าอะตอนนี้ รู้นะว่าตัวเองกำลังทำตัวงี่เง่าไม่เข้าท่า แต่ก็ยังจะงี่เง่าเพราะไม่อยากให้เค้าไป
"อย่าว่าตัวเองสิเป็ด โอ๋มากอดเร็ว" เค้าอ้าแขนรอฉัน ส่วนฉันก็รีบเข้าสวมกอดเค้าทันที
"ฉันต้องคิดถึงนายมากแน่ๆ" ฉันรู้สึกว่าน้ำตาตัวเองกำลังล้นเอ่อไปหมด
"ร้องไห้อีกแล้วนะเป็ด อาทิตย์นี้เธอร้องไห้ทุกวันเลยนะ" ก็แหงสิตั้งแต่วันจันทร์ที่อาจารย์พูดว่านักเรียนแลกเปลี่ยนจะอยู่ที่ รร อีกแค่สองอาทิตย์บ่อน้ำตาฉันก็แตกแล้ว แล้วนี้ก็เสาร์แล้วด้วย เสาร์หน้าเค้าก็ต้องกลับเกาหลีแล้วด้วย
"ฉันต้องคิดถึงนายแน่ๆ ไม่อยากให้ไปเลย"
"ไม่อยากไปเหมือนกันครับ รู้ใช่มั้ยว่าฉันรักเธอมาก"
"อื่อ" ฉันรู้สิ ถึงจะทะเลาะกันบ้างแต่ฉันรู้ดีว่าเค้ารักฉันและฉันก็รักเค้า ฉันต้องทำยังไงถึงจะไม่งองแงเป็นเด็กๆแบบนี้
.
.
.
.
.
.
.
.
และแล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่ฉันกับเค้าต้องแยกกัน ฉันไม่รู้เลยว่าหนทางวันข้างหน้าจะเป็นยังไง ไม่รู้ว่าเค้าจะเจอใครใหม่แล้วลืมฉันมั้ย ฉันทำได้เพียงแค่ภาวนาให้เค้าอย่าลืมฉันคนนี้
#ใกล้จบแล้วอีกไม่กี่ตอนแล้ว ฝากนิยายใหม่ด้วยนะคะ
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
