น้ำมนต์พาส.................
"นั่งหงอยเป็นหมาเลยเพื่อนกู" อีนิต้าที่พึ่งมาถึงมหาลัยนั่งลงที่โต๊ะไม้หินอ่อนตรงข้ามฉัน ฉันลืมอวดเลยว่าตอนนี้ฉันกลายเป็นสาวมหาลัยแล้วนะ ฉันยังตื่นเต้นกับชีวิตมหาลัยมากๆเลยเพราะวันนี้พึ่งเป็นวันที่2ที่ฉันได้มามหาลัย แต่ก็คงไม่ตื่นเต้นมากแล้วละเพรานายเจซีนะสิ หลังจากที่เค้ากลับเกาหลีเราก็ยังคงคบกันอยู่ เค้าบินมาหาฉันบ่อยเอามากๆแต่ช่วงสามเดือนนี้นอกจากจะไม่บินมาหาแล้วยังไม่ค่อยตอบข้อความด้วย โทรหาเค้าก็บอกว่ายุ่งอยู่ตลอด
"เอ้าเห้ยหน้างออีก พอๆๆๆ แล้วนี้เจซียังไม่ตอบข้อความมึงอีกหรอ" อีนิต้าถามได้แทงใจดำมาก
"เออดิ !!! มึงสามวันแล้วนะเค้าไม่อ่านมันด้วยซ้ำ เค้าลืมหรอว่าวันนี้วันอะไร ทำไมวะ!" คิดแล้วก็โมโห ทำไมลืมวันครบรอบของเราได้
"มึงก็ใจเย็นๆหน่อย" บอกเลยว่าเย็นไม่ไหว
"ไม่เย็น !! ถ้าวันนี้เค้าไม่ตอบข้อความบอกเลยว่าเลิก!!!! " ฉันพูดอย่างขึงขัง แต่ทำไมหน้าอีนิตามันดูแปลกๆแถมมันยังมองไปข้างหลังฉันพร้อมชี้ให้ฉันดูแปลกๆ
"อะไรของมึง"
"นู้นๆ" ฉันหันไปตามที่นิต้าชี้ แต่ว่า!!!! เดี๋ยวนี้ฉันตาฝาดแน่ๆ ทำไมฉันเห็นเจซีใส่ชุดของมหาลัยฉันแถมยังมีช่อดอกไม้ในมือ
"มึงๆๆๆ ตากูฝาด กูเห็นเจซี" ฉันพูดอย่างตื่นๆ แต่ภาพลวงตาฉันกลับหัวเราะออกมาซะงั้น
"ยัยเป็ดยัยเพี้ยนเอ่ย" เจซีลูบหัวฉัน ลูบขนาดนี่ไม่ลวงตาแล้ว เค้ามาได้ไง!!!
"จะจะเจซี!!!"
"อืม ฉันเอง ถ้าฉันไม่ตอบข้อความแต่มาคุยกับเธอตัวเป็นๆแบบนี้จะยังเลิกกันมั้ย"
"เลิกก็บ้าแล้ว ฮึก😢" ฉันรีบลุกเข้าไปกอดเจซีทันที รั่วมหาลัยก็ช่างมันไปก่อนเพราะฉันคิดถึงเค้า คิดถึงจริงๆนะ
"โอ๋ ร้องไห้เก่งจริงๆ" เค้าพูดแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ
"ก็นายนั้นแหละ นายจะทิ้งฉัน"
